یازدهم خرداد 1294، هیات وزیران دستور توقیف روزنامه‌های عصر انقلاب و کنکاش را برای مدت 6 ماه صادر کرد. میرزا آقا خان فریار همدانی در 14 ربیع الاول 1333 قمری اولین شماره نشریه‌ای هفتگی با نام «عصر انقلاب» را در 2 صفحه چاپ و منتشر کرد. این روزنامه در تهران به سردبیری دبیر خلوت در قطع بزرگ با چاپ سربی منتشر می‌شد. اشتراک سالانه آن در تهران 40 قران و سایر ولایات 45 قران و در خارج کشور 60 قران بوده، قیمت تکشماره در تهران 5 شاهی و در سایر ولایات 6 شاهی تعیین شده بود. در سرلوحه هدف و راه روزنامه چنین نقل شده است: «این جریده ملی، آزاد و مستقل الافکار در حفظ منافع وطن و اساس حکومت ملی سخنرانی می‌کند.» مندرجات آن شامل سرمقاله ای سیاسی و اخبار داخلی است. چون در زمان جنگ جهانی اول چاپ می‌شد، اخبار مرتبط با جنگ را پیگیری و در روزنامه چاپ می‌نمود. مردم را علیه حکومت و دولت تحریک می‌نمود و اوضاع نابسامان داخلی و فقر و مشکلات اجتماعی جامعه را به هیات دولت ربط می‌داد. در جنگ از آلمان‌ها طرفداری کرده و مقاله‌هایی علیه متفقین چاپ کرده است. تبلیغات بسیار به نفع آلمان‌ها دارد. عصر انقلاب ابتدا به صورت هفتگی و از شماره ششم دوشماره در هفته منتشر شده، محل چاپ روزنامه چاپخانه‌های باقرزاده و مطبعه ایران بوده است. با انتشار شماره 29 روزنامه عصر انقلاب در 18 رجب 1333 چاپ آن متوقف و توقیف می‌گردد. دلیل این توقیف حملات روزنامه به کابینه عین الدوله و مخالفت‌های میرزا آقاخان با شخص اوست. عین الدوله که معتقد بود روزنامه‌ها حق دخالت در امور سیاسی را ندارند دستور توقیف این روزنامه را صادر کرد. انتشار مجدد روزنامه از 10 ذیقعده همین سال تحت عنوان «عهد انقلاب» توسط میرزا آقاخان فریار از سرگرفته شد و همان راه و روش «عصر انقلاب» را دنبال کرد. روزنامه عصر انقلاب پس از سی وسه سال خاموشی توسط فرزندان فریار و تحت نظر هیات تحریریه در تیر 1325 شمسی منتشر شد. صدرهاشمی روزنامه عصر انقلاب را اینگونه معرفی می‌کند: «روزنامه‌ای آزادیخواه و انقلابی که هدفی جز رهبری دیرین ایران و عالم بشریت نداشته و از این حیث آیینه تمام نمایی از ایده آل آزادیخواهان و روشنفکران پرشور عصر سراسر انقلاب صدر مشروطیت و در عین حال شاهد صادقی از طرز فکر و درجه بصیرت و نازک بینی صاحب آن در مسائل سیاسی و اجتماعی بوده است.» میرزا آقا خان فریار در عمر خود هرگز ماسکی به صورت نگذاشت. او جوانی خود را در این راه با حبس و شکنجه و نفی بلد گذرانید. صدرهاشمی می‌نویسد: با آنکه توقیف‌های پی در پی مانع از انتشار نامه مزبور گردید چهل و یک شماره آن (29 شماره عصر انقلاب و 12 شماره عهد انقلاب) برای نشان دادن آمال و افکار وی شاهدی صادق است. میرزا آقاخان در دوره 5 و 6 مجلس شورای ملی از اردبیل و خلخال به نمایندگی مجلس رسید. وی در سن 64 سالگی در سال 1324 شمسی درگذشت.
