شریف نظام‌مافی|
رییس اتاق مشترک ایران و سوییس|
سال 97 سال تصمیمات سخت برای دولت ایران است. تصمیماتی که مدت‌ها پیش باید به مرحله اجرا می‌رسد اما چنین نشده است. اکنون که اقتصاد در آستانه رسیدن به نقطه صفر قرار گرفته باید هر چه زودتر این تصمیمات از سوی دولت به اجرا درآید تا شرایط از امروز بدتر نشود و البته چنین اقدامی به پشتوانه قوی از نظر حاکمیتی و مردمی نیاز دارد. مهم‌ترین و بزرگ‌ترین تصمیم دولت قطع هر چه زودتر سوبسیدهاست که کشور را ورشکسته می‌کند.
رقابت همیشگی دولت با بخش خصوصی از معضلات بزرگ اقتصاد ایران است که دست فعالان اقتصادی را بسته و اجازه نفس کشیدن به بخش خصوصی را نمی‌دهد. مقررات مبهم و تغییر هر روزه آنها، اثرگذاری تصمیمات سیاسی بر اقتصاد و تصمیم‌گیرندگان غیرمتخصص مشکلات و معضلاتی است که در اقتصاد ایران انباشته شده است. فکر می‌کنم هر روز به آرژانتین دهه 90 شبیه‌تر می‌شویم و اقتصاد به جایی می‌رسد که یک روز می‌بینیم بانک‌ها و موسسات کشش انجام هیچ کاری ندارند و دولت هم دیگر توان پرداخت سوبسید ندارد. اکنون در نقطه‌یی قرار گرفتیم که چاره‌یی جز اجرای تصمیمات سخت از سوی دولت نداریم. نمی‌توانیم در بازاری کار کنیم که قوانین آن را دیگران نوشته‌اند، مالک آن هستند و ما بدون توجه به این قوانین از آن سود ببریم. باید در سطح کلان برای رعایت این مقررات تصمیم بگیریم. با وجود تمام مشکلات اما همیشه به بهبود شرایط کشور امیدوارم. ملت ایران از بهترین ملت‌های دنیا از نظر کار، دانش و تخصص است اما تا زمانی که دولت تصمیمات سخت را نگیرد، این فضا بسته است. همیشه به آینده ایران خوش‌بین و امیدوارم و معتقدم که ایران پیشرفت می‌کند. معضلات سیاسی جلو شکوفایی اقتصاد ایران را گرفته است. اینکه این شکوفایی زمانی فرا می‌رسد در آن بحثی نیست اما امسال سال سختی است.
