«خانه موزه شهید مدرس» عمارت تاریخی است که در چهار راه سرچشمه، گذر میرزا محمود وزیر (کوچه شهید جاویدی)، کوچه نصیرالدوله (مدرس) جای دارد و علاوه بر ارزش‌های معماری، از تاریخچه سیاسی ـ. اجتماعی خاصی برخوردار است. این خانه نه تنها فقط محل سکونت شهید مدرس بوده، بلکه محل فعالیت‌های گسترده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایشان نیز بوده است. این بنا پس از رها شدن در زمانی طولانی، در سال ۱۳۹۳ توسط «حاج محمد انصاری» خریداری و پس از مرمت به عنوان «دارالقرآن و خانه موزه شهید مدرس» با هدف فعالیت‌های فرهنگی، پژوهشی و اجتماعی و نیز گردآوری مستندات موز‌های مرتبط با شهید مدرس احیاء شد. این بنا که در دوره قاجار و بر اساس الگوی معماری سنتی ایران ساخته شده است؛ دارای اجزای مختلفی است که شامل سه حیاط مرکزی، اتاق‌ها، راهروها، حوض‌خانه و سه درب ورودی و... است. از خلاقیت‌های به‌کار رفته در مرمت این بنا می‌توان به استفاده از سیستم سازهای مدرن با هدف مسقف کردن حیاط مرکزی با توجه به کاربری در نظر گرفته شده برای آن اشاره کرد که بدون دخالت و آسیب در سازه اصلی و سیما و منظر حیاط مرکزی انجام شده است.
