گروه جهان مردم لیبی 17فوریه 2011 با انقلاب علیه حکومت 42ساله معمر القذافی امیدوار بودند به زندگی بهتری دست یابند؛ اما حالا سوال این است آیا آرزوها و امیدهای مردم محقق شده است؟لیبیایی‌ها با وجود گذشت 7سال همچنان منتظر پایان آشفتگی‌های دوران انتقالی و تولد دموکراسی هستند. مقامات جدید برنامه‌هایی برای جشن گرفتن روز انقلاب ضد دیکتاتور در نظر گرفته‌اند؛ اما برخی معتقدند، دلیلی برای جشن وجود ندارد زیرا مردم در این کشور غنی از منابع نفتی همچنان با مشکل کمبود حاد خدمات مواجه‌اند، اعمال خشونت‌آمیز افزایش یافته و تفرقه میان مردم حاکم شده است؛ گروه‌های زیادی سعی در پیش بردن امور براساس خواسته‌های خود دارند و در این میان مردم‌اند که بیشترین آسیب را می‌بینند. به گزارش ایرنا از زمان سرنگونی قذافی، گروه‌های مسلح مختلف برای نفوذ بیشتر با هم درگیر شده‌اند و ده‌ها قبیله با هم رقابت می‌کنند. به دلیل نبود حکومت مرکزی قدرتمند و فعالیت گروه‌های مسلح فراوان مردم لیبی با مشکل ناامنی مواجه‌اند؛ گروه‌های مسلح و شبه‌نظامیان هر یک کنترل برخی مناطق را به دست گرفته‌اند و گاهی خودسرانه مردم را بازداشت و حتی اعدام می‌کنند. از طرف دیگر کشور به محلی برای عبور مهاجران عموما آفریقایی همچنین مهاجران از برخی کشورهای آسیایی مانند پاکستان و افغانستان تبدیل شده است که قصد عزیمت به اروپا را دارند. در میانه ناامنی شدید کمبود شدید مواد غذایی و کالاهای اساسی مشهود است، برق پیوسته قطع می‌شود و مردم برای دریافت پول از بانک‌ها ناچار به ایستادن در صف‌های طولانی هستند زیرا بانک‌ها با مشکل کمبود نقدینی مواجهند. خدمات دیگر نیز سخت به مردم می‌رسد و مردم به همین دلیل بسیار ناراضی‌اند و حتی برخی آرزوی دوران قذافی را دارند. صنایع نفتی(اصلی‌ترین منبع درآمد لیبی) با مشکلات زیادی برای تولید مواجه است و هنوز نتوانسته تولید را به 1.6میلیون بشکه نفت در روز(همان میزان تولید نفت در دوران قذافی) برساند. از نظر سیاسی، حکومت قدرتمند مرکزی وجود ندارد و دو قدرت اصلی در لیبی حاکم هستند: دولت وفاق ملی در طرابلس که مورد حمایت جامعه بین‌الملل است و هنوز نتوانسته کنترل مناطق مختلف را به دست بگیرد و دولت موازی دیگری که مجلس نمایندگان لیبی از آن حمایت می‌کند و ارتش قدرتمندی دارد و در شرق مستقر است. گفته می‌شود، کشورهای منطقه هر یک از گروه‌های خاصی در لیبی حمایت می‌کنند که این خود باعث پیچیده‌تر شدن اوضاع می‌شود. مجموع شرایط سبب شده مردم لیبی که 42سال با قذافی دیکتاتور کنار آمدند از تداوم وضعیت کنونی ناراضی باشند.
