احمد آزادمرد| عضو هیات نمایندگان اتاق ایران|
امسال هم مانند سال قبل و سال‌های ماقبل روز دهم تیر ماه در سالن اجلاس سران مراسم بزرگداشت روز صنعت و معدن برگزار شد، اما حال و هوای این دهم تیر ماه با سایر دهم تیرماه‌ها در سال‌های گذشته تفاوت داشت. نخست آنکه اوضاع اقتصادی کشور اعم از تولید، صادرات، واردات و همچنین نرخ ارز وضع نابسامانی داشت و با آنکه تا حدودی عامل و عوامل آن چه در خارج مشخص بود همه به دنبال پرتقال فروش می‌گشتند.
در این میان قرعه گفت‌وگو با حاضران در همایش و بزرگداشت روز صنعت به نام اسحاق جهانگیری معاون اول رییس‌جمهور خورده بود و او در سالنی سخنرانی کرد که در سال‌های گذشته و در همین سالن و همین روز رییس‌جمهور وقت صحبت می‌کرد.
این انتخاب سخنران شاید به این دلیل بود که چون ایشان در چند نوبت وزیر صنایع بودند و با درد و دل بیشتر صنعتگران و معدنکاران آشنایی داشتند و این امتیاز می‌توانست در افراد دل نگران صنعتی و معدنی حاضر در جلسه نافذ باشد. آقای جهانگیری در حالی با حاضران صحبت می‌کرد که در سال‌های پیش از این نه تنها در سالن بلکه در طبقه بالا جایی برای نشستن گیر نمی‌آمد اما حالا در سالن اصلی حتی با اینکه تعداد زیادی از حاضران را دولتی‌ها و منتخبان شهرستان‌ها تشکیل می‌دادند هنوز تعداد زیادی از صندلی‌ها خالی بود که می‌توانست پیام خوبی برای دولتمردان داشته باشد که مطمئنا آقای جهانگیری با آن تیزهوشی که دارد این پیام را به خوبی دریافت و سعی کرد به گونه‌یی سخن بگوید تا حضار با رضایت سالن را ترک کنند. به همین لحاظ بود که گفت دولت یازدهم و دوازدهم توجه خاصی به بخش خصوصی مخصوصا اتاق بازرگانی دارد و به همین دلیل رییس وقت اتاق بازرگانی را به هیات دولت برد. اما او نگفت که نهاوندیان یک اقتصاددان بود و قبل از اتاق بازرگانی در پست‌های معاون وزیر مشغول به کار بود و با آنکه دولتی بود در اتاق بازرگانی برای بخش خصوصی گام‌های خوبی برداشت و همین حرکات بود که بخش خصوصی ایشان را با آن که از بخش دولتی بود، پذیرفتند. همچنین معاون اول در رابطه با مشاور بودن اتاق بازرگانی سخنی به میان نیاورد و حتی از رییس اتاق نخواست که در این روزهای حساس بخشی از وقت خود را در نهاد ریاست‌جمهوری بگذراند و نظرات و دیدگاه‌های بخش خصوصی را در کمترین فرصت ممکن به مسوولان گزارش و اطلاع دهد تا وقتی آقای جهانگیری که در روز صنعت روی اتاق بازرگانی مانور می‌دهد در زمان تشکیل کارگروه یا کمیته تهاتر آقای شافعی را به عنوان نماینده بخش خصوصی در آن کارگروه یا کمیته عضو کند. این یک منطق قابل فهم و ساده است که تولید و اقتصاد کشور در دست تولید‌کننده و بازرگانی است که نمایندگان آنها در اتاق‌های بازرگانی سراسر کشور عضو هستند پس طبیعتا باید در این کمیته نماینده‌یی حضور داشته باشد.
