وزارت رفاه و دولت کمک‌های نقدی خود را از معلولان متوسط و خفیف قطع کرده‌اند و معلولان شدید هم که منبع درآمدی ندارند، باید مطابق ماده ۲۷ قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت حداقل حقوق وزارت کار را دریافت کنند که اکنون این اقدام اعمال نمی‌شود.
مدیرعامل انجمن ندای معلولان با اعلام این خبر درباره وضعیت معیشتی افراد دارای معلولیت گفت: افراد دارای معلولیت به‌طور کلی حتی اگر در دهک‌های بالا و افرادی با درآمد مکفی و بالا باشند به دلیل هزینه‌های جانبی که در زندگی افراد دارای معلولیت وجود دارد از قبیل تهیه پروتز دست و پا و بریس و خرید ویلچر و و سایر ملزومات توانمندسازی که به تحرک آنها کمک کند دچار مشکل هستند، چراکه هزینه این ملزومات در حال حاضر بسیار گران شده است.
در حال حاضر قیمت دست و پای مصنوعی و بریس بسیار بالاست و بیمه‌ها نیز در این زمینه کمکی نمی‌کنند و سازمان بهزیستی نیز وظیفه خود را در قبال معلولان به‌طور کامل انجام نمی‌دهد و حمایت‌های لازم از افراد دارای معلولیت برای تامین دست و پای مصنوعی و پروتز را ندارند.
محمود کاری با بیان اینکه افراد دارای معلولیت هر چقدر هم درآمد داشته باشند، باز هم برای هزینه‌های جانبی زندگی‌شان کافی نیست، تصریح کرد: این هزینه‌های جانبی مازاد بر هزینه‌های متداول زندگی از قبیل مسکن، هزینه تحصیل، خوراک و پوشاک و… است و افراد دارای معلولیت در تامین این هزینه‌ها بسیار مشکل دارند.
متاسفانه سازمان‌های حمایتی نیز حمایت لازم را ندارند دغدغه ما این است که چرا به محض اینکه مشخص می‌شود یک فردی بیمه دارد و از مستمری بیمه استفاده می‌کند حمایت‌های دیگر را قطع می‌کنند.
برخی از افراد دارای معلولیت متوسط یا شدید درآمدشان از حقوق کارافتادگی که از تامین اجتماعی می‌گیرند هنوز به حداقل حقوق که در حال حاضر ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است نمی‌رسد، اما متاسفانه سازمان‌های حمایتی حمایت‌شان را از معلولان به ویژه معلولان متوسط قطع کرده‌اند و این بسیار ناروا است.
معلولان نیاز به حمایت دارند
او ادامه داد: معلولان متوسط و خفیف افرادی هستند که به دلیل مشکلات جانبی که از معلولیت بر زندگی آنها مترصد می‌شود باید مورد حمایت قرار بگیرند.
به‌طور مثال اگر یک فرد دستش از مچ قطع شده باشد برای او معلولیت خفیف در نظر گرفته می‌شود، اما همین فرد در زندگی هزاران مشکل دارد از جمله اینکه نمی‌تواند کار گیر بیاورد. نمی‌دانم چه سیاستی اعمال می‌شود و سازمان بهزیستی با وجود کارشناسان خوب، چرا ساز و کارهای پرداخت کمک‌هزینه‌های معیشتی یا هزینه‌های جانبی و… به معلولان متوسط و خفیف را قطع می‌کنند. البته برخی از افراد دارای معلولیت که توانایی دارند هزینه تحصیل دانشگاه‌شان توسط سازمان پرداخت می‌شود، اما این موضوع عمومیت ندارد و تنها برخی افراد اینها را دریافت می‌کنند.
هزینه‌های نگهداری از تجهیزات توانبخشی هم بالاست
کاری با بیان اینکه ما نباید فرد سالم را با یک فرد معلول مقایسه کنیم، خاطرنشان کرد: فرد دارای معلولیت به اضافه هزینه‌های روزمره زندگی خود و خانواده‌اش، هزینه‌های تعمیر و نگهداری تجهیزات توانبخشی که در اختیار دارد نیز برای او بسیار زیاد است البته اینها به جز هزینه درمان است، چراکه برخی از افراد دارای معلولیت مانند افراد دارای ضایع نخاعی ماهیانه بیش از دو الی سه میلیون هزینه پزشک پرداخت می‌کنند.
او ادامه داد: دولت هم در این زمینه کوتاهی می‌کند و علیرغم اینکه قانون وجود دارد، اما متاسفانه با گذشت سه سال از تصویب قانون جامع حمایت از افراد دارای معلولیت نه تنها حداقل حقوق به افراد دارای معلولیت شدید پرداخت نمی‌شود، بلکه افراد دارای معلولیت متوسط و خفیف هم مورد کم‌لطفی قرار گرفته و از گردونه خدمات دولتی به آرامی و محترمانه حذف می‌شوند. مدیرعامل انجمن ندای معلولان گفت: در زمان مدیریت قبلی سازمان بهزیستی متاسفانه طرحی پیاده شد که با اجرای این طرح، مستمری برای معلولان متاهل با خانوار محاسبه شد و در واقع مستمری برای بعد خانوار پرداخت شد اما به معلولی که مجرد بود مستمری یک نفر پرداخت شد. متاسفانه از بعد خانوار کسانی که از سازمان بهزیستی حقوقی تحت عنوان مستمری دریافت می‌کردند حدود ۳۴۰ هزار نفر بودند که یک باره به یک میلیون و ۱۰۰ هزار نفر براساس بعد خانوار افزایش یافتند. کاری تصریح کرد: این در حالی است که تعداد معلولان همان ۳۴۰ هزار نفر بودند.
از بین یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر که در سازمان پرونده دارند حدود ۴۰ هزار نفر از این افراد که ممکن است دارای معلولیت شدید باشند در مراکز مراقبت‌های شبانه‌روزی نگهداری می‌شوند. حدود ۲۱ هزار نفر در آسایشگاه بستری هستند و مابقی در مراکز روزانه خدمات می‌گیرند اما ۷۰ درصد هزینه توانبخشی سازمان بهزیستی برای این افراد هزینه می‌شود.
یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر نیز در جامعه حضور دارند اما سال‌های سال است که هیچ یک از سازمان‌های حمایتی به سراغ آنها نرفته است. اما وقتی مسوولی در رسانه صحبت می‌کند اعلام می‌کند که به همه معلولان کمک هزینه پرداخت می‌شود یا سوخت وسیله نقلیه یا هزینه ایاب و ذهاب را پرداخت می‌کنیم در حالی که چنین نیست.
