صادق درودگر
از هفته گذشته بحث هزینه تیم‌های لیگ ایران داغ شده است. وزیر ورزش اعلام کردند این رقم نزدیک به هزار میلیارد تومان است. من فکر می‌کنم اگر لیگ برتر و لیگ یک را در نظر بگیریم، می‌توانیم بگوییم اظهارنظر وزیر ورزش در این رابطه درست است. سوال بعدی که در این رابطه مطرح می‌شود و از سوال اول هم مهم‌تر است این است که آیا هزینه کردن چنین رقمی در فوتبال منطقی است؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که اولین نکته این است که بیشتر هزینه‌ها در بخش جابه‌جایی مربی و بازیکنان صورت می‌گیرد. در این زمینه ابتدا باید توجه داشت که هزینه‌ها در کشور افزایش پیدا کرده است. از سمت دیگر بازیکنان در لیگ ایران اصولا قیمت‌گذاری نمی‌شوند. یعنی ما به صورت علمی قیمت بازیکن و مربی در کشور نداریم. این کاری است که در همه جای دنیا و مخصوصا در کشورهای صاحب فوتبال انجام می‌شود. در ایران هم یکی از مشکلات ما این است که وقتی مدیران منصوب می‌شوند فکر می‌کنند فقط باید قرارداد ببندند. اینها سابقه‌ای در فوتبال ندارند و اطلاعاتی در این حوزه کسب نکرده‌اند. خیلی از مدیران فقط دوست داشتند و دارند با بازیکنان عکس یادگاری بگیرند. این مدیران وقتی به یک باره با چنین فضایی مواجه می‌شوند اصطلاحا منکوب می‌شوند. نتیجه‌اش هم می‌شود اینکه هر چه بازیکنان و دلالان می‌گویند را اجرا می‌کنند. متاسفانه نتیجه این فرایند این است که قیمت‌های بازیکنان به این شکل درمی‌آید. البته ما مدیرانی هم داریم که دارای تجربه هستند و دارند کارشان را خوب انجام می‌دهند و قدرت مدیریت مالی دارند. منظور آنهایی است که جدید می‌آیند و چنین توانایی‌هایی ندارند. این مدیران هستند که بازار را به هم می‌زنند. در مجموع می‌توان گفت وقتی ما استراتژی در ورزش نداریم تبعاتش در همه زمینه‌ها خودش را نشان می‌دهد و یکی از نمونه‌هایش هم می‌شود فوتبال و تیم‌های باشگاهی. از زمانی که این رقم اعلام شده است با توجه به مشکلات اقتصادی مردم در دوران فعلی برخی مردم معتقدند که هزینه کردن چنین رقمی در فوتبال نمی‌ارزد. در این زمینه باید گفت که واقعیت هم همین است. واقعیت این است که چنین رقم‌هایی نباید باشد. مبالغی که در فوتبال هزینه می‌شد یک زمانی به خاطر اینکه پول‌ها پرداخت نمی‌شد بالاتر از رقم اصلی منظور می‌شد. یعنی بازیکن چون می‌دانست همه پولش را نمی‌تواند بگیرد رقمی بالاتر می‌بست و می‌گفت اگر ۳۰ درصد یا ۴۰ درصد این مبلغ را هم بگیرم راضی می‌شوم. الان پرداخت پول قرارداد قطعیت پیدا کرده است. یعنی هر پولی که در قرارداد نوشته می‌شود تا ریال آخرش باید پرداخت شود.
پس می‌توان گفت رقم‌هایی که در قرارداد بازیکنان درج می‌شود رقم‌های واقعی فوتبال نیست. مشکل بعدی برمی‌گردد به گیر افتادن مدیران در بازارگرمی واسطه‌ها و بازیکنان. کاری که باید انجام شود این است که ما باید چیزی به اسم همبستگی مدیران را راه‌اندازی کنیم. چیزی که امروز نداریم. اگر مدیران در جلسات بنشینند و به جای اینکه با هم رقابت کنند، در زمینه تیم‌داری با هم رفاقت کنند و تعامل داشته باشند این مشکل هم می‌تواند برطرف شود و قیمت‌ها منطقی شود.
