«اینجا محل کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در مزار شریف است. من محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم. گروه طالبان از چند ساعت پیش وارد مزار شریف شده‌اند این شهر به دست طالبان سقوط کرده است. عده‌ای از افراد طالبان در حیاط کنسولگری دیده می‌شوند به من بگویید که چه وظیفه‌ای...» این آخرین پیامی بود که از محمود صارمی، خبرنگار و مسوول دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در افغانستان به ایران مخابره شد. هفدهم مرداد 1377، به دنبال اشغال مزار شریف توسط نیروهای طالبان، کنسولگری ایران در این شهر به اشغال نیروهای تروریستی درآمد. در ابتداشهادت هشت دیپلمات گزارش شد. مدتی بعد شهادت دو دیپلمات و یک روزنامه‌نگار (محمود صارمی) نیز تأیید شد. یک واحد از نیروهای طالبان، به فرماندهی فردی به نام دوست محمّد، به طور غیرقانونی و به زور وارد کنسولگری ایران در مزارشریف شده و پس از بازداشت دیپلمات‌ها و خبرنگار ایرانی و انتقال آنها به اتاقی در زیر زمین، ماشین‌ها و اموال ارزشمند کنسولگری را غارت کرده و ساعتی بعد، آنها را به شهادت رسانده‌اند. حادثه مزار شریف توجه بیشتری جلب کرد و فرصتی برای آغاز همکاری با جامعه بین‌المللی جهت مواجهه با چنین حوادثی در افغانستان را برای ایران فراهم ساخته است. در واقع آنچه اتفاق افتاد این بود که جمهوری اسلامی از طریق دیپلماتیک و سازمان ملل تلاش کرد تا به راه‌اندازی چارچوب به اصطلاح ۲+۶ کمک کند که شش همسایه افغانستان (چین، ایران، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان) را همراه ایالات متحده و روسیه گردهم آورد تا سیاست‌هایی را برای پرداختن به معضلات امنیتی تدارک ببینند که ناآرامی داخلی این کشور ایجاد کرده است.
