«طفلی به نام شادی»، تازه‌ترین مجموعه شعر محمدرضا شفیعی کدکنی منتشر شد. «زیرِ همین آسمان و روی همین خاک»، «هنگامه شکفتن و گُفتن»، «از همیشه تا جاودان»، «شیپورِ اطلسی‌ها» و «در شبِ سردی که سُرودی نداشت» عنوان‌های این پنج دفتر است. محمدرضا شفیعی‌کدکنی در مقدمه «طفلی به نام شادی» آورده است: در تمام مدّتِ شاعری من- که عمری شصت و چند ساله دارد- من همچنان آدم عقب‌مانده‌ای باقی مانده‌ام که نه «وزن» را رها کرده‌ام و نه «قافیه» را و نه «معنی» را، نه «عشق» را و نه «تأمّلاتِ وجودی» را و نه «ایران» را. برای اثباتِ عقب‌ماندگی یک شاعر سندی استوارتر ازاین می‌توان یافت؟ آن‌هم در مملکتی که عقل اکثریتِ مردم آن به چشمشان است...
