نگاهی به ایران ،چین و نفت

۱۳۹۸/۰۷/۱۷ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۵۴۶۸۹
نگاهی به  ایران ،چین و نفت

از هفته گذشته که طی تلاش‌های چند ملیتی از دو طرف خواسته شده تا از میزان تشنج بکاهند، هیچ حادثه جدیدی در تنگه هرمز رخ نداده است (اگرچه بنابر گزارشات حوثی‌ها طی یک حمله پهپادی فرودگاه ابها در عربستان سعودی را هدف قرار دادند). با این وجود، اعلام دولت ترامپ در روز دوشنبه مبنی بر ادامه « استراتژی اعمال فشار حداکثری» علیه ایران تا زمان تغییر رفتار این کشور، تعجب برانگیز نبود. زیرا در حالی که مذاکرات چند جانبه در راستای تشدید تلاش‌ها برای تضمین امنیت عبور از تنگه هرمز آغاز شده، اما همچنان هزینه، تدارکات و چالش‌های ناشی از حفاظت از محموله‌ها و عملیات پرواز برای حراست از جریان انرژی در خلیج فارس هنگفت و کمرشکن باقی مانده‌اند. در زمینه توافق هسته‌ای، آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای (UAE) تأیید کرده که ایران ظرفیت ذخایر اورانیوم با غنای اندک خود را به بالای ۳۰۰ کیلوگرمی که در توافق هسته‌ای تعیین شده بود، افزایش داده است. ایران پیش‌تر اعلام کرده بود که احتمالا این محدودیت را در اواخر ماه ژوئن نقض خواهد کرد، اقدام فوق به این امید صورت می‌گیرد که با استفاده از این تحریک مجددا از امضا‌کنندگان اروپایی این توافق، برای کاهش تحریم‌ها کمک بگیرد. ایرانی‌ها همچنان ادعا می‌کنند در بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام، آنچه برای انجام چنین اقداماتی مورد نیاز است مقرر شده و اعمال تحریم‌ها از سوی ایالات متحده و شکست اتحادیه اروپا در کاهش تحریم‌ها، نشان‌دهنده عدم اجرایی شدن این توافق و حق ایران در اتخاذ این اقدامات است.

   تجارت ایالات متحده و چین

همان‌طور که انتظار می‌رفت، روسای جمهور ترامپ و شی در حاشیه نشست سران بیست با یکدیگر دیدار کرده و در رابطه با تعلیق افزایش بیشتر تعرفه‌ها توافق کردند، آنها همچنین توافق کردند، به امید اینکه سرانجام به یک توافق تجاری دست یابند مذاکرات را از سر بگیرند. اکنون ایالات متحده اجرای تعرفه

۲۵ درصدی برنامه‌ریزی شده بر واردات را برای حدود ۳۰۰ میلیارد دلار محصولات چینی به تعویق انداخت و چین در مقابل موافقت کرد تا مازاد کالاهای کشاورزی ایالات متحده را خریداری کند. با این حال، به نظر می‌رسد که بازارها این تبادل را بیشتر به چشم یک «آتش بس » می‌بینند تا یک پیشرفت مهم. با وجود ادعاهای وزیر خزانه داری منوچین مبنی بر اینکه مذاکرات بدون مشکل در جریان است، ایالات متحده تعرفه‌های یکم ژوئن را لغو نکرده و چین نیز تاکنون در رابطه با هیچ کدام از موضوعات مهم مورد اختلاف، توافق نکرده است. با این حال، این نتیجه به مراتب بهتر از شدت گرفتن تدریجی خصومت‌هایی است که احتمالا به خطر افتادن رشد اقتصاد جهانی را به همراه دارند، اما ممکن است این بهبودی در بازارهای ملی کوتاه‌مدت باشد.

   مباحثات اوپک

صد و هفتاد و ششمین کنفرانس اوپک روز دوشنبه و نشست اضافه بر سازمان اوپک دیروز پایان یافت. نتایج هر دو نشست در راستای توافق گزارش شده میان ولادیمیر پوتین (رییس‌جمهور روسیه) و محمد بن سلمان ولیعهد عربستان در نشست هفته اخیر گروه بیست است.

 همان‌طور که انتظار می‌رفت، این سازمان با شدت دادن به کاهش اخیر تولید نفت برای باقی سال ۲۰۱۹ و سه ماه اول سال ۲۰۲۰ موافقت کرد تا از طریق تطبیق تولید با واقعیت‌های جدید عرضه و تقاضا، بازار نفت را تثبیت کند. تداوم این میزان کاهش تولید نفت تا سال ۲۰۲۰، منعکس‌کننده نگرانی جاری درباره سرعت و اندازه رشد عرضه نفت توسط کشورهای غیر عضو در اوپک، چشم‌انداز تقاضا و پیشرفت‌های اقتصادی و موضوعات فصلی مرتبط با نگهداری پالایشگاه به هنگام کاهش تقاضای نفت خام است.

روز دوشنبه به دنبال اخبار درباره تجارت ایالات متحده- چین و تصمیمات اوپک، قیمت نفت برای مدت کوتاهی افزایش یافت، اما این افزایش قیمت به سرعت بر باد رفت، چرا که داده‌های منتشر شده از وضعیت اقتصادی نابسامان و تقاضای رو به افول نفت حاصل از وعده توافق تولید را حتمی ساخت. به همین دلیل بعد از آنکه هفته گذشته قیمت نفت برنت به بالای ۶۶ دلار به ازای هر بشکه جهش یافت سپس به زیر ۶۴ دلار در هر بشکه بازگشت، قیمت بنزین ایالات متحده نیز همزمان با آغاز تعطیلات آخر هفته به حدود 2.8 دلار در هر گالن (۱۳ سنت پایین‌تر از سال گذشته) رسید.

   بازگشت به میانگین

 ما در تفسیر هفته گذشته با یک دیدگاه آینده‌نگرانه به سرتیتر خبرها و اصول بنیادین و موقعیت سفته‌بازانه در بازار نفت نتیجه‌گیری را ارایه دادیم، اما با توجه به اینکه به نظر می‌رسد این روزها شرایط یکنواخت عمر کوتاهی دارد، از این‌رو ارایه یک نتیجه‌گیری مجدد را ارزشمند می‌دانیم.

قیمت‌های متغیر، محصول اصول بنیادین بازار نفت به عنوان مثال: عرضه، تقاضا و موجودی انبارهای نفتی و تاثیر منفی احتمالی اخبار است. از این‌رو به نظر می‌رسد تعاملات سفته‌بازانه که اکنون هفته‌ها است در بازارهای نفتی متداول است آماده تغییر جایگاه هستند و در صورتی‌که تغییرات اساسی در اصول بنیادین بازار نفت صورت گیرد، این تغییر جایگاه می‌تواند در مقیاس گسترده‌ای صورت پذیرد. به نظر می‌رسد که تقاضا در سه ماه سوم از عرضه مازاد جدید پیشی بگیرد که نشان‌دهنده کشش در بازار بورس است.  ولیکن همزمان با نگرانی‌ها درباره تولید نفت لیبی و توفان‌هایی که طی چند هفته آتی در خلیج مکزیک به وقوع خواهد پیوست، با افزایش تولید پالایشگاه‌ها باید از قیمت نفت خام حمایت بیشتری شود.

 

ارسال نظر