فضل‌الله اویسی (موسیقیدان، هنرمند و نویسنده) بامداد دوشنبه در سکوت خبری از دنیا رفت. او ۲۸ اسفند سال ۱۳۰۲ خورشیدی در یکی از محله‌های جنوبی تهران، کوی یاورخان و به بیانی دیگر در (چاله‌میدان) دیده به جهان گشود. نخستین استاد او حسین تعزیه‌خان بود. سپس نزد حسن خان لحنی معروف به حسن قصاب شاگردی کرد. زنده‌یاد اویسی مکتب استادان بزرگ موسیقی ایران ازجمله: حسین طاهر زاده، قمرالملوک وزیری، حسن سنجرانی و ابراهیم خان منصوری را درک کرد. او با ارکسترهای متعدد در رادیو مثل: ارکستر ابراهیم خان منصوری، ارکستر ابراهیم سرخوش، ارکستر قاسم نیکپور و ارکستر شاپور نیاکان همکاری کرد. فضل‌الله اویسی در شاعری و ادبیات نیز مورد قبول اهل فن بود. کتاب‌های «گلبانگ اویسی»، «هفت شهرعشق»، «نفایس اویسی» و «گنج بی‌رنج» (ارمغان اویسی) از آثار مکتوب این اندیشمند هستند.
