اخبار

۱۳۹۹/۰۹/۳۰ - ۰۰:۰۰:۰۰
کد خبر: ۱۷۴۲۴۱

 درباره کتاب معامله‌گری مخالف تحلیل‌گری 

در کتاب معامله‌گری مخالف تحلیل‌گری به شما ثابت می‌کنم که باید بر اساس شناخت بازیگران هر بازار روشی کارا خلق کرد و بعد آن به سبک‌های متفاوتی در گذشته بازار به دفعات چک کرد و بر اساس کارنامه کاری به دست آمده، یک مدیرت ریسک و مدیریت سرمایه حرفه‌ای را طراحی کرد، در نهایت نیز با یک روانشناسی قوی به آنها وفادار ماند. در این مرحله معامله‌گر می‌تواند با سرمایه کامل خود وارد بازارهای مالی شود؛ این متن، معرفی نویسنده از اثر خود در مقدمه کتاب است. در کتاب معامله‌گری مخالف تحلیل‌گری نوشته سجاد بور بور است که توسط انتشارات آراد کتاب در ۲۲۳ صفحه منتشر شده است.در این کتاب و در فصل اول روش «پرایس اکشن» بومی شده با بازارهای ایران معرفی شده است. در فصل دوم به مدیریت سرمایه در معاملات پرداخته شده که ضامن بقای فرد در مسیر تبدیل شدن به معامله‌گر حرفه‌ای است و ممکن است روز باخت داشته باشد ولی هرگز ورشکستگی را نخواهد داشت. در فصل سوم به روش‌های کلاسیک چارت خوانی و مدیریت ریسک از بعد شرایط بازیگران بازار، موقعیت روند و حجم معاملات و در فصل چهارم به شناخت بازیگران بازار و معرفی روش دینامیک پرداخته شده است. در فصل پنجم به ساخت سیستمی معاملاتی که برگرفته از روش، مدیریت سرمایه، مدیریت ریسک و شناخت بازیگران بازار است اشاره شده و در فصل ششم به روانشناسی معامله‌گری پرداخته شده است.

توجیه اقتصادی، شرط  تداوم عملیات بازارگردانی

احسان عسکری، کارشناس بازار سرمایه گفت: فعالیت بازار گردانی به مانند سایر کسب و کارهای پایدار، باید دارای توجیه اقتصادی باشد. الزام ناشران یا سهامداران عمده آنها برای به کارگیری بازارگردان در تابلوی معاملات باید مدل تجاری سودآور داشته باشد و گرنه نمی‌تواند در بلند مدت به فعالیت خود ادامه دهد. عسکری افزود: مزیت‌های بازار گردانی به خصوص در کاهش نوسانات ناشی از هیجانات سرمایه‌گذاری و افزایش نقد شوندگی بر کسی پوشیده نیست، ولی باید در خصوص تامین منابع مالی مورد نیاز عملیات بازار گردانی برای ناشران یا سهامداران عمده آنها نیز دنبال راه‌حل بود. این کارشناس بازار سرمایه اظهار داشت: برخی بازارگردانان به دلیل دسترسی مناسب به منابع مالی لازم برای عملیات بازار گردانی، عملکرد مناسبی از خود نشان می‌دهند، ولی برخی دیگر با محدودیت منابع مالی روبه‌رو هستند. به گفته عسکری، در یک سال گذشته، نسبت قیمت به درآمد بازار تقریبا ۴ برابر رشد کرده است و قیمت سهام بسیاری از شرکت‌های پذیرفته شده از ارزش ذاتی خود فاصله گرفته‌اند. وی ادامه داد: سهامداران عمده این شرکت‌ها به دلایل مختلف، از جمله محدودیت در عرضه سهام به دلیل ترکیب سهامداری، عدم آشنایی کافی نسبت به بازار سرمایه و عدم عرضه سهام در قیمت‌های بالاتر از ارزش ذاتی و.... از فرصت عرضه سهام در بازار استفاده نکرده‌اند، ولی در حال حاضر (به دلیل عرضه سهام در بورس) می‌بایست نسبت به تامین مالی بازار گردان اقدام کنند. عسکری با بیان اینکه شرکت‌های ناشر نیز به دلایلی امکان تزریق منابع کافی برای انجام عملیات بازار گردانی را در اختیار ندارند، خاطرنشان کرد: لذا زمانی که این ناشران ملزم می‌شوند بازارگردان دارای مجوز معرفی کنند، باید از روش‌های مختلف نسبت به تامین منابع مالی اقدام کنند و استقراض برای شرکت‌هایی که منابع مالی مازاد در اختیار ندارند، تنها راه‌حل ممکن است. معاون سرمایه‌گذاری و توسعه بازار شرکت تأمین سرمایه امید، در عین حال افزود: استقراض از هر طریق نمی‌تواند در بلند مدت به فعالیت بازار گردانی توجیه اقتصادی دهد، زیرا در زمانی که بازار روند کاهشی در پیش دارد و نسبت قیمت به درآمد در حال کاهش است، هر میزان تزریق نقدینگی برای بازارگردانی صرفا منجر به زیان می‌شود. بنابراین اگر امکان فروش سهام در بازار برای بازارگردان به هر دلیلی فراهم نشود، چگونه بازار گردان می‌تواند در بلند مدت دوام بیاورد. عسکری توضیح داد: همه فعالان بازار نسبت به عرضه آبشاری بازارگردانان در روز‌های مثبت انتقاد به جا و درست وارد می‌کنند، ولی این موضوع را باید در نظر داشت که در روز‌های منفی، بازار گردانان بیش از تعهدات روزانه خود اقدام به خرید می‌کنند که بخش عمده‌ای از منابع آن از محل اعتبار کوتاه مدت تامین شده است و لذا باید از محل فروش نسبت به تسویه اعتبار اقدام کنند. این کارشناس بازار سرمایه پیشنهاد کرد برای مدیریت ریسک بازارگردانان در بازار، راه‌حل مناسب برای تامین مالی بازارگردانان فراهم شود تا هم هزینه کمتری به ناشران یا سهامداران عمده آنها وارد کند و هم امکان نگهداری موجودی سهام نزد بازارگردان را برای دوره طولانی‌تر فراهم کند. به گفته عسکری، ایجاد خط اعتباری مشخص از محل کارمزد معاملات بازار اوراق بهادار برای تخصیص آن به بازار گردانان، ایجاد معافیت‌های کارمزدی (که به نحو مناسب در بازار سرمایه مقرر شده است)، ارایه پاداش مالی به بازارگردان‌ها، تسهیل استفاده از معاملات الگوریتمی و افزایش رقابت میان بازارگردانان می‌تواند علاوه بر تحقق اهداف بازار گردانی، توجیه اقتصادی برای این کسب و کار فراهم کند. وی افزود: توصیه می‌شود، در زمان پذیرش ناشران در بورس‌ها، بازارگردان مناسب از سوی ناشر تعریف شود و حجم سهام کافی برای عرضه در روزهای پس از عرضه عمومی اولیه در اختیار ایشان قرار گیرد تا با روش برنامه‌ریزی شده آن منابع مالی لازم برای بازارگردانی در روزهای منفی فراهم شود. وی همچنین پیشنهاد کرد سازمان بورس و اوراق بهادار و بورس‌ها برای ارایه دسترسی مستقیم بازارگردانان به هسته معاملات نهایت همکاری را داشته باشند و این موضوع به صورت ابلاغیه مصوب اعلام شود تا در این خصوص همکاری کافی صورت گیرد. 

 

ارسال نظر