در حالی که میراث فرهنگی و اشیای بر جای مانده از تاریخ کهن مازندران مهم‌ترین اسناد پیوند مردم با گذشته محسوب می‌شوند، این اقلام حتی پس از رهایی از دست سارقان فرهنگی، توسط متولیان به جای موزه، روانه انبارهای تاریک می‌شود تا همچنان بی‌فایده، خاک بخورد. آخرین آمار اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران نشان می‌دهد که بیش از ۱۶ هزار شی تاریخی که مربوط به دوره‌های مختلف زیست بشر در این استان است در مخازن این اداره کل نگهداری می‌شود و تقریبا هیچ برنامه‌ای برای نمایش عمومی آن وجود ندارد. علاوه بر این تنها سه موزه از مجموع ۲۲ موزه استان دارای آثار تاریخی است و بقیه آنها مشمول موزه‌های مردم‌شناسی و خانه موزه هستند که هیچ آثار تاریخی در آن یافت نمی‌شود. همچنین در سال‌های اخیر میراث فرهنگی طرح‌هایی برای مشارکت مردم در جلوگیر از سرقت میراث تاریخ اجرا گذاشته است، غافل از اینکه مردم استان تاریخی مازندران به جز ماموران یگان، کمترین شناختی از میراث تاریخی خود دارند، زیرا همواره شاهد انبار اشیای تاریخی در مخازن سر به مهر میراث بوده‌اند. این در حالی است که بنا به گفته معاون میراث فرهنگی مازندران، مهدی ایزدی بزرگ‌ترین مانع نمایش اشیای تاریخی استان، استاندارد نبودن موزه‌های مازندران است. اغلب موزه‌های استان دارای ساختمان و تجهیزات غیر استاندارد برای اشیای تاریخی هستند و از طرف دیگر اشیای تاریخی نیز در هر شرایطی قابلیت دوام ندارند. برای استاندارد‌سازی هر موزه استان در حال حاضر نیاز به 10 میلیارد اعتبار است که تامین این اعتبار از توان میراث فرهنگی استان خارج است.
