بیست و هفتم بهمن 1294، سرپرسی سایکس ژنرال انگلیسی، در صدر یک هیات نظامی انگلیسی و هندی وارد بندرعباس شد. کشف نفت و تاسیس شرکت نفت ایران و انگلیس، دولت انگلستان را بر آن داشت تا حفظ امنیت و نظم را در منطقه جنوب ایجاد کند . یکی از اشخاص مصر در این امر، سایکس بود. او در 1905 م / 1283ش زمانی که در کرمان فعالیت داشت به سر آرتور هاردینگ، سفیر انگلستان در ایران، نوشت «ایجاد یک نیروی سوار در جنوب ایران تحت نظارت افسران انگلیسی تنها راه‌حل همیشگی برای ناامنی‌هاست.» از قبیل این نامه‌نگاری‌ها و اعتراضات انگلیس مبنی بر ناامنی منطقه به دولت ایران باعث تشکیل نیروی ژاندارمری در ایران شد که افسران بی‌طرف سوئدی آن را فرماندهی می‌کردند. ژاندارمری تا حدی توانسته بود امنیت را برقرار کند ولی با دخالت آلمان‌ها و اقدام علیه منافع انگلستان نه‌تنها خواسته‌های انگلیس برآورده نمی‌شد بلکه با تحریک مردم علیه آنان شورش‌هایی را نیز به وجود می‌آوردند. از طرف دیگر نیروی قزاق زیر نظر روس‌ها بود که در ایران به راحتی فعالیت می‌کردند همه این اتفاقات عرصه را برای حضور انگلستان تنگ کرده بود. مارلینگ، کاردار سفارت انگلیس در تهران، که اوضاع ژاندارمری را چنین می‌دید طی نامه‌ای خطاب به ادوارد‌گری در 13 ژانویه 1916/ 22دی 1294نوشت: «بدیهی است که منافع ما حکم می‌کند تا برای جنوب ایران مآل‌اندیشی کنیم، و در این مورد پیشنهاد می‌کنم که در جریان مذاکره با دولت ایران، به اطلاع آنان برسانیم که برای برقراری نظم در جنوب ایران که در آنجا از منافع زیادی برخورداریم، درصددیم که در صورت مقتضی بودن شرایط، نیرویی زیرنظر افسران و مربیان انگلیسی تشکیل دهیم.» به این ترتیب با ورود سایکس به بندرعباس مقدمات تشکیل پلیس جنوب فراهم شد. پلیسی که جنایت‌های زیادی علیه مردم منطقه کردند.
