وزیر راه دولت‌های هشتم و نهم گفت: قرار بود در یک برنامه ۱۵ ساله تعداد کشته‌های جاده‌یی به ۵هزار نفر در سال برسد که آمار فعلی نشان می‌دهد به‌شدت از برنامه کاهش تلفات جاده‌یی عقب هستیم.
به گزارش مهر، اگرچه سوانح هوایی در ایران هر چند سال یک بار رخ می‌دهد و جان تعدادی از هموطنان‌مان را می‌گیرد، اما در طول چهار دولت اخیر از دولت نهم تا دوازدهم (۸۴ تاکنون) تعداد کشته‌های سوانح هوایی بیش از ۵۰۰ نفر بوده است، این در حالی است که تعداد کشته‌های سوانح جاده‌یی در این مدت بیش از ۲۱۹ هزار نفر بوده که نشان می‌دهد این دو شاخص در حوزه حمل و نقل با یکدیگر قابل مقایسه نیست. از سوی دیگر میزان جابه‌جایی مسافر در ایران ۹۲درصد دراختیار حمل و نقل جاده‌یی و زمینی است، ۶درصد به حمل و نقل ریلی و تنها ۲درصد به مسافرت‌های هوایی اختصاص دارد. بنابراین
2 شاخص مهم حمل و نقلی نشان می‌دهد متولیان سفرهای برون‌شهری باید بیشترین اهتمام را به بخش جاده‌یی داشته باشند؛ به‌خصوص که اصلاح وضع موجود در بخش جاده‌یی با هزینه‌هایی کمتر از خرید ناوگان مدرن هوایی بوده و باتوجه به اینکه تکنولوژی، دانش، نیروی انسانی و صنایع خودروسازی و راهسازی نیز کاملا بومی هستند، هم از خروج ارز از کشور جلوگیری می‌کند هم اشتغال‌زایی بالایی دارد. احمد خرم وزیر اسبق راه و ترابری در گفت‌وگو با مهر درباره نحوه کاهش میزان تلفات جانی سوانح رانندگی اظهار کرد: عوامل مختلفی در سال‌های اخیر در کاهش آمار تلفات جاده‌یی نقش داشته است، ازجمله اینها توسعه آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها، بهبود نسبی کیفیت خودروهای تولید داخل که البته با وضع ایده‌آل فاصله زیادی دارد و همچنین بهبود وضعیت اطلاع‌رسانی وضعیت راه‌ها و اوضاع جوی می‌توان اشاره کرد.
وی با بیان اینکه من در زمان وزارتم بالاترین آمار کشته‌های جاده‌یی را با سالی ۲۵ هزار کشته داشته‌ام، افزود: در دوره‌یی که من وزیر راه و ترابری بودم، سانحه‌دیدگان حوادث جاده‌یی در صورت فوت تا یک سال از پس حادثه، در آمار کشته‌های جاده‌یی وارد می‌شدند اما در حال حاضر این شاخص به کمتر از یک ماه رسیده است و اگر سانحه‌دیده تا یک ماه پس از حادثه فوت کند، جزو متوفیان سوانح جاده‌یی محسوب می‌شود. به گفته وزیر راه دولت‌های هشتم و نهم، کاهش زمان محاسبه کشته‌های بر اثر تصادف از یک سال به یک ماه، یک نُرم جهانی است و این شاخص را در داخل کشور تولید نمی‌کنند. مانند شاخص اشتغال که در تمام دنیا ثابت است و در سال‌های اخیر از 2روز فعالیت درآمدزا در هفته به 2 ساعت فعالیت درآمدزا در هفته تغییر کرده است. اما آنچه مهم است این است که باید میان آمار کشته‌های تصادفات جاده‌یی در سال‌های قبل با کشته‌های فعلی جاده‌ها مقایسه آماری داشته باشیم تا میزان واقعی تغییر تلفات سوانح جاده‌یی را صحیح‌تر دریابیم. خرم خاطرنشان کرد: قرار بود در یک برنامه ۱۵ساله تعداد کشته‌های جاده‌یی به کمتر از ۵ هزار نفر در سال برسد که در حال حاضر این اتفاق رخ نداده و از برنامه عقب هستیم.
وزیر اسبق راه و ترابری ادامه داد: در سال‌های گذشته ۴هزار نقطه حادثه‌خیز داشتیم که باید اصلاح می‌شد ولی همچنان ۳ هزار نقطه حادثه خیز باقی مانده است که شامل تقاطع‌های همسطح و فرعی به اصلی است. در ورودیه‌های اصلی به فرعی باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر باند فرعی مستقل از باند اصلی وجود داشته باشد که در طول ۲۰۰ متر به اصلی می‌پیوندد که متاسفانه چنین سطوحی بسیار کم است؛ این در حالی است که در شبکه راه‌های کشور از این دست نقاط حادثه‌خیز فراوان داریم. حدود ۵ هزار نفر از تلفات سالانه جاده‌ها مربوط به این نقاط حادثه‌خیز است.
