مرداد 1314 و در مجلس دهم شورای ملی، قانون تشکیل موسسه راه آهن دولتی ایران به تصویب نمایندگان رسید. بر اساس ماده اول این قانون، برای اداره کردن بهره‌برداری راه‌آهن دولتی ایران اعم از خطوط موجوده یا خطوطی که در آینده احداث شود موسسه به نام راه‌آهن دولتی‌ایران تشکیل می‌شود. ماده دوم نیز تصریح می‌کند: موسسه راه‌آهن دولتی ایران که جزو تشکیلات وزارت طرق است، مرکب است از یک هیات‌مدیره و یک هیات نظارت و دارای‌قسمت‌ها و شعب اداری و فنی لازمه خواهد بود. همچنین، هیات‌مدیره تشکیل می‌شود از مدیرکل راه‌آهن که سمت ریاست را دارد و سرمهندس راه‌آهن که معاون فنی او می‌باشد و یک نفر عضو‌مهندس و رییس محاسبات راه‌آهن. بر این اساس، کلیه امور اداری و فنی موسسه راه‌آهن دولتی ایران اعم از مسائل مالی و استخدامی و مقررات و نظامات مربوطه به رشته‌های مختلفه‌بهره‌برداری به تناسب احتیاجات آن موسسه طبق نظامنامه‌های مخصوص جریان خواهد یافت. هیات‌مدیره و هیات نظارت هر یک در حدود وظایف خود در ترتیب و تنظیم بودجه سالانه و جمع‌آوری عایدات و مصرف وجوه‌مکلف به مراقبت و نظارت هستند و پس از رسیدگی به محاکمات عایدات و مخارج برای هر سال تا نیمه سال بعد صورت خلاصه از وضعیت مالی‌موسسه با تصدیق هیات نظارت از طرف موسسه راه‌آهن به دولت تقدیم می‌شود و در صورت مزبور پس از تصویب دولت سند تفریغ بودجه و مفاصای‌حساب آن سال خواهد بود به ضمیمه صورت مزبور صورت علیحده دیگری شامل احصاییه و وضعیت کلیه اموال منقول و غیر منقول راه‌آهن باید تسلیم شود. از تاریخ اجرای این قانون نگهداری و به کار انداختن کلیه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسائل ناقله و ساختمان‌های فنی و غیره متعلق به‌خطوط آهن و کشتیرانی دریاچه رضاییه با تشکیلات آن به موسسه راه‌آهن دولتی ایران محول می‌شود. ماده هشتم نیز اعلام می‌کند: برای حفظ انتظامات و اجرای مقررات و تنسیقات اختصاصی راه‌آهن پلیس انتظامی مخصوصی تشکیل خواهد شد مخارج آن در‌بودجه راه‌آهن منظور می‌شود تشکیلات و وظایف پلیس انتظامی به موجب نظامنامه که به تصویب دولت می‌رسد معین خواهد شد و در اجرای وظایف تابع دستور موسسه راه‌آهن خواهد بود.
