ایران به اندازه کشور چین انرژی مصرف می‌کنند
معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران گفت: در ساختمان‌های ما اتلاف انرژی بسیار بالاتر از حد استانداردهای جهانی است به گونه‌ای که میزان مصرف ما به‌اندازه میزان مصرف انرژی در کشور چین با یک میلیارد نفر جمعیت است. به گزارش تسنیم، اولین نشست سیاست‌گذاری «چهارمین همایش ساختمان پایدار، مصرف بهینه انرژی» با حضور عبدالرضا گلپایگانی معاون شهرسازی و معماری شهرداری برگزار شد. گلپایگانی در خصوص نقش شهرداری در زمینه ساخت ساختمان‌های پایدار و سبز گفت: شهرداری یکی از ارکان مهم نظارت بر ساخت و ساز و تهیه نقشه‌های درست ساختمانی است. اگر این مراحل با هماهنگی نهادهای تدوین‌کننده قوانین و ضوابط و مقررات و نهادهای مجری و ناظر صورت بگیرد، موفقیت‌آمیز خواهد بود. این مجموعه‌ها اگر به صورت پیوسته با هم برای دستیابی به هدف احداث ساختمان‌های پایدار فعالیت کنند، موفقیت آنها حتمی است؛ اما اگر به صورت جدا از هم و منفرد عمل کنند، در این زمینه موفق نخواهیم بود. گلپایگانی در ادامه تاکید کرد: در سال‌های گذشته نیز بحث صرفه‌جویی در مصرف انرژی، معماری پایدار و نیز ساختمان سبز مطرح شد و جستارها و پژوهش‌های زیادی در این زمینه انجام گرفت که نتایجی هم داشته، اما آنچه که باید در عمل اتفاق می‌افتاد، تاکنون اتفاق نیفتاده است. وی با بیان اینکه در ساختمان‌های ما اتلاف انرژی بسیار بالاتر از حد استانداردهای جهانی است، یادآور شد: با مقایسه میزان مصرف انرژی در کشورمان با کشورهای دیگر، می‌بینیم میزان مصرف ما به‌اندازه میزان مصرف انرژی در کشور چین با یک میلیارد نفر جمعیت است بنابراین جا دارد که همه نهادها به‌ویژه شهرداری به‌طور جدی روی این قضیه کار کنند. گلپایگانی تاکید کرد: باید به سمتی برویم که مصرف انرژی در کشور منطقی شود و سرمایه‌های ملی راکمتر اتلاف کنیم بر این اساس مدیریت مصرف بهینه انرژی در ساختمان‌ها و صدور شناسنامه انرژی در دستور کار قرار دارد. وی همچنین در خصوص تاثیر صدور برچسب انرژی ساختمان در دستیابی به ساختمان‌های پایدار گفت: از دهه 80 مشوق‌هایی در زمینه بهینه‌سازی مصرف سوخت در ساختمان‌ها ارایه و استانداردهایی برای ساختمان‌ها تدوین شد. گلپایگانی افزود: بر اساس این استانداردها، قرار بود ساختمان‌ها برچسب انرژی داشته باشند و مطابق با رعایت ضوابط و مقررات، به سازندگان و بهره‌برداران تخفیف داده شود، اما این امر چندان عملیاتی نشد. اینکه شهرداری به‌تنهایی وارد این حوزه شود و ساختمان‌ها را از نظر میزان مصرف انرژی درجه‌بندی کند، به‌تنهایی کفایت نمی‌کند.
اتصال برق، علت اصلی حریق در ساختمان‌های تهران
امیر ساعدی داریان، عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه شهید بهشتی درباره ایمنی سازه‌ها در تهران اظهار داشت: اگر در دهه‌های 40، 50، 60و اوایل دهه 70 دغدغه در مورد حریق در خصوص سیستم‌های ثقلی سازه‌ها بود و در ادامه دهه 70، 80 و 90 چالش در خصوص مقاومت سازه در برابر زلزله وجود داشت در دو دهه اول 1400 دغدغه در خصوص مقاومت سازه‌ها در بحث آتش‌سوزی خواهد بود.
وی در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: متاسفانه در کشور ما بحث حریق و آتش‌سوزی تنها معطوف به اطفا آن شده است در حالی که برای مقابله با آتش‌سوزی باید مقوله‌های دیگر را هم در نظر گرفت که اتفاق سهم بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند.
ساعدی افزود: علت شایع حریق در شهری مانند تهران اتصال برق است. در حریق بازار تبریز و میدان حسن‌آباد، سیستم برق‌رسانی فرسوده و عدم وجود زیرساخت‌های لازم در شبکه برق رسانی سبب بروز این آتش‌سوزی‌ها شد. این استاد دانشگاه ادامه داد: مردم از خطوط انتقال برق بیش از آنچه که باید ولتاژ و آمپراژ می‌گیرند و نتیجه هم معلوم است. اما در حوزه آتش‌سوزی ما یک مقوله مغفول مانده داریم و آن هم فرهنگ‌سازی در طراحی سازه‌ها برای مقاومت در برابر آتش است. وی اظهار کرد: امروز متاسفانه حساسیت ما نسبت به مقوله آتش‌سوزی معطوف به بحث اطفای حریق است. در صورتی که در علم روز دنیا ثابت شده مبحث اطفای حریق تنها 20 درصد موثر است و آنچه اهمیت دارد مقاومت ذات سازه در برابر حریق است.
وی افزود: به بیانی می‌توان گفت پلاسکو فرو ریخت نه به این دلیل که آتش‌نشانان بد کار کردند که اتفاقا در این حادثه آتش نشانان جانفشانی و ایثار هم کردند، بلکه به این دلیل فرو ریخت که در سه بخش تیم امداد و تدابیر فعال و غیرفعال همگرایی وجود نداشت. یعنی در بخش تدابیر غیرفعال که به مقاومت ذات سازه مربوط می‌شد باید گفت این سازه برای تحمل در برابر آتش طراحی نشده و در سال‌های بعد نیز بهسازی هم نشده بود. پس پلاسکو در آن شرایط باید فرو می‌ریخت حتی اگر در نیویورک و توکیو بود.
عضو هیات علمی دانشکده عمران دانشگاه شهید بهشتی گفت: مهم‌ترین مساله موجود در بحث حریق موضوع فرهنگ‌سازی در طراحی سازه است که به اعتقاد بنده امروز از زلزله هم مهم‌تر است. چرا که در شهری مانند تهران هر 160، 170 سال یک‌بار شاهد زلزله مهیب خواهیم بود اما یک ساختمان در عمر 40، 50 ساله خود در تهران همواره آبستن رخدادهای آتش‌سوزی است. به ویژه آنکه در شهری مانند تهران انباشت سیستم توزیع گاز شهری را نیز به عنوان یک عامل بالقوه در ایجاد حریق داریم.
وی ادامه داد: متاسفانه هنوز مهندسین ما چه در حوزه معماری و عمران تعلیمات و آموزش‌های تخصصی در خصوص طراحی و ایمن‌سازی سازه در برابر حریق را ندیده‌اند. امروزه مقاومت سازه‌ها در برابر آتش سوزی معطوف به سیستم‌های آب فشان و آشکار‌سازی دود شده در حالی که در دنیا طراحی کاربردی مقاومت سازه در برابر آتش به کار گرفته می‌شود.
