تحریم‌های خارجی، بیش از هر کسی، به قشر آسیب‌پذیر جامعه صدمه می‌زند؛ قشری که برای تهیه مایحتاج زنده ماندن، دارو و... بر اثر تحریم‌های ظالمانه با بحران رو به رو می‌شود. عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، با اعلام اینکه وزارت کار بسته حمایت ویژه اقشار آسیب‌پذیر برای زمان تحریم آماده کرده است، از دولت خواست تا برای اصلاح قانون بودجه به مجلس لایحه ارایه دهد. زهرا ساعی در مورد اظهارنظر معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی مبنی بر اینکه با اعمال تحریم‌ها آسیب‌های اجتماعی افزایش می‌یابد، گفت: وقتی تحریم‌ها تشدید شود، قطعا به دنبال آن تامین معیشت برای مردم سخت‌تر شده و فشار اقتصادی ناشی از آن می‌تواند ایجادکننده بحران‌های اجتماعی باشد.
نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی با اشاره به آسیب‌های اجتماعی که در پی اعمال تحریم‌ها گسترش می‌یابد، ادامه داد: بی‌تردید فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم‌ها تشدیدکننده آسیب‌های اجتماعی است که سلسله‌وار به هم مرتبط هستند، کما اینکه به دنبال بیکاری مشکلات اقتصادی افزایش یافته که در پی آن تمایل به مصرف مواد مخدر هم افزایش می‌یابد و همین موضوع زمینه‌ساز افزایش قیمت مواد مخدر شده که باعث می‌شود افرادی که به این معضل گرفتار شده‌اند برای تامین نیاز مالی که دارند به سرقت روی آورند. او با اشاره به اینکه اقشار آسیب‌پذیری همچون زنان سرپرست‌خانوار در پی اعمال تحریم‌ها از نظر اقتصادی آسیب بیشتری می‌بینند، به خانه ملت گفت: هم‌اکنون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از آماده کردن بسته حمایتی برای تامین نیاز اقشار آسیب‌پذیر در زمان تحریم‌ها خبر داده است که در قالب ارایه سبد کالا و پول در اختیار آنها قرار خواهد گرفت. این نماینده مردم در مجلس دهم، یادآور شد: البته سایر دستگاه‌ها نیز باید برای رفع مشکلات اقشار آسیب‌پذیر جامعه در زمان تحریم تدابیری بیندیشند و توجه به این مهم از جمله وظایف آنها است، چرا که اعمال تحریم‌ها بیشتر دهک‌های پایین جامعه را با فشار اقتصادی مواجه می‌سازد، بنابراین باید این افراد را تحت حمایت قرار دهند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه بودجه 97 قبل از اعمال تحریم‌ها تصویب شده و این امر می‌تواند دستگاه‌های مربوطه را با مشکل کمبود اعتبارات مواجه کند، تاکید کرد: دولت می‌تواند لایحه‌ای را برای اصلاح قانون بودجه به مجلس ارایه دهد، ضمن اینکه دستگاه‌های حمایتی باید منابعی را که در اختیار دارند به خوبی مدیریت کنند، همچنین اعتبارات سایر بخش‌ها که اهمیت کمتری دارند را بنابر ضرورت کاهش دهند و به اعتبارات بخش‌هایی که باید به ارایه خدمات اساسی بپردازند، اضافه کنند، چراکه چاره‌ای جز این هم وجود ندارد.
