کارگردان نمایش عروسکی «مضحکه باد سوار» درباره این اثرش که تلفیقی از خیمه‌شب‌بازی، سیاه‌بازی و نمایش مدرن است، بیان کرد: مفهوم نمایش ما از نمایش‌های سنتی مانند حاجی و مبارک گرفته شده و مثلا خصلت حاجی که از قدیم در نمایش‌های سنتی خسیس بوده و کار نمی‌کرده این‌بار اختلاسگری است. هما جدیکار که به تازگی نمایش «مضحکه باد سوار» را در تماشاخانه سنگلج روی صحنه برده است، با اشاره به اینکه این اثر سنتی است اما با تکنیکی مدرن همراه شده است، توضیح داد: ما برای اینکه نوآوری و تنوع داشته باشیم دست به این‌کار زدیم. در واقع اگر نمایش‌های سنتی قالب‌های جدید نگیرند، معرفت، حکمت و تاثیرگذاری خود را از دست خواهند داد. او ادامه داد: نمایشی که من کار کردم نه می‌توانید بگویید، خیمه‌شب‌بازی است و نه سیاه‌بازی و نه حتی مدرن است. در حالی که تلفیقی از هر سه آنهاست. در این اثر نوازندگان مانند خیمه شب بازی در دوطرف صحنه نشسته‌اند و بعضی از کلمات مبارک دیلماج می‌شود. ولی تکنیک نمایش رو میزی است. مفهوم نمایش ما از نمایش‌های سنتی مانند حاجی و مبارک گرفته شده است. مثلا خصلت حاجی که از قدیم در نمایش‌های سنتی خسیس بوده و کار نمی‌کرده این‌بار اختلاسگری است. به این ترتیب مسائل روز در آن مطرح می‌شود. این هنرمند در ادامه صحبت‌های خود با بیان اینکه آخرین اثری که به عنوان کارگردان روی صحنه بردم سال ۸۹ بوده، توضیح داد: من ادعای کارگردانی ندارم اما نیازی را حس کردم. زمانی که نگاهی به تئاتر سنتی به صورت مداوم و آکادمیک وجود ندارد کسی باید باشد تا کاری انجام دهد. من فکر می‌کنم نمایش‌های سنتی ما مثل ریشه‌های درخت تئاتر است که اگر به آنها توجه نشود، خشک می‌شوند و مردم نمی‌توانند از ثمره آن استفاده کنند به همین دلیل همیشه دغدغه‌ام این بوده که نمایش‌های سنتی قابلیت‌های خود را نشان دهد و اینکه چقدر می‌تواند به روز باشد و دغدغه‌های مردم را مطرح کند و به قولی تیاتری باشد برای مردم. او افزود: مفاهیم می‌توانند تغییر کنند و به روز شوند زیرا دغدغه‌ها دایم در حال تغییر است. من می‌خواستم بگویم که این نگاه که تکنیک رومیزی می‌تواند این قابلیت را داشته باشد که یک فرم سنتی را با تلفیق مسائل روز روی صحنه ببرد، وجود دارد.
