مرتضی بهروزی‌فر
کارشناس انرژی
یکی از مهم‌ترین مسائلی که امسال پیش‌بینی‌ها درباره رشد اقتصاد جهانی را کاهش داد، جنگ تجاری میان چین و امریکا بوده است. بدیهی است که مشکلات پیش آمده برای اقتصاد جهانی که باعث کاهش رشد اقتصادی کشورها می‌شود، بطور مستقیم بر کاهش مصرف نفت و فراورده‌های نفتی تأثیر می‌گذارد. اگر دو کشور چین و امریکا آن‌طور که در روزهای اخیر مطرح شده بتوانند به توافق رسیده و جنگ تعرفه‌ای میان آنها از بین برود، چشم‌انداز اقتصادی دنیا بهتر خواهد شد که این امر قطعا افزایش تقاضای نفت را به دنبال خواهد داشت. به تبع اوپک نیز از این توافق نفع خواهد برد و تقاضا برای نفت این سازمان هم بالاتر خواهد رفت.
اعلام به ثمر رسیدن فاز نخست توافق تجاری میان چین و امریکا می‌تواند بر تصمیم‌گیری اعضای اوپک و همچنین غیراوپک در نشست سالانه این گروه که در اواسط آذرماه برگزار خواهد شد، مبنی بر کاهش بیشتر تولید نفت اثرگذار باشد و احتمال رسیدن به چنین تصمیمی را تضعیف می‌کند. فاز نخست توافق تجاری میان چین و امریکا که روز شنبه اخبار آن منتشر شد، چشم‌انداز اقتصادی کشورها را مثبت‌تر می‌کند و همین امر باعث تقویت قیمت نفت خواهد شد؛ چیزی که اعضای گروه اوپک پلاس به دنبال آن هستند. در حال حاضر بعید به نظر می‌رسد در نشست بعدی اوپک پلاس، کاهش تولید این گروه کمتر یا بیشتر از توافق قبلی شود و احتمالا در همان حدود یک میلیون و 200 هزار بشکه در روز باقی خواهد ماند.
اما توافق تجاری میان دو غول اقتصادی دنیا، حداقل در کوتاه‌مدت منفعتی را عاید ایران نمی‌کند. زیرا رشد قیمت‌های این روزهای نفت به دلیل اثر روانی این توافق بر بازار است، اما اثر واقعی آن بر بازار نفت به این زودی‌ها خود را نشان نخواهد داد. همچنین با توجه به شرایطی که بر جهان حاکم است، تصور نمی‌شود که توافق تجاری میان این دو کشور بتواند به میزانی افزایش تقاضا به وجود بیاورد که ایالات متحده مجبور شود برای جبران کمبود عرضه نفت خام در بازار، معافیت‌هایی را برای مشتران نفتی ایران در نظر بگیرد.
