بر اساس یک نظرسنجی در شهرداری تهران ۵۷ درصد ازپاسخگویان معتقدند که امکانات و فضای شهری برای استفاده افراد دارای معلولیت مناسب نیست. به گزارش مهر، در نظرسنجی که شهرداری تهران از شهروندان مناطق ۲۲ گانه انجام داده است، ۵۷ درصد از گفت‌وگو شوندگان معتقدند که امکانات و فضای شهری برای استفاده افراد دارای معلولیت مناسب نیست و آنان از اماکن عمومی نمی‌توانند استفاده کنند، در حالی که ۳۸ درصد برخلاف این گروه فکر می‌کنند و امکانات شهر را تا حدودی مناسب یا خیلی مناسب می‌دانند. زهرا علی‌اکبری، روشندلی است که با گروه دوم هم‌عقیده است، می‌گوید: تغییرات بسیار کمی را در زمینه اصلاح فضای شهری حس می‌کند. او معتقد است: هنوز محیط شهری برای استفاده افراد دارای معلولیت مناسب نیست و چیز زیادی تغییر نکرده است. علی‌اکبری ایراد کار را در آن می‌داند که در مناسب‌سازی فضای شهری اصلاً از نظر افراد دارای معلولیت استفاده نمی‌شود و با ناراحتی بیان می‌کند: «استفاده‌کننده، ما هستیم اما در طراحی و برنامه‌ریزی نادیده گرفته می‌شویم، مثلاً مسیر ویژه نابینایان طراحی شده است و انتظار می‌رود که هیچ مانعی نداشته باشند اما عصای ما گیر می‌کند و موتورهای پارک‌شده در طول مسیر مانع رفت‌وآمد ما هستند!» خواسته وی آن است که رعایت قانون مناسب‌سازی برای همه از مغازه‌دار، صاحبخانه‌ها تا مسوولان ادارات و بیمارستان‌ها و بانک‌ها و … تکلیف و وظیفه شود و بعد از نظارت کامل و تأیید رعایت اصل مناسب‌سازی، به ساختمان‌ها و اماکن عمومی پایان کار داده شود.
همکاری همگانی نتیجه می‌دهد
ابراهیم کاظم مومن‌سرایی، رییس دبیرخانه ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی کشور معتقد است که تهران به عنوان پایتخت و محل تجمع مراکز مهم باید در زمینه مناسب‌سازی الگوی دیگر شهرهای کشور باشد. او می‌گوید: اقدامات خوبی انجام شده اما این را هم قبول داریم که وضع معابر، ساختمان‌ها، فضاهای اداری و … مناسب نیست و به یک نهضت مناسب‌سازی و اقدام جهادی در تهران نیازمندیم. مومن‌سرایی ادامه می‌دهد: اگر شهرداری‌ها ۱۳ قانون مناسب‌سازی شهری را از جمله در زمینه پیاده‌روها، پارک‌ها، مترو، ایستگاه‌های اتوبوس، عدم صدور پروانه برای دستگاه‌هایی که مناسب‌سازی نکردند، را به خوبی اجرا کنند ۷۰ درصد مناسب‌سازی کشور به صورت اصولی انجام شده است. رییس دبیرخانه ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی کشور از تهیه یک تفاهم‌نامه در زمینه مناسب‌سازی شهری با همکاری شهرداری تهران خبر می‌دهد و عنوان می‌کند: به دنبال آن هستیم که شهرداری وظایف خود را بهتر انجام دهد و ما نیز در زمینه رعایت استاندارد، مسائل فنی، نظارت و بازدید همکاری کامل خواهیم داشت تا در حوزه مناسب‌سازی فضای شهری، تهران یک الگو شود. مومن‌سرایی معتقد است، مساله بسیار مهمی که باید در کشور و به‌خصوص شهر تهران جا بیفتد، فرهنگ مناسب‌سازی است وباید همگان ضرورت آن را متوجه شوند. او با بیان اینکه تک‌بعدی نمی‌شود کاری کرد و هر چقدر هم ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی کشور پیگیری کند در نبود همکاری همگانی فایده‌ای ندارد، ادامه می‌دهد: در این میان همه دستگاه‌ها از جمله صدا و سیما، وزارت ارشاد، وزارت ارتباطات، سازمان حمل و نقل و… باید دست به دست هم بدهند تا مشکلات معلولان حل شود.
مدیران شهری جدی نیستند
محمود کاری، مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران می‌گوید: هنوز بخش زیادی از محیط‌های شهری قابل استفاده نیست و حق افراد دارای معلولیت به عنوان بزرگ‌ترین اقلیت شهری نادیده گرفته شده است، مثلاً خیابان قدیمی لاله‌زار را در نظر بگیرید که در هیچ طرفش امکان رفت‌وآمد نیست! در خیابان‌های بالاتر از جمله بهار، دزاشیب و قیطریه هم اوضاع بدتر می‌شود.
وی ادامه می‌دهد: البته نباید منکر اقدامات و طرح‌های مناسب شهری برای افراد دارای معلولیت شد و در تهران نسبت به سال‌های گذشته تغییرات خوبی انجام شده است، اما یک مشکل اساسی به پشتیبانی و نگهداشت در این بخش برمی‌گردد؛ اینکه طرح و برنامه‌ای اجرا می‌شود اما در نبود نظارت دستگاه‌هایی که در رأس آنها شهرداری دارای وظیفه است، تخریب می‌شود چه ثمری دارد جز هدر رفتن هزینه و کار اضافی.
