پس از دوره‌اي مستمر از نزول شاخص و قرمزپوش شدن بازار، بسياري از سرمايه‌گذاران مي‌خواهند بدانند اين نزول برآمده از چيست؟ هر چند شرايط بازار نااميد‌كننده به نظر مي‌رسد و اغلب سرمايه‌گذاران تحت فشار قرار دارند و بسياري از فعالان اقتصادي و كسبه به علت بدهي و قسط و چك ناچار به فروش سهام و ساير دارايي‌هاي مالي‌شان براي شناسايي زيان هستند، اما هر اندازه بيشتر به پيش مي‌رويم بيشتر اين نتيجه نمايان مي‌شود كه بازار هم از منظر بنيادين و هم تجربي شرايط باورنكردني دارد.

تا قبل از گسترش روزافزودن فضای سایبری، شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، زمانی که صحبت از تبعات این ابزارهای نوین ارتباطی بر افراد و جوامع صحبت می‌شد از نقش برجسته این ابزارهای نوین در شکل‌دهی به شخصیت فرهیخته افراد و رشد روزافزون جوامع صحبت می‌شد، اما با نهادینه شدن این ابزارها متاسفانه شاهد نوع خاصی از عوامگرایی و سطحی‌نگری در روند کلی جامعه هستیم.

اثرات پايان تنازعات منطقه‌اي اخير بر نظم و ناظمات بازارهاي ايران از جمله بازار بورس چگونه ظهور و بروز پيدا مي‌كند؟ پاسخ به اين پرسش براي بسياري از ايرانيان داراي اهميت و كليدي است چرا كه مسير سرمايه‌گذاري آنها را در دورنماي پيش رو تعيين مي‌كند. در طول يك با 2 هفته‌ گذشته اثرات حمله‌ موشكي ايران به اسراييل بر بورس نمايان شده بود و طبيعي است كه صفوف فروش بازار حجم‌هاي بالايي نداشته باشند. در طول ماه‌‌هاي گذشته نيز خروج از بازار به صورت تدريجي و فرسايشي اتفاق افتاده بود.

شايد بتوان گفت در هيچ دوره‌اي و هيچ هنگامه‌اي مانند امروز بورس ما به دولت و تصميماتش وابسته نبوده است. در شرايطي هستيم كه دولت قدرت بلامنازع اقتصاد است و با سياست‌هايش به اقتصاد جهت مي‌دهد.

در شرايط فعلي اقتصاد، مردم و سرمايه‌گذاران عادي چه راهبردي را بايد در پيش بگيرند؟ آيا بايد دست روي دست گذاشت و منتظر ماند و ديد اين امواج سهمگين نوسان و تكانه‌هاي پي در پي، اقتصاد ايران را به كدامين منزلگاه سوق مي‌دهد يا اينكه در كشاكش اين نوسانات و تكانه‌ها مي‌توان دست به اقداماتي زد و از دارايي‌ها حفاظت كرد و ارزش افزوده‌هايي خلق كرد؟يك واقعيت غير قابل انكار در خصوص اقتصاد ايران وجود دارد و آن اينكه در سال‌هاي اخير انواع و اقسام ريسك‌ها به سرمايه‌گذاران تحميل شده است. اخيرا هم اخبار مربوط به جنگ داغ‌‌تر از هر زمان ديگري شده است به‌طوري كه باعث رشد حباب سكه و فشار بر بازار سهام شده است.

واكنش بازارهاي 5گانه كشور به تحولات امنيتي و نظامي و احتمال وقوع جنگ چگونه است؟ قبل از پاسخ دادن به اين پرسش لازم است اين واقعيت را مرور كنيم كه اقتصاد ايران در سال ۱۴۰۳ مانند يك بمب ساعتي است كه هر آن احتمال قرار گرفتن در وضعيت فرابحراني آن وجود دارد.

سال‌ها پيش كه نفت خوب فروش مي‌رفت دولت نه صحبتي از حمايت از بورس مي‌كرد و نه خيلي به درآمد شركت‌هاي بورسي كاري داشت. عمده‌ تريدرهاي حقيقي و حقوقي دنبال سود مجمع بودند و فصل مجامع هم بورس داغ بود. كم‌كم با افزايش تحريم‌ها و ناتواني در فروش و وصول پول نفت، دولت به سراغ شركت‌هاي بورسي آمد و بخشي از درآمدهاي آنان را تحت عنوان عوارض صادراتي و ماليات و... را تصاحب كرد.

در روزهاي پاياني سال در بازار سرمايه كشورمان چه مي‌گذرد؟ آيا نشانه‌اي از بهبود را در اين بازارها مي‌توان مشاهده كرد؟ يا اينكه روند نزولي بازار همچنان ادامه خواهد داشت؟ بارها بر اين نكته تاكيد شده كه اقتصاد، آينه تمام نماي فضاي كلي جامعه و بورس آينه تمام نماي اقتصاد است.

در ايران شده همتراز كوروش كمپاني كه يك سرباز فراري تاسيسش كرده است. بقيه مفاهيم اقتصادي و پديده‌هايش هم همين وضعيت را در اقتصاد ما دارند و قابل پيش‌بيني نيستند كه به سواد مالي مردم ربطش مي‌دهيد. اينقدر مافيا در اين اقتصاد وجود دارد و در همه جا ريشه دوانده كه تا روزنه‌اي پيدا مي‌شود مردم براي جبران تورم به آن روزنه هجوم مي‌آورند به ناچار اعتماد مي‌كنند و بسياري اين بين، در نبودِ نظارتِ درست، مورد سوءاستفاده قرار مي‌گيرند. بورس اولويت اول در رسانه‌هاي زرد حالا با ماجراي كلاهبرداري و كوروش كمپاني مقايسه مي‌شود... واقعا جاي تاسف دارد. دردي است غير مردن، آن را دوا نباشد/ پس من چگونه گويم، كاين درد را دوا كن از من گريز تا تو، هم در بلا نيفتي/ بگزين ره سلامت، ترك ره بلا كن

جذاب‌ترين گزينه‌ها براي جذب نقدينگي‌ها سرگردان (پول داغ) در اقتصاد ايران كدام بازارها هستند؟ اين پرسش اين روزها كه موضوع پرداخت سودهاي فزاينده در برخي حوزه‌ها مطرح است، براي بسياري از تحليلگران به موضوع مهمي بدل شده است.