محمود نجفی عرب
بررسی‌های صورت گرفته در حال حاضر وضعیت موجودی حدود 450 قلم دارو که تولید داخلی دارد، مطلوب نیست. علاوه بر آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی که به دلیل شیوع آنفلوآنزا در کشور با کمبود مواجه شده، برخی دیگر از اقلام داروهای اعصاب و روان، دیابت و داروهای قلب و عروق نیز در مرز کمبود قرار گرفته است و فعالان بخش خصوصی در صنعت دارو، برای جلوگیری از تداوم کمبودها و بروز مشکلات برای مردم و بیماران، طی فراخوانی سراسری، شرکت‌های داروساز کشور را برای مقابله با کمبودهای دارویی در کشور بسیج کرده است. به‌رغم آنکه تولید برخی اقلام دارویی در کشور در حاشیه زیان است اما تلاش کرده‌ایم تا شرکت‌ها را برای ادامه تولید این اقلام متقاعد کنیم تا کشور از وضعیت پیش آمده در تامین دارو عبور کند و سلامت جامعه و مردم در آسیب قرار نگیرد. طی جلسات سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی، تصمیماتی فوری نیز برای تامین کسری مواد اولیه شرکت‌های دارویی در کشور با هماهنگی وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو نیز اتخاذ شده و این جلسات به صورت مداوم تا رفع کامل مشکل کمبود دارو در کشور ادامه دارد. در حالی اردیبهشت ماه امسال به دنبال مصوبه سران سه قوه، مالیات ارزش افزوده کالاهای ضروری به یک درصد تبدیل شد که دارو و تجهیزات پزشکی به‌رغم ضرورتی که برای این اقلام وجود داشت، از این استثنا جا ماند و پس از چندین ماه مذاکره و رایزنی با مقامات مسوول، سرانجام دارو نیز به فهرست مالیات ارزش افزوده یک درصد اضافه شد. من اعتقاد دارم در صورتی که از ابتدای امسال مصوبه کاهش مالیات ارزش افزوده برای دارو نیز اعمال می‌شد، مشکلات رخ داده در کمبود دارو پیش نمی‌آمد. یکی دیگر از موضوعات مهمی که در این سال‌ها ما شاهد آن بوده‌ایم، بحث کاهش سرمایه‌گذاری در صنایع دارویی است. در حالی که این صنعت باید همواره با مدرن‌ترین تجهیزات جهان خود را وفق بدهد، کاهش سرمایه‌گذاری‌های جدید موجب افزایش روند استهلاک شده و این موضوع می‌تواند برای ما زنگ خطری جدید باشد. در صورتی که این روند اصلاح نشود، ممکن است در سال‌های آینده برای تولید و تامین نیازهای کشور با مشکل مواجه شویم و از این رو شرایط باید به شکلی مدیریت شود که این صنعت برای سرمایه‌گذاران جذاب باشد.
