محمد فاضلی|مشاور وزیر نیرو |
برای تحقق مفهوم سازگاری با کم‌آبی به تغییر ملزوماتی نیاز داریم. عرصه ذهنیت‌ها و نظریه توسعه حاکم بر تصمیم در رفتار سیاست‌گذار و سیاستمدار، رفتارهای سیاست‌گذاران و سیاستمداران با مردم و تغییر قواعد نهادی و سازمانی این ملزومات را تشکیل می‌دهند.
«منشأها» در عرصه سیاست‌گذاری باهم متفاوت است. تعبیری که بوردیو از آن با عنوان ساختار ساختمنش یاد می‌کرد. این منش در عرصه سیاست هم وجود دارد. بعضی از سیاست‌گذاران به قاعده گذاری علاقه دارند. برخی سازوکار زد و بند را ترجیح می‌دهند و برخی با نگاه امنیتی به مسائل نگاه می‌کنند.
ذهنیت‌هایی که در حوزه محیط‌زیستی باید تغییر کند بر اساس تجارب من در سال‌های اخیر ذیل موارد زیر تعریف می‌شود: -محیط‌زیست برای برخی صرفاً برای ژست گرفتن است و می‌توان گفت به کالایی لوکس تبدیل شده است، ذهنیتی که بر اساس آن چندگونه از حیوانات مانع اصلی توسعه شدند.ذهنیت این افراد از این موضوع غلط است، این ذهنیت باید دچار تغییر شود که منابع نامحدود هستند، ذهنیت امکان تامین منابع بیشتر با پول بیشتر اولویت توسعه اقتصادی بر محیط‌زیست اولویت سختافزار و نرم‌افزار
رفتارهای سیاست‌گذاران و سیاستمداران در کمیسیون‌های مختلف می‌بایست مبتنی بر شفافیت و مشاهده‌پذیری باشد. سیاست‌گذار باید از اتاق بسته بیرون بیاید و با مردم تعامل داشته باشد. آنان می‌بایست اشتباهات گذشته‌شان را بپذیرند و جلسات بروکراتیک بسته را ترک کنند.
تمام مطالب عنوان‌شده را می‌توان ذیل علوم اجتماعی و دو مفهوم ساختار و کنش طبقه‌بندی کرد، طی کردن فرآیند اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی، روانشناسی و جامعه‌شناسی و سیاست محیط‌زیست (استفاده از این موارد برای تغییر اقلیم)، تحلیل اجتماعی تاثیرگذاری عمیق اقدامات متولیان امر بر زندگی مردم، تنظیم‌گری حقوقی (تبدیل‌شدن به قانون و حقوق) همسو با مطالبات مردمی و بسیج حمایت‌های اجتماعی از اصلاحات اساسی در بخش آب و برق در این دسته‌بندی جای می‌گیرد.
