مهدی بیک
روزنامه‌نگار
انگار همین دیروز بود که در آخرین روز کاری در سال95؛ به دنبال جمع و جور کردن گزارش‌های آخرین شماره روزنامه بودیم و تلاش می‌کردیم تا دفتر حساب و کتاب‌های سیاسی کشور را در قالب گزارش‌های تحلیلی برای مخاطبان عزیز تدارک ببینیم؛ اما سال 96 هم مانند همه سال‌های قبل و بعد از خود به سرعت برق و باد گذشت تا یک‌بار دیگر همه ما انگشت تعجب به دندان بگیریم که: «وای چقدر زود گذشت امسال.»
1- سال96 در شرایطی برای ایرانیان تحویل شد که موضوع انتخابات سراسری ریاست‌جمهوری دوازدهم در اردیبهشت ماه 96 به عنوان یکی از سرنوشت‌سازترین حرکت‌های سیاسی و اجتماعی پیش روی مردم ایران قرار داشت؛ انتخاباتی که در یکی از حساس‌ترین برهه‌های تاریخی کشور، منطقه خاورمیانه و فضای بین‌المللی برگزار شد و به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران نتیجه آن تاثیر فراوانی بر گزاره‌های اقتصادی، سیاسی، دیپلماسی و... به جای گذاشت. چه اگر فرض کنیم به جای روحانی؛ نام کاندیدای دیگری از صندوق‌های رای بیرون می‌آمد؛ راهبرد اجرایی و مدیریتی کشور از اساس دچار دگرگونی‌های ساختاری و بنیادین می‌شد. اما مردم ایران با اعتماد دوباره به گفتمان اعتدال نشان دادند که ثبات و میانه‌روی را بیشتر از هر عامل دیگری برای شرایط معاصر کشورمان ضروری می‌دانند و با این انتخاب یک‌بار دیگر نشان دادند که در بزنگاه‌های حساس می‌توان روی هوشیاری و درک بالای آنان حساب کرد؛ بعد از پایان تعطیلات نوروز فضای رقابت‌های انتخاباتی داغ شد تا آرام آرام فضای سیاسی کشور مهیای انتخابات اردیبهشت ماه شود.
2- با آغاز اردیبهشت ماه و داغ شدن تنور انتخابات مانند گذشته فضای انتخابات به سمت دوگانه‌سازی پیش رفت؛ حسن روحانی و جهانگیری به عنوان نامزد گروه‌های میانه‌رو؛ معتدل و اصلاح‌طلب وارد گود انتخابات شدند و از آن‌سو نیز چهره‌هایی چون ابراهیم رییسی، قالیباف و میرسلیم ذیل عنوان اصولگرایی پا به عرصه رقابت انتخابات گذاشتند. با خروج جهانگیری و قالیباف به نفع روحانی و رییسی؛ دوگانه اصلی انتخابات میان رییسی و روحانی شکل گرفت؛ مطابق معمول برخی نهادهای خاص در جریان انتخابات تلاش کردند با حمایت از یکی از طرف‌های انتخابات وزن نامزد مورد نظر خود را سنگین‌تر کنند؛ اما مردم بدون توجه به این جناح‌بندی‌ها با انتخاب قاطع روحانی نشان دادند که مایل به ادامه برنامه‌های بنیادین دولت در حوزه‌هایی چون؛ رشد پایدار اقتصادی، مهار تورم؛ اعتدال در برنامه‌ها، تنش‌زدایی با جهان پیرامونی و... هستند. یکی از حاشیه‌هایی که در جریان انتخابات دوازدهم شکل گرفت مربوط به پایان مدت رای‌گیری در ساعت 24 روز جمعه 29 اردیبهشت بود؛ این در حالی است که جمعیت میلیونی رای‌دهندگان پشت درهای محل رای‌گیری مانده بودند؛ وزارت کشور اعلام کرد که رای‌گیری پایان گرفته است. در جریان انتخابات شوراهای اسلامی شهرها نیز اصلاح‌طلبان برتری قاطعی کسب کردند و توانستند به پیروزی برسند.
3- در کنار موضوع انتخابات؛ در فصل نهایی سال96، موضوع اعتراضات دی‌ماه نیز بازتاب‌های وسیعی در سطح رسانه‌ها و افکار عمومی پیدا کرد. اعتراضاتی که تعداد دیگری از شهرهای کشورمان را دربرگرفت تا ساختار مدیریتی کشورمان در برابر این پرسش کلیدی قرار بگیرد که در برابر این اعتراضات چه راهبردی را باید در دستور کار قرار داد؟ هرچند برخی گروه‌های سیاسی اصولگرا در زمان وقوع این اعتراضات اعلام کردند که مطالبات معترضان ریشه‌های صرفا اقتصادی و معیشتی دارد اما واقعیات میدانی حاکی از آن بود که مطالبات جوانان برخی موارد و مفاهیم اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... را نیز دربرمی‌گیرد. باعبور از اخبار و رویدادهای سال96 و در آستانه حلول سال 97؛ ساختار کلان کشورمان با مسائل و موضوعاتی روبه‌روست که به نظر می‌رسد برای سال97 باید آنها را در کلاسه موضوعی اولویت‌ها دسته‌بندی کرد؛ چالش‌هایی چون فرجام برجام؛ مهار تورم؛ افزایش دامنه‌های اشتغال‌زایی و... موضوعاتی هستند که دولت دوازدهم در سال97 باید برای آنها راهکارهای سازنده‌یی تدارک ببیند.
