اکبر کریمی اصفهانی
آقای رییس‌جمهوری دیروز یک‌بار دیگر در خصوص ضرورت توجه به امر صادرات غیرنفتی صحبت کردند و اشاره کردند که درآمدهای برآمده از صادرات غیر نفتی باید جایگاه ویژه‌ای در اقتصاد کشور پیدا کند. با توجه به اینکه مساله صادرات در اقتصاد هر کشوری یک گزاره کلیدی است، ایران هم اگر می‌خواهد به وضعیت تثبیت شده‌ای در شاخص‌های اقتصادی برسد باید بتواند در امر صادرات قدم‌های بلندی بردارد. مقام معظم رهبری هم مکرر به این نکته اشاره کرده‌اند که تولیدات در کشور باید صادرات محور باشد. تولید صادرات محور یعنی اینکه تولید هم از نظر کمیت ارتقا پیدا کند و هم از نظر کیفیت. این دو عامل کلیدی یعنی جهش در تولید و رسیدن به تولید انبوه و در مرحله بعد ارتقای سطح کیفی محصولات تولید شده مهم‌ترین ملزوماتی است که هر ایده صادرات محوری باید به آنها توجه کند. این فرآیند باعث می‌شود تا ایران هم به نیازهای داخلی خود برای بیش از 80میلیون ایرانی پاسخ دهد و در مرحله بعد به بازار چند صد میلیونی در منطقه نظر داشته باشد و در نهایت تلاش در جهت تبدیل شدن به برندهای جهانی را در دستور کار قرار دهند. حالا باید ببینیم نظام تصمیم سازی کشورمان تا چه اندازه در جهت تحقق این 2عامل کلیدی یعنی ارتقای سطح کمی و کیفی محصولات تولید شده فعالیت کرده‌اند. متاسفانه در پاسخ به این پرسش باید بگویم که در برخی برهه‌ها رفتارهای درستی با فعالان تولیدی و بازرگانی کشورمان نشده است. هیچ جای دنیا شما نمی‌شنوید که به دلیل مشکلات کلانی که در اقتصاد وجود دارد و به دلیل تحریم‌ها و...ایجاد شده کارت بازرگانی صادرکنندگان کشور را تعلیق کند یا صادرکنندگان را مانند مجرم به دادگاه‌های عمومی بفرستند.البته هیچ کس مخالف برخورد با متخلفان و مفسدان نیست، اما باید توجه داشت که باید سازو کاری را برای پیگیری حقوقی موضوعات مرتبط با اقتصاد طراحی کرد که در آن شأن و شخصیت صادرکنندگان و فعالان بازرگانی زیر سوال نرود. به هر حال هر فعالیت اقتصادی ممکن است با شکست، ضرر یا ...روبه رو شود یا به تعهدی در زمان مقرر پاسخ داده نشود، نباید به گونه‌ای با مسائل حقوقی حوزه صادراتی و تولیدی برخورد شود که اینطور زمانی که یک چنین برخوردهای سلبی با صادرکنندگان صورت می‌گیرد، طبیعی است که این پیام به افکار عمومی صادر می‌شود که در این کشور برای تولیدکننده یا صادرکننده ارزش ویژه‌ای قائل نیستند. به هر حال صادرکنندگان به نوعی سفیران فرهنگی و اجتماعی کشور هستند و زمانی که کالای ایرانی در جایی از دنیا در فروشگاه‌های قرار می‌گیرد؛ نوعی توفیق اقتصادی و ارتباطی مهم برای کشور مان است. برخلاف واردکننده که در واقع سفیر کشورهای دیگر در ایران هستند. واقع آن است که هنوز کالای ایرانی در منطقه بسیار محترم و با کیفیت است؛ اینها برای صادرات یک ضرورت است. باید از این ظرفیت‌ها استفاده کنیم. در کنار این موضوعات ایران از یک موقعیت ژئوپلیتیک در منطقه برخوردار است و ظرفیت‌های ارتباطی و ترانزیتی بالایی دارد . باید از این ظرفیت‌های ترانزیتی به درستی استفاده شود و از آن در مسیر رفع موانع پیش روی صادرات استفاده کنیم. باید بدانیم که حل مشکلات اقتصادی کلان کشور از جمله بیکاری، فقرمطلق، اعتیاد، طلاق و...در گرو تولید و متعاقب آن توسعه صادرات است. صادرات هر کالای ایرانی یعنی شغل برای جوان ایرانی، یعنی بهبود معیشت برای خانواده‌های ایرانی، یعنی ثروت برای کشور، یعنی رفاه و...که باید به آن توجه ویژه‌ای شود. اما تحقق رویکردهای صادرات محور در گرو اتخاذ سیاست‌های اقتصادی و پولی مناسب است. از شما می‌پرسم در زمانی که اقتصاد ایران هر روز تحت تاثیر نوسانات ارزی و ...است، صادرکننده چطور می‌تواند برای آینده خودش برنامه‌ریزی کند؟ صادرات، تولید و اساسا هر نوع کسب و کار نیازمند فضای اقتصادی با ثباتی است که به نظر می‌رسد در ایران کمتر به آن توجه می‌شود. بنابراین معتقدم آقای رییس‌جمهوری و مردان اقتصادی کابینه، قبل از هر اقدامی باید بستر جهش تولید و توسعه صادرات را فراهم کنند تا از دل این بسترسازی‌ها تحقق اهداف صادراتی و تولیدی کشور ممکن شود.
