بیست و دوم خرداد 1327، ماموریت هربرت نورمن شوارتسکف رییس هیات نظامی امریکا در ژاندارمری ایران به پایان رسید. او با آغاز جنگ جهانی دوم به عنوان رایزن ژاندارمری برای شش سال به ایران آمده بود. ژنرال هربرت شوارتسکف، پدر ژنرال نورمن شوارتسکف جونیور؛ پس از جورج آلن، سفیر ایالات متحده در تهران، قدرتمند‌ترین شخصیت امریکایی در ایران بود. او به شاه دسترسی داشت و به‌طور مداوم با نخست‌وزیر ایران رایزنی می‌کرد و با رهبران قبیله‌های مهم دوستی داشت و حتی ارتباطاتش در خارج از تهران از سفیر کشورش هم بهتر بود. او تربیت نیروهای ژاندارمری را برعهده گرفت و به‌طور کلی در ماموریت‌هایش موفق بود. با پایان جنگ جهانی دوم ماموریت او تغییر کرد و قرار شد مانع از نفوذ کمونیسم در ایران و تسلط شوروی بر این کشور شود. اما ماجرای حضور شوارتسکف پدر در ایران به همین سادگی نبود. او از سوی سی‌آی‌ای به ایران فرستاده شد تا شاه را برای بازگشت به قدرت در قامت یک حاکم متقاعد کند. ظاهرا قرار بود نیروهایی را برای ژاندارمری آموزش دهد. اگرچه برخی از تحلیلگران گفته‌اند که این نیرو‌ها از همان ابتدا با این هدف آموزش داده شدند که به حافظان امنیتی سلطنت محمدرضا شاه تبدیل شوند و در واقع هسته اصلی ساواک از همین‌جا شکل گرفت. شوارتسکف از بازیگران اصلی کودتای ۲۸ مرداد بود. بر اساس اسناد وزارت امور خارجه امریکا، اول آگوست ۱۹۵۳، شاه در ملاقات با ژنرال شوارتسکف از امضای حکم عزل دکتر محمد مصدق و انتصاب سرلشکر زاهدی خودداری کرد. او به شوارتسکف گفت که به حمایت ارتش از خود در برابر مصدق تردید دارد. بر اساس اسناد، در این ملاقات، شاه که قویاً معتقد بود در کاخ شنود نصب شده، ژنرال شوارتسکف را به سالن رقص بزرگی برد و میز کوچکی را درست وسط اتاق گذاشت و به ژنرال هم اصرار کرد پشت همان میز بنشیند و حرف بزند. ژنرال شوارتسکف پدر، در سال ۱۹۵۸ درگذشت، اما فرزندش که به خاطر ماجراجویی در سنین نوجوانی به تهران آمده بود، راه او را ادامه داد.
