سی‌ام اردیبهشت 1290، ابوالفتح میرزا سالارالدوله برادر محمدعلی شاه قاجار که مدعی تاج و تخت ایران بود، وارد سنندج شد. نام ابوالفتح میرزا سالارالدوله پسر سوم مظفرالدین شاه، به عنوان یکی از ظالمان دوره مشروطه در حافظه تاریخی ایرانیان ثبت شده است. او در سال۱۲۶۰ (۱۲۹۸ ه. ق) در شهر تبریز به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی و نظامی در تبریز به حکومت در چند ایالت ایران منصوب شد که اغلب با شکایت اهالی از رفتارش معزول می‌شد.طی دوران مشروطه درحمایت از برادرش محمدعلی شاه در کردستان دست به شورش زد و سنندج را گرفت و از مجلس شورای ملی خواست تا با شاه مخلوع همکاری کند.هنگام جنگ جهانی اول باز هم به ایران آمد و کاری از پیش نبرد و سرانجام به کشور عثمانی پناه برد سپس به مصر رفت و در اسکندریه در خردادماه سال ۱۳۳۸ درگذشت. سالارالدوله در دوران مشروطه از هیچ تلاشی به منظور سرکوب مشروطه‌خواهان کوتاهی نکرد. او به پشتوانه آشنایی با سران ایلات و عشایر در مناطق غربی کشور توانست نظر مساعد برخی از آنها را جلب کند. دولت و مجلس در برابر سالارالدوله دست اتحاد به هم دادند، تلگراف‌های متعددی به شهرهای مختلف ایران مخابره کردند از جمله به شهرهای کرمانشاه، همدان و زنجان تلگراف زده و خواهان اعزام نیرو به نهاوند به منظور رویارویی با سپاه سالارالدوله در اسرع وقت شدند. آنها در تلگراف به زنجان و همدان از عبدالله خان همدانی امیر افخم و جهانشاه خان زنجانی خواسته بودند که هر تعداد نیرو می‌توانند جمع‌آوری کرده، راهی نهاوند کنند. دولت به دنبال این اقدامات قشونی را با دو عراده توپ کوهستانی به سوی نهاوند حرکت داد تا قشون کمکی ایلات و عشایر نیز به آنها ملحق شوند. مجلس و دولت برای جنگ و مبارزه خود را آماده کرده بود ودیگر کار از نصیحت گذشته بود. آنها سعی‌شان بر این بود که هرچه زودتر در نهاوند که از پایتخت دور بود، کار سالارالدوله و سپاه او را مختومه کنند زیرا ورود آنها به مرکز حکومت می‌توانست خطرآفرین باشد. از طرف دیگر، داود خان، رییس ایل کلهر، پس از باخبر شدن از تلگراف دولت و مجلس، ماموران مخصوص خود را به سوی روسای ایلات مجاور وطوایف تابعه ایل کلهر در سراسر منطقه راهی ساخت و همگی آنها را با قشون تحت فرمان شان فراخواند. به این ترتیب آنها در اسرع وقت، به گیلان غرب آمده و پس از به هم پیوستن به سوی کرمانشاه وسپس نهاوند حرکت کردند. سالارالدوله پس از شنیدن همراهی ایل کلهر با دولت، با اشخاص صاحب نفوذی در کرمانشاه از قبیل حاجی محمدمهدی که سردستگی مشروطه‌طلبان را بر عهده داشت مکاتبه کرده واز او خواست که با او همراهی کند. در حالی که مشروطه‌خواهان و مجلس با او همراهی نکردند، در نهایت سالارالدوله در نبرد با کلهرها شکست خورد و به عثمانی گریخت.
