رقیه ندایی
دقیقاً پس از انتخابات ریاست‌جمهوری نشانه‌ای مثبت در بازارسرمایه نمایان شد که به عقیده بسیاری از فعالین بازار سرمایه، بورس با نشانه‌های سیاسی روند مثبتی را در پی گرفته البته این روند طی دو روز اخیر به مخاطره افتاده است. در این میان سوالات زیادی مطرح می‌شود که مهم‌ترین این است که آیا متغیرهای اساسی اقتصادی تغییر کرده و بازارسرمایه به سمت ثبات حرکت کرده؟ تحولات سیاسی داخلی و خارجی کشور به ثبات رسیده است؟ در اینجا دو تحلیل یا دو گزینه مطرح است. نخستین تحلیل یا گزینه درخصوص نوسانات بازارها و فعالیت‌های سیاسی است، در شرایط حال حاضر به نظر می‌رسد که سایه تصمیم‌گیری‌های سیاسی و برخی ابهامات، از سر بازار سرمایه کشورمان کم شده باشد. تعارض منافعی که پیش از این در بورس به‌طور کاملاً مشخص دیده می‌شد پس از انتخابات کاهش مطلوبی پیدا کرده و این موضوع اثر خود را در بازار و شاخص به جای گذاشته است. به عبارت بهتر در شاهد یکپارچه شدن ارکان قدرت در بازار سهام هستیم، بنابراین بازیگران اصلی بورس به قلمروی خود در سرمایه‌گذاری و کسب سود بازگشته‌اند و اطمینان و امیدواری بیشتری در فضای عمومی بازارسرمایه ایجاد شده است. گزینه یا تحلیل دومی که می‌توان درخصوص وضعیت بازارسرمایه دید، نقش تحولات سیاسی در بازار سهام است که در اصل نشان‌دهنده این است که سیاست و گزینه‌های سیاسی همواره در بورس تاثیرگذار بود. به‌طور دقیق و مشخص رشد شاخص بازار بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم، نشان‌دهنده تاثیر تحولات سیاسی بر بورس است. وقتی بورس کشور نسبت به افزایش قیمت‌های جهانی و گزارش شرکت‌ها تا زمان انتخابات بی‌تفاوت بود و بعد از انتخابات در مسیر رشد قرار گرفته، این ایده که بورس کشور متاثر از تحولات سیاسی است را تقویت می‌کند. اگر این پیش‌فرض را به عنوان یک موضوع بنیادی در نظر بگیریم، در آن صورت می‌توان متوجه شد که جهش قبلی در بازار سرمایه کشور و متعاقب آن نوسانات متعدد رخ داده در بازار سهام نیز ناشی از دخالت‌های گاه و بیگاه دولت و تاثیرگذاری تصمیم‌سازی‌های سیاسی در این بازار بوده است. در نتیجه در حال حاضر نیز بازیگرانی که وارد بازار شدند متعلق به طیف خاصی از سیاسیون هستند یا حداقل سرمایه‌گذارانی هستند که دیدگاه سیاسی دارند. به‌طور کلی وضعیت بازارسرمایه می‌تواند در بلندمدت تغییرکند اما باید مهم‌ترین ابهام موجود یعنی مولفه‌های سیاسی در بازار حل وفصل شود، بعد از آن سومین گزینه تاثیرگذار یعنی سهامداران معمول می‌توانند برای معاملات تصمیم‌گیری کنند.
