تولید و عرضه دستگاههایی که امکان دریافت شبکههای دیجیتالی را توسط تلویزیونهای آنالوگ فراهم میآوردند، از زمان راهاندازی شبکههای دیجیتال، رونق گرفت. این دستگاهها که با عنوانگیرندههای دیجیتال تلویزیون «بوستر (تقویتکننده) آنتن دیجیتال» یا «ست آپ باکس» نیز شناخته میشوند از سوی برندهای متعدد با قابلیتهای فنی گوناگونی به بازار عرضه شدهاند و به دلیل قیمت نسبتا معقولی که نسبت به سایر تجهیزات دیجیتال دریافت تصویر قیمت پایینی محسوب میشود به سرعت محبوبیت زیادی بین مردم پیدا کردند. تلویزیونهای آنالوگ تنها قابلیت پخش ۱۵شبکه را دارند. اما این دستگاهها از قابلیت دریافت و پخش کانالهای تلویزیونی متعددی برخوردارند و به دارندگان تلویزیونهای آنالوگ سنتی امکان میدهد، فیلم، سریال و سایر برنامههای مورد علاقهشان را با کیفیت دیجیتال تماشا کنند. مهمتر از آن، اضافه کردن اطلاعات کاملتر از شبکه دریافتی درکنار تصویرهمچنین فراهم آوردن امکاناتی مانند پورت«یو اسبی» و قابلیت پخش انواع فایلهای تصویری، صوتی، عکس و ضبط برنامههای تلویزیونی موجب شد تا عرضه و تقاضای این محصولات روند تند و پرشتابی به خود بگیرد و به سرعت به یکی از کالاهای ضروری در زندگیهای امروزی مبدل شود. البته درحال حاضر اکثر تلویزیونهایی که به بازار عرضه میشوند، نمونههای تلویزیونهای دیجیتال هستند. با این وجود آن دسته از افرادی که هنوز هم از تلویزیونهای آنالوگ استفاده میکنند با خرید این دستگاههای کم حجم و ارزانقیمت کمبودهایگیرنده آنالوگ شان را جبران میکنند. هماکنون در بازار این کالا برندهای داخلی و خارجی مختلفی حضور دارند که به دلیل برخورداری از قابلیتهای فنی تقریبا یکسان و همینطور یکسان بودن رده قیمتی در شرایط مساوی قرار دارند و بیشترین وجه تمایز آنها دروجود یا عدم وجود امکانات و قابلیتهایی مانند؛ ضبط برنامهها با کیفیت HD و خروجی و ورودیهای تخصصی است. اما بهطور کلیگیرندههای دیجیتال در نوع عملکرد با هم تفاوت چندانی ندارند. به همین دلیل هم نمیتوان لزوما خرید یکگیرنده کمی گرانتر را مترادف بهتر بودن آن دانست. تنها نکته مهم نیز توجه به هولوگرام نماینده سازمان صدا و سیما (تکتا) است که تضمین میکند تمام شبکههای داخلی را پشتیبانی خواهد کرد.