چرا تایرسازان زیان‌ده شدند؟

۱۴۰۱/۰۵/۱۱ - ۰۲:۲۵:۳۳
کد خبر: ۱۹۱۳۱۳

اقتصادآنلاین| فرهنگ حسینی، مدیرعامل گروه صنعتی و معدنی امیر در خصوص ارزیابی فعلی صنعت تایر گفت: صنعت لاستیک کشور، صنعتی است که در دهه‌های اخیر خود را بروز و منطبق با تکنولوژی روز دنیا فعالیت کرده است. طرح‌های توسعه خوبی در این زمینه اجرا شده و عملا کشور را از واردات لاستیک بی‌نیاز و زمینه صادرات را نیز فراهم کرده است.به گفته حسینی از نکات مهم این است که پنج شرکت لاستیک‌ساز اصلی حاضر در بازار سرمایه، همگی در یک دهه اخیر طرح‌های افزایش ظرفیت یا ارتقا تکنولوژی اجرا و خود را با تکنولوژی روز دنیا همگام کرده‌اند.این فعال بازار سرمایه با اشاره اینکه بیش از ۸۰ درصد بهای تمام شده در صنعت لاستیک در ایران و جهان مواد مستقیم است، گفت: مواد اولیه این صنعت عمدتاً تحت تاثیر قیمت کائوچوی طبیعی، کائوچوی مصنوعی و دوده قرار دارد.حسینی با تاکید اینکه قیمت این مواد اولیه خارج از اختیار شرکت‌های لاستیک‌ساز است و در صورت افزایش این مواد، بهای تمام شده به سرعت افزایش می‌یابد، تصریح کرد: در ماه‌های اخیر شاهد افزایش قیمت این مواد تحت تاثیر افزایش قیمت نفت بوده‌ایم.کارشناس ارشد بازار سرمایه در ادامه عنوان کرد: بهای تمام شده تولید در بهار حدود ۴۵ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال قبل نشان می‌دهد، انرژی و دستمزد نیز در این مدت افزایش بیشتری داشته و به دلیل مشکلات نقدینگی خودروسازان، دوره وصول مطالبات فروش لاستیک به خودروسازان طولانی‌تر و هزینه مالی صنعت نیز تشدید شده است. حسینی با بیان اینکه در مقابل نرخ‌های بهار ۱۴۰۱ نسبت به بهار ۱۴۰۰ افزایش ۱۰ تا ۲۰ درصدی داشته است، توضیح داد: بدین‌ترتیب شاهد افزایش ۱۵ درصدی نرخ فروش در مقایسه با رشد ۵۰ درصدی هزینه‌های تولید بوده‌ایم. به عبارت دیگر، ۳۵ درصد از حاشیه سود شرکت‌ها کاسته شده است. در شرایطی که صنعت لاستیک کشور حاشیه سود ۱۰ تا ۲۵ درصدی داشته است، همه لاستیک‌سازان وارد حاشیه زیان شده و فصل بهار زیان ده 

شدند. موضوعی که می‌تواند زنگ خطر مهمی در این صنعت و برای کشور باشد.مدیرعامل گروه صنعتی و معدنی امیر با بیان اینکه نخستین موضوع، کاهش تولید است، اظهار کرد: شرکت‌های لاستیک‌ساز با ظرفیت کامل کار می‌کنند و در صورت زیان دهی در این شرایط، نقدینگی کافی برای خرید مواد اولیه و تولید را نمی‌توانند از فروش محصول‌ها کسب کنند و تداوم این چرخه، این صنعت را دچار کاهش تولید می‌کند. موضوعی که از یک سو سبب کاهش اشتغال، کاهش تولید ملی، توقف احتمالی کارخانه‌ها و از سوی دیگر سبب انتقال رانت به جیب دلالان و گسترش بازار سیاه لاستیک می‌شود.وی تصریح کرد: علاوه براین، سرمایه‌گذاری‌های جدید در این صنعت چه در بخش بروز نمودن فناوری و چه در بخش افزایش ظرفیت متوقف شده و کشور در بلندمدت از یک صادرکننده لاستیک، به واردکننده لاستیک تبدیل می‌شود.حسینی پیشنهاد می‌کند، به منظور حفظ و تداوم تولیدات صنایع مختلف از جمله صنعت لاستیک، باید حاشیه سود معقولی در حدود ۲۰ درصدی در قیمت‌گذاری‌ها لحاظ شود یا حتی با توجه به مازاد عرضه به تقاضا، نسبت به قیمت‌گذاری براساس حاشیه بازار و عرضه و تقاضا و آزادسازی صادرات و واردات اقدام شود، چرا که قیمت‌های لاستیک‌های تولید داخلی به مراتب کمتر از محصول‌های مشابه وارداتی است.این کارشناس ارشد بازار سرمایه در پایان هشدار داد، عدم تعدیل به موقع قیمت‌ها، چرخه معیوبی را آغاز خواهد کرد که تولیدکننده و مصرف‌کننده و نیروی انسانی شرکت‌ها بازندگان آن و دلالان و واردکننده لاستیک برندگان آن خواهند بود.

 

ارسال نظر