گروه جهان| خطرات ژئوپولیتیک و در رأس آنها برگزیت و حضور فردی چون دونالد ترامپ بر مسند ریاستجمهوری ایالات متحده در 2017 اثرات نیرومند خود را بر اقتصاد جهان نمایان خواهد کرد.
نشریه فایننشال تایمز نوشته، دو رخداد مهم سیاسی شامل برگزیت و انتخاب یک آدم نادان و جنگطلب به ریاستجمهوری امریکا، خطرات مهم ژئوپولیتیکی هستند که پیشبینی میشود، اثرات خود را بر اقتصاد جهان باقی خواهند گذاشت. اثرات انتخاب فردی مانند دونالد ترامپ به ریاستجمهوری امریکا هنوز ناشناخته است. اما خطرات ژئوپولیتیک بیشتری را میتوان بر اقتصاد جهان مترتب دانست ازجمله فشارهای سخت سیاسی بر اتحادیه اروپا. شاید در این مقوله بتوان به احتمال انتخاب مارین لوپن به ریاستجمهوری فرانسه اشاره کرد.
همچنین در ادامه همین جریان میتوان به خطر تجدید خیل ورود پناهجویان به اروپا، کینهتوزی و انتقامجویی ولادیمیر پوتین، رییسجمهوری روسیه، اصطکاک پیش رو میان امریکایی که با ترامپ آزرده خاطر شده و چینی که با «شی جین پینگ» رییسجمهورش به قلل فرازمند صعود کرده است، اصطکاک میان ایران و عربستان، سرنگون شدن قابل پیشبینی خاندان سلطنتی سعودیها و خطر تشکیل یک میدان رزم گسترده از تروریستهای اسلامگرا اشاره کرد. اما خطر بزرگتری که هرگز نباید مورد اغماض قرار گیرد، خطر بروز یک جنگ هستهیی است. کره شمالی دارد قدرت نمایی میکند، دعوای میان هند و پاکستان هم که حل و فصل نشده و پوتین هم همچنان تهدید میکند. در سال 2016 وقایع سیاسی تاثیر بسزایی بر اقتصاد جهان باقی نگذاشت اما امسال وضع فرق میکند. امکان اثرپذیری اقتصاد از سیاست در 2017 فوقالعاده بالاست. بدیهیترین این خطرات، بروز یک جنگ تجاری میان امریکا و چین است هر چند شاید اثرات کوتاهمدت چنین جنگی کوچک باشد اما بدون شک خطرات بلندمدت آن غیرقابل اجتناب است. مشکل اینجاست که قدرتمندترین شخصیت سیاسی جهان علاقه چندانی به این ندارد که ببیند آیا حرفی که میزند، درست است یا نه همین مشکل میتواند پیامدهای فوقالعاده سنگینی برای جهان داشته باشد. تمام آن چیزی که ما میدانیم، این است که خطر در کمین همه ماست. خلاصه آنکه موتور محرک اقتصاد جهان درحال از کار افتادن است. اما هنوز هم سیاست جبران عقبماندگی از ظرفیت بالایی برخوردار است اما پویایی اقتصادی از درون رو به افول گذارده است. یک شاخص، سقوط رشد بهرهوری را نشان میدهد و شاخص دیگر نرخ بهره واقعی فوقالعاده پایین را. نظر خوشبینانه این است که اقتصاد جهان در 2017 بین 3تا 4درصد طبق شاخص برابری قدرت خرید، رشد خواهد داشت. مایه امیدواری است که رشد اقتصادهای نوظهور و در صدر آنها آسیایی همچنان بسیار سریعتر از اقتصادهای پیشرفته خواهد بود البته این هم مترتب بر تهدیدها و فرصتهایی است. بخت این وجود دارد که نرخ نوآوری در اغلب اقتصادهای پیشرفته به طور مستمر کند شده است.