لیگ برتر فوتبال ایران همچنان در حالت تعلیق قرار گرفته و تاریخ آغاز مسابقات هم مشخص نیست با این توجیه از جانب فدراسیون فوتبال که منتظر تکمیل و رفع نواقص ورزشگاه‌ها هستیم اما به راستی در این شرایط بحرانی نقش و جایگاه تعریف شده خود فدراسیون فوتبال که متولی اصلی فوتبال کشور به شمار می‌رود کجاست؟ از نخستین روزی که ماجرای ضرورت تغییر ساختار و شکل برگزاری رقابت‌های لیگ، وضعیت ورزشگاه‌ها، ساختار فرهنگی باشگاه‌ها و موارد متعدد دیگر سخن به میان آمده فدراسیون فوتبال تنها نقش منتقد نسبت به شرایط موجود را پیدا کرده و تمامی عوامل و عناصر موجود از جانب این فدراسیون به عنوان مقصر معرفی می‌شوند اما هیچ کس اشاره‌ای به نقش و جایگاه خود فدراسیون فوتبال و البته سازمان لیگ در این ماجراها نمی‌کند.
به گزارش مهر، لیگ به دلیل ساختار نامناسب ورزشگاه‌ها به تعویق افتاده و حالا فدراسیون فوتبال این‌طور وانمود می‌کند که وزارت ورزش و جوانان متولی پرداخت اعتبارات به منظور تکمیل ورزشگاه‌هاست اما کسی نمی‌پرسد که استاندارد‌سازی و پیگیری این پروژه چرا در سال‌های گذشته گام به گام از جانب فدراسیون آغاز نشد که امروز یک‌باره چنین فشاری را به کلیه استادیوم‌ها و ورزشگاه‌ها وارد آورد؟ چرا از محل درآمدهای لیگ فوتبال کشور برای تکمیل و تجهیز استادیوم‌ها استفاده نشد و حالا فوتبال در انتظار کمک دولت برای رفع نواقص استادیوم‌ها مانده است؟ فدراسیون فوتبال به صورت غیرمستقیم عدم تامین اعتبارات را عامل تاخیر در آماده‌سازی ورزشگاه‌ها می‌داند اما به عدم تامین درآمدهای لیگ طی سالیان گذشته و ورشکستگی برخی از باشگاه‌های خصوصی به همین دلیل اشاره‌ای نمی‌کند که اگر میلیاردها تومان از درآمد تبلیغات دور زمین را کسب کرده بودند شاید برخی از آنها مثل سپیدرود رشت و استقلال اهواز به دسته‌های پایین‌تر سقوط نمی‌کردند! موضوع مشکلات فرهنگی از دیگر مسائلی است که فدراسیون باز هم در آن نقش منتقد دلسوز را بازی می‌کند و تنها به ارایه راهکارها و دستورالعمل‌های جدید اکتفا کرده است. قرار است باشگاه‌ها دیگر کانون و رییس کانون نداشته باشند و تنها معاون فرهنگی هر باشگاه متولی امور فرهنگی است اما کسی نمی‌پرسد که در حوزه معاونت فرهنگی خود فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ چه می‌گذرد؟ همه عوامل و عناصر برگزاری از نگاه فدراسیون مقصر هستند جز هیات‌های فوتبال استان‌ها که در واقع نمایندگان قانونی فدراسیون در هر استان محسوب می‌شوند و به‌طور قطع هرگونه کوتاهی و تقصیر در برگزاری بازی‌ها باید متوجه همین هیات‌ها باشد. هیات‌هایی که هرگز متهم یا مقصر شناخته نمی‌شوند، هیچ تغییری هم در رویکرد و نحوه فعالیت آنها صورت نمی‌گیرد و همچنان با همان روال سابق به کار و سوء مدیریت خودشان در برگزاری بازی‌ها ادامه خواهند داد. در این معادله مقصر تعلیق لیگ نه فدراسیون فوتبال است نه سازمان لیگ و نه حتی هیات‌های فوتبال. انگشت اتهام به سوی هر کسی می‌رود غیر از بانیان و مسوولان اصلی که متولیان حقیقی فوتبال و البته مقصران اصلی تمامی مشکلات فوتبال هستند اما اصلاح را از خودشان آغاز نخواهند کرد. حالا وزارت ورزش مسوول و مقصر است که باید با بودجه بیت المال مشکلات و نواقص ورزشگاه‌ها را رفع کند در حالی که بخشی از منافع حاصل از برگزاری لیگ به جیب فدراسیون و سازمان لیگ می‌رود اما هزینه‌ها متوجه وزارت ورزش است. باشگاه‌ها ساختار فرهنگی خودشان را تغییر داده و برنامه فرهنگی سالانه خود را ارایه می‌دهند اما در فدراسیون و سازمان لیگ مثل همیشه خبری از برنامه تاثیرگذار فرهنگی نیست. نیروی انتظامی و سایر ارگان‌ها نیز مسوول برقراری نظم و امنیت در مسابقات و حتی مقصر احتمالی در صورت بروز هر مشکلی هستند اما هیات‌های فوتبال و برگزارکنندگان اصلی بازی‌ها هیچ مسوولیت و تقصیری ندارند! حکم کمیته استیناف در تبرئه مسوولان سازمان لیگ و هیات فوتبال خوزستان بهترین نمونه و مصداق برای شرایط امروز ساختار مدیریتی فوتبال کشور در این اوضاع نابسامان بود، مقصرانی که نقش قربانی را بازی می‌کنند و به جای پاسخگویی اتهامات و تقصیر را به گردن دیگران می‌اندازند.
