گروه جهان|
توافق صلح دولت امریکا با طالبان، آغازی است برای خروج نیروهای ایالات متحده از افغانستان که به‌گفته مارک اسپر وزیر دفاع امریکا، گامی مهمی است برای هدف بزرگ‌تر: آماده‌سازی برای جنگ احتمالی با چین در آینده.
آسوشیتدپرس نوشته، مارک اسپر توجه ویژه بر نظریه «رقابت قدرت‌های بزرگ» دارد که بر اساس آن ایالات متحده باید در جبهه‌های جنگ آینده در عرصه‌های تکنولوژی فضایی و نسل آینده تسلیحات استراژیک مانند موشک‌های هایپرسونیک و تسلیحات پیشرفته هسته‌ای، از کشورهای چین و روسیه پیشی بگیرد. اسپر همچنین چین را تهدید روز افزون علیه برتری ایالات متحده در جهان می‌داند. مارک اسپر گفته که برای تحت نظر گرفتن بیشتر چین، باید از ماموریت نیروهای امریکایی در افغانستان، عراق و جاهای دیگر کاست. بر این اساس انتظار می‌رود واشنگتن تعهدات خود را در مناطقی که از اولویت پایین‌تری برخوردارند بکاهد تا واحدهای نظامی بیشتری بتوانند در کنارهم مهارت‌های مرتبط با جنگ‌های متعارف را در داخل خاک امریکا فرا بگیرد.
مقامات پیشین پنتاگون امیدوار بودند که تنها در صورت ایجاد بحران در خاورمیانه دوباره به این منطقه برگردند اما در سال گذشته حدود 20 هزار نیروی اضافی به خاورمیانه فرستاده است. اکنون با تاکید دونالد ترامپ مبنی بر پایان دادن جنگ‌ها علیه گروه‌های شورشی از جمله در افغانستان، مارک اسپر می‌خواهد اکثر نیروهای امریکایی را به کشور بازگرداند چرا که فکر می‌کند کار عاقلانه این است که آنان برای یک جنگ نهایی اما تمام‌کننده آماده شوند. با این حال استفان بایدل تحلیلگر سیاسی و استاد روابط بین‌الملل دانشگاه کلمبیا، در خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان و سایر نقاط حساس مانند عراق تردید دارد. او یاداوری می‌کند که دولت اوباما از سال 2011 تا 2014 با ذهنیت مقابله با چین به اقدامات مشابه دولت ترامپ دست زده بود. بایدل می‌گوید: «مشکلی که به وجود آمد این بود که داعش در سوریه و عراق روی صحنه آمد.»
به‌گزارش افغانستان‌دیلی به نقل از آسوشیتدپرس، مارک اسپر اخیرا بر خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان تاکید کرده و در عین حال هشدار داده در صورتی که طالبان از تعهدات خود سرپیچی کند در هدف قرار دادن آنان تردید نخواهد کرد. او در اواخر سال گذشته نیز گفته بود حتی اگر با طالبان توافقی صورت نگیرد، او قصد دارد شمار نیروهای امریکایی در افغانستان را کاهش دهد.
وزیر دفاع امریکا در انجمن دفاع ملی رونالد ریگان گفته: «می‌خواهم این کار را انجام دهم چرا که قصد داریم تمرکزمان را بر منطقه آسیا- پاسفیک اختصاص دهیم. ما می‌خواهیم نیروهای خود را نه‌تنها از خاورمیانه که از آفریقا و اروپا نیز خارج کنیم. تمام این مناطق جاهایی هستند که می‌توانم نیروهایمان را از آنجا خارج کنم؛ اعم از اینکه آنها را به کشور بازگردانم و به آنان اجازه دهم تا به استراحت، آماده‌سازی و آموزش دوباره بپردازند یا اینکه آنان را برای مقابله با چین و برای اطمینان دادن به متحدان ایالات متحده و انجام تمرینات و آموزش در منطقه آسیا- پاسفیک مستقر کنم.» وزارت دفاع امریکا آشکارا جدول زمانی دقیقی را برای کاهش نیروها در افغانستان اعلام نکرده، اما اسپر گفته است که امضای توافق‌نامه صلح با طالبان در دوحه آغازی خواهد بود برای خارج کردن نیروهای امریکایی از افغانستان و رساندن شمار آنان از 13 هزار نفر به 8 هزار و 600 نفر. کاهش نیروها به یک‌باره اتفاق نخواهد افتاد بلکه در یک دوره زمانی چند ماهه و به صورت تدریجی و آهسته صورت خواهد گرفت که در طی این مدت و در صورتی که چشم‌انداز صلح با خطر مواجه شود این روند متوقف یا معکوس خواهد شد.
مایک پمپئو وزیر خارجه ایالات متحده، یکشنبه گفته ایالات متحده طالبان و نیروهای ملی امنیتی افغان را به اجرای تعهدات‌شان جهت کاهش خشونت ترغیب خواهد کرد و اجرای تعهدات را یک مسیر سخت و پر فراز نشیب خوانده است. او گفته: «سخن از اعتماد نیست، مهم چیزی است که در عرصه عمل اتفاق خواهد افتاد.»
مارک میلی رییس ستاد مشترک ارتش و فرمانده سابق نیروهای امریکایی در افغانستان، نیز به یکی از کمیته‌های مجلس نمایندگان امریکا گفته: «همه‌چیز بستگی به شرایط دارد و اینکه طالبان چگونه رفتار خواهد کرد.»
در ادامه این گزارش آمده: شمار نیروهای امریکایی در افغانستان در طول سال‌ها بارها افزایش یا کاهش یافته است. در اوایل امریکایی‌ها امیدوار بودند که شمار اندکی از نیروها می‌توانند القاعده را سرکوب کرده و ارتش افغانستان را آموزش دهد. اما شمار سربازان امریکایی که در پایان سال 2001 میلادی به 2هزار و 5 صد تن می‌رسید، 5 سال بعد به 22 هزار تن افزایش یافت. بارک اوباما رییس‌جمهور پیشین امریکا، در شروع دور اول ریاست‌جمهوری خود شمار سربازان امریکایی را به یک‌باره از 34 هزار تن به 100هزار تن افزایش داد و هنگامی که کاخ سفید را ترک کرد شمار نیروهای امریکایی به 8 هزار 400 تن کاهش پیدا کرد. ترامپ در ژانویه 2017 در حالی وارد کاخ سفید شد که هیچ‌گونه تمایلی به بن‌بست به وجود آمده در افغانستان نداشت. با این وجود، در اوت 2017، به عنوان بخشی از آن‌چه استراتژی جدید برای منطقه نامید چند هزار سرباز دیگر را به افغانستان فرستاد. این استراتژی همچنین شامل تعیین زلمی خلیل‌زاد سفیر پیشین ایالات متحده در کابل به عنوان رهبری‌کننده مذاکرات با طالبان نیز می‌شد که بالاخره منجر به امضای توافق‌نامه صلح شد و فرصتی به امریکا داد تا از افغانستان خارج شود.
