گروه جهان| سمانه قربانی|
انتخابات پارلمان اروپایی در پیش است و نظرسنجی‌ها از پیشتازی حزب مخالف «جبهه ملی» به رهبری مارین لوپن حکایت دارند. این شرایط زنگ خطر را برای امانوئل ماکرون رییس‌جمهوری فرانسه و یکی از حامیان سرسخت اتحادیه اروپا به صدا درآورده است.
فایننشال‌تایمز نوشته، ناتالی لویزا مغرور و انعطاف‌ناپذیر هیچ ابایی ندارد که غیرمنتظره بودن انتخابش از سوی امانوئل ماکرون برای هدایت کمپین انتخابات پارلمان اروپایی را تایید کند، کمپینی که برای حزب حاکم «جمهوری به‌پیش» به رهبری رییس‌جمهور فرانسه بسیار حیاتی است. این وزیر سابق اروپایی در نشست هفته آخر خود در استراسبورگ خطاب به حامیانش گفته: «مردم می‌گویندکه من فردی جدی هستم، پس یک سخنرانی جدی هم می‌کنم.» او سپس سخنرانی خود را با خواندن دقیق متنی در محکومیت سیاستمداران ملی‌گرایی چون دونالد ترامپ (رییس‌جمهوری امریکا) و ویکتور اوریان رییس‌جمهوری مجارستان آغاز کرد و از غول‌های فرهنگ و تاریخ اروپا چون یوهانس گوتنبرگ گرفته تا پابلو پیکاسو ستایش کرد. ناتالی لویزو گفت: «ما اروپایی‌ها بیدار هستیم.»
اما این سخنان روشنفکرانه برای ماکرون کافی نیست. دو سال پیش، که تازه از پیروزی او در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته بود، همان انتخاباتی که مسیر سیاست فرانسه را تغییر داد، ماکرون اصلاحاتی در اتحادیه اروپا را کلید زد. او در حال حاضر طرح‌های بلندپروازانه خود را که شامل بودجه مشترک حوزه یورو است را پیگیری می‌کند. طرحی‌هایی که همسایگان اروپایی‌اش آنها را رد می‌کنند و رای‌دهندگان فرانسوی نیز برای اجرایی شدن آنها انگیزه‌ای ندارند.
نظرسنجی هریس اینتراکتیو/ اپوکا که هفته جاری منتشر شده نشان داد که حزب راست‌گرای ضد بروکسل «جبهه ملی» به رهبری مارین لوپن با 22.5 درصد آرا از «حزب جمهوری به پیش » ماکرون با 22درصد آرا پیش افتاده است.
هشدارهای این نظرسنجی مبنی بر پیشتازی راست‌های افراطی و شور و شوق اردن باردلا رهبر جوان 23 ساله کمپین حزب مخالف «جبهه ملی»، امانوئل ماکرون را برآن داشت تا از بزرگ‌ترین سلاح خود در انتخابات 26 ماه می‌استفاده کند. ماکرون ادوارد فیلیپ نخست‌وزیر فرانسه، و اعضای دیگر کابینه به میدان جنگ فرستاده تا نیروی کمپین انتخاباتی لویزا را تقویت کنند و مطمئن شوند که حزب «جمهوری به پیش» می‌تواند به عنوان بزرگ‌ترین حزب فرانسه وارد پارلمان اروپا شود.
پیروزی حزب جبهه ملی باعث تقویت ملی‌گرایان اروپایی و پوپولیست‌ها خواهد شد. همچنین این جبهه مانع تحقق طرح‌های بلندپروازانه ماکرون می‌شود، طرح‌هایی برای تقویت نظم سیاسی اتحادیه اروپا که دو سال پیشتر نیز در فرانسه اجرا کرده است.
پاسکال جوانین کارشناس سیاست بین‌المللی و مسوول موسسه رابرت شومن، می‌گوید: «ماکرون در فرانسه با احزاب سیاسی به‌ویژه حزب سوسیالیست را در هم شکسته و باعث تضعیف جناح راست‌های سنتی شده است. او شاید در خانواده اروپایی انتظار دارد که همان کاری را انجام دهد که در فرانسه انجام داد؛ اما این امر ممکن نیست زیرا فرانسه تنها یک دولت از اتحادیه اروپا است و این اتحادیه 27 عضو دیگر دارد.» آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، که شریک سیاست‌های ماکرون در اتحادیه اروپا به‌شمار می‌رود نفوذ سیاسی خود را در آلمان از دست داده است. در این شرایط آنگرید کرامپ کارنباور جانشین مرکل و رهبر حزب «دموکرات مسیحی»، هم پاسخی غیردوستانه به آخرین پیشنهادهای اروپایی ماکرون داده است از جمله درباره پیشنهاد کاهش دستمزد در اتحادیه اروپا.
الوار فابری یکی از پژوهشگران ارشد موسسه ژاک دلورس می‌گوید: «آلمان خیلی سریع به طرح‌های پیشنهادی ماکرون چراغ قرمز نشان داد. این در حالی است که ماکرون واقعا به مرکل وابسته بود.»
همزمان، برگزیت و ظهور ناسیونالیسم در نقاط دیگر اروپا باعث شده فضای استقبالی که از طرح‌های ماکرون شده بود بهطور قابل توجهی دستخوش تغییر شود. فابری می‌گوید: «تمایلی که به اجرایی شدن برنامه‌های بلندپروازانه ماکرون در اروپا وجود داشت، فرونشست.» اما در حال حاضر نگرانی ماکرون این است که شکست‌های سیاسی در فرانسه و مشکلاتش در بروکسل او را تضعیف کنند.
معترضان ضد دولتی، گرچه با تعداد کمتر اما در 6 ماه گذشته هر شنبه در مراکز شهری به خیابان می‌آیند. اصلاحات اقتصادی دولت از جمله تلاش برای کوچک دولت و کم کردن هزینه‌های عمومی با مقاومت مردم روبرو شده است. آخرین ضربه هنگامی بود که شورای قانون اساسی هفته گذشته مجوز راه‌اندازی یک فرآیند همه‌پرسی جدید را صادر کرد. این فرآیند که در مجلس توسط مخالفان چپ و راست کلید خورده بود و حداقل یک سال به تعویق افتاده بود، حالا در صورت اجرا روند خصوصی‌سازی برنامه‌ریزی شده فرودگاه‌ها را لغو کند. از آنجایی که مارین لوپن، باردلا و همچنین حزب جبهه ملی رای دادن در پارلمان اروپایی را نوعی مبارزه در سیاست داخلی به‌تصویر کشیدند، شرکت در این انتخابات فرصتی برای رای‌دهندگان فرانسوی است تا در نظرسنجی‌ها ماکرون را مجازات کنند.
از آنجایی که در بسیاری از کشورها رای‌دهندگان تمایل دارند تا با شیوه حضور خود در انتخابات پارلمان اروپایی دولت‌ها را تهدید کنند، این تاکتیک فرانسوی‌ها نیز ممکن است که کارساز باشد؛ چرا که بسیاری از معترضان رای دادن به کاندیداهای مخالف اتحادیه اروپا را فرصتی برای نشان دادن اعتراض خود به شکل نمادین می‌دانند، اعتراضی که منجر به تغییر دولت‌های ملی نمی‌شود. حزب جبهه ملی هرگز در سطح ملی فرانسه قدرت نگرفته است اما بیشترین تعداد کرسی‌های فرانسه را در انتخابات پارلمانی 2014 داشته است. یک کارمند زن 45 ساله که در اعتراض‌های شهر استراسبورگ شرکت کرده، می‌گوید: «می‌خواهم به حزبی رای دهم که ماکرون را از فعالیت‌هایش بازدارد و متاسفانه این به معنای حمایت از حزب جبهه ملی است.»
واکنش ماکرون و لویزا کاندیدای حزب «جمهوری به پیش» به مخالفان این است که بر موضوعاتی مانند محیط‌زیست و کنترل مهاجرت تاکید کنند؛ موضوعاتی که برای جذب رای‌دهندگان مردد جناح چپ و راست طراحی شده است؛ آن هم در شرایطی که همبستگی اروپایی همچنان اولویت اول کمپین انتخاباتی رییس‌جمهوری فرانسه است.
