«سلامت بینایی سهیلا جورکش، یکی از آسیب‌دیدگان حادثه اسیدپاشی اصفهان در حال بهبودی است»؛ این خبری است که او اعلام اما تاکید کرد که با وجود بازگشت بخشی از بینایی چشم چپ، هنوز نمی‌توان به‌طور قطعی تایید کرد که این بینایی ثابت می‌ماند. سهیلا اواخر سال ۹۵ برای جراحی چشم چپ خود به بوستون امریکا سفر کرد. طبق اظهارات او و خانواده‌اش در این مدت با وجود درخواست‌های مکرر برای کمک مالی، مبلغی که برای این کار به آنها اختصاص داده شده برای هزینه‌های درمان کافی نیست.
جورکش در گفت‌وگوی قبلی خود با ایسنا که در تیرماه ۹۶ انجام شد، گفته بود که بعد از 6ماه که از سفر آنها به امریکا می‌گذرد، هنوز هزینه‌یی برای انجام کارهای درمانی پرداخت نشده؛ هزینه‌هایی که دستور پرداخت آن از سوی رییس‌جمهور و وزیر بهداشت صادر شده است. او دو عمل جراحی را در امریکا پشت سرگذاشته که نتایج مثبتی را به دنبال داشته است. سهیلا جورکش درباره آخرین وضعیت درمان چشم چپ خود به ایسنا می‌گوید: 8ماه است که در بوستون امریکا اقامت داریم و در این مدت با جراحی که برای نخستین‌بار مجوز آن از طرف اف.دی.ای امریکا صادر شد، توانستم قسمتی از بینایی چشم چپم را به دست آورم. بعد از عمل جراحی اول، چشمم خونریزی کرد و مجبور شدم عمل دیگری انجام دهم. پزشکان از اینکه می‌توانند این جراحی را روی بیماران دیگر نیز انجام دهند بسیار خوشحال هستند، اما با توجه به اینکه این جراحی برای نخستین‌بار است که انجام می‌شود نتیجه آن قابل پیش‌بینی نیست و چشمی که جراحی شده نیاز به مراقبت‌های زیادی دارد. او ادامه می‌دهد: هنوز در حال گذراندن دوره درمان هستم و پزشک زمان بازگشتم به ایران را مشخص نکرده است. دید من فعلا باید تثبیت شود و از عینک استفاده کنم. البته تا امروز جز جراحی روی چشم چپ، هیچ اقدامی برای جراحی زیبایی انجام نشده است. من نخستین نفری بودم که این جراحی را انجام دادم و در عین حال باید معاینات به صورت مداوم انجام شود. جورکش با ابراز امیدواری درباره بازسازی چشم و شبکیه، ادامه داد: چشم من در حال حاضر نیاز به مراقبت زیاد و داروهای ساختنی دارد. در طول این سه سال با تمام رنجی که کشیدم توانستم با استقامت بجنگم و بینایی چشمم را به دست آورم. در این مدت نیز هزینه کمی به ما پرداخت کردند که پاسخگوی نیازهای ما نیست؛ من بینایی‌ام را به سختی به دست آورده‌ام، کمک کنید این بینایی را نگهدارم. با توجه به ادامه روند درمان، همچنان نیاز به همراهی مسوولان و درخواست رسیدگی به مشکلاتم را دارم. امید دارم که بینایی‌ام رو به بهبودی رود، چون دیگر طاقت نابینایی ندارم.
او با تشکر از مقاماتی که در این مدت او را همراهی کردند، تصریح کرد: در ملاقاتی که با رییس‌جمهور داشتم گفتم آرزو می‌کنم دیگر چنین اتفاقاتی تکرار نشود و به جای بی‌عدالتی، خشم و خشونت، عشق، مهربانی، عدالت، برابری و صلح دنیا را فراگیرد و مسوولان نیز مشکلات من را پشت گوش نیندازند. در این مدت علاوه بر دیدار رییس‌جمهور، شنیدن خبر عروسی خانم مرضیه ابراهیمی نیز برای من بسیار خوشحال‌کننده بود. جورکش ادامه داد: با وجود انسان‌هایی که من را نا امید می‌کردند، به لطف خدا و پدر و مادرم و دعای مردم، بینایی چشمم را به دست آورم.
