نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و روسیه با اشاره به این نکته که برای برنامه‌ریزی اقتصادی باید معادله اقتصادی داشته باشیم و بدون آن قادر به برنامه‌ریزی نیستیم، گفت: وقتی در اقتصاد مدل ندارید و نمی‌دانید اقتصاد شما از چه مکتبی پیروی می‌کند چگونه قادر به اجرای برنامه‌ها خواهید بود؟ به گفته قدیر قیافه در این سال‌ها هر چه هدف‌گذاری کرده‌ایم قابل تحقق نبوده است؛ مثلا در سند چشم‌انداز می‌گوییم قدرت اول اقتصادی، نظامی و سیاسی منطقه باید باشیم اما تا زمانی که استراتژی صحیح طراحی نشود، موفقیتی نخواهیم داشت. به گفته وی نباید همه چیز را از چشم دولت‌ها دید و باید توجه کنیم، برنامه در چه جایی تدوین می‌شود و در کجا بررسی می‌شود. به عنوان مثال سال گذشته برنامه ششم با 35ماده به مجلس رفت و با بالای 100ماده از مجلس بیرون آمد لذا باید توجه شود این برنامه را چه کسی می‌خواهد اجرا کند؛ دولت یا نمایندگان مجلس؟ قیافه با اشاره به اینکه مواد قانونی که در مجلس تصویب می‌شود حتی گاهی در مخالفت صریح با توسعه هر بخش است، ادامه داد: به طور قطع و یقین بخش معدن و صنایع معدنی با این برنامه ششم و موادی که تصویب شده حتما دچار خسران خواهد شد و متاسفانه به نظرات کارشناسی که مبتنی بر دانش و تجربه بخش خصوصی است، توجه لازم در شوراها تصمیم‌گیری نمی‌شود. به گفته نایب‌رییس اتاق مشترک ایران و روسیه مدت‌هاست اعضای اتاق در تلاشند، صدای واحدی از بخش خصوصی شنیده شود. از این رو چندی پیش با اعضای اتاق درباره خروجی صدای واحد از بخش خصوصی جلسه داشتیم و در رابطه با مسائل داخلی زنجیره که از صنایع معدنی شروع شده و به فولاد، مس و... ختم می‌شود، مذاکراتی انجام شد و قرار بر آن شد تا همه این مسائل را در داخل اتاق حل و یک نظر واحد را روی میز دولتی‌ها قرار دهیم. البته در این مسیر کمیسیون صنایع و معدن که بنده هم از اعضای این کمیسیون هستم همچنین کنفدراسیون صادرات توانسته، اقدامات موثری را در زمینه پروسه صادرات انجام دهند. قیافه با اشاره به اینکه چالش‌ها در فضای کسب وکار ما بسیار زیاد است، گفت: مثلا سرمایه‌گذاری که 50 میلیارد تومان خود را در بانک به عنوان سپرده می‌گذارد و 24درصد سود می‌گیرد و ریالی هم مالیات نمی‌دهد به مراتب موقعیت بهتری از کسی که تمام نقدینگی خود را در مسیر تولید از دست می‌دهد و مالیات‌های هنگفتی نیز می‌پردازد، دارد. چرا افرادی که در بانک سپرده‌گذاری کرده‌اند، مالیات پرداخت نمی‌کنند و چرا باید سود سپرده‌ها تا این میزان بالا باشد که دریافت تسهیلات از سوی بانک برای تولیدکننده به صرفه نیست؟ این فعال بخش خصوصی در ادامه با این سوال که ایجاد ظرفیت‌های صادراتی با کدام سرمایه در کشور اتفاق می‌افتد و این سرمایه از چه محلی تامین می‌شود، گفت: از آنجا که شفافیت صورت‌های مالی، لازمه گسترش مراودات بانکی بین‌المللی است و بانک‌های ایرانی از این قاعده پیروی نمی‌کنند، بانک‌های کشورهای دیگر حاضر به همکاری نیستند. به همین دلیل بسیاری از سرمایه‌گذاران خارجی تمایل به گشایش و گسترش ارتباطات مالی خود با کشورمان ندارند.
