در اوایل گسترش صنعت تولید موتورسیکلت، سازندگان دوچرخه بسیاری وجود داشتند که تولیدات خود را به وسایلی با پیشرانه‌های درون سوز مجهز ساختند.در ابتدای کار تمامی تولیدکنندگان طراحی مدل‌های سه یا چهار چرخه را در دستورکار خود قرار دادندو این حالت امنیت و اطمینان کافی برای کنترل وسیله و زمین نخوردن راننده را تضمین می‌کردکه با قوی‌تر شدن پیشرانه‌ها و توسعه طراحی بدنه دوچرخه‌ها توسط سازندگان موتورسیکلت
کم کم توسعه یافت.یک مدل دوچرخ بسیار جالب مدل «میلت» بود که بعدها در سال ۷۸۹۲ طراحی شد. میلت از یک پیشرانه پنج سیلندر استفاده می‌کردکه به عنوان توپی چرخ عقب نیز به کار می‌رفت، سیلندرها همراه چرخ دور می‌خوردند و میل لنگ آن نیز محور عقب را تشکیل می‌داد.اولین تولید واقعاً موفق مدل دوچرخ «هیلدن براندو ولفهولر» نام گرفت و در سال ۱۹۸۴ در مونیخ عرضه شد که یک پیشرانه دوتایی موازی در پایین بدنه نصب شده بود که سیلندرهای آن جلو وعقب می‌رفت. میله اتصال مستقیماً به محور چرخ عقب متصل می‌شد و به جای استفاده از چرخ سنگین برای ذخیره انرژی در بین احتراق سیلندر در این موتور یک جفت تسمه محکم ارتجاعی مورد استفاده قرار گرفته بود که هر کدام در قسمت خارجی بر سیلندر نصب می‌شد. سیستم خنک کننده پیشرانه، با استفاده از یک مخزن آب (رادیاتور) که در بالای گلگیر عقب نصب شده بود، کار می‌کرد. در سال ۱۸۹۵ شرکت فرانسوی «دودیون باتن» پیشرانه‌ای ساخت که امکان تولید انبوه و عمومی موتورسیکلت را فراهم می‌کرد. این پیشرانه سبک، کوچک و با دور موتور بالا بود که از باتری و احتراق زغال استفاده می‌کرد. دودیون باتن، این پیشرانه 1/2 اسب بخاری را برای استفاده در موتورهای شهری ارایه کرد. شروع فعالیت موتور سواری در ایران به اواخر دهه ۲۰ خورشیدی بر می‌گردد که با ورود موتورهای انگلیسی به کشور عده‌ای از علاقه‌مندان شروع به برپایی نمایشات موتورسواری در میدان ارک تهران و جلالیه (پارک لاله فعلی) در روز‌های تعطیل کردند تا اینکه در سال ۱۳۴۰ با ورود اولین موتورهای ساخت ژاپن به ایران یکی از واردکنندگان برای تبلیغ اقدام به برگزاری یکدوره مسابقات به صورت تور بین تهران و مشهد کرد. واردات موتور سیکلت در ایران بصورت انبوه به اواخر دهه ۲۰ شمسی برمی‌گردد که در آن سال‌ها انواع موتورسیکلت‌های انگلیسی از قبیل B.S.A ماچلس تریومف آریل رویال، سه تفنگه و... به کشور وارد می‌شد.این موتور سیکلت‌های انگلیسی نزدیک به ۲۰ سال یکه تاز بازار موتورسیکلت ایران بودند. کم کم در اواخر دهه ۳۰ شمسی بود که موتورسیکلت‌های ایتالیایی از قبیل تستی دوکاتی و سبا لامبرتا ومارکهای المانی مثل زاکس زونداب جاوا وموبیلت و پزوهای فرانسوی هم وارد ایران شدند.با توجه به کاربری‌های خاص موتورسیکلت ونیاز به این وسیله نقلیه وملاحظات شهری بود که کم‌کم در اواخر دهه ۴۰ شمسی سر وکله موتورسیکلت‌های ژاپنی که اولین آنها یاماها بود در بازار موتورسیکلت ایران پیدا شد.
