گروه تعاون سپیده پیری
در یک روز بهاری سال 1920 نزدیک به170 کارگر در شهر باهیا بلانکای آرژانتین تصمیم گرفتند تا برای مقابله با گسترش کارتلهای نان، یک تعاونی تشکیل دهند. از آن زمان به بعد، تعاونی کارگران (تعاونی ابرارا) با 107 فروشگاه در 52 شهر، به یکی از بزرگترین تعاونیهای مصرف در آرژانتین و دومین تعاونی بزرگ در امریکای لاتین بدل شده است. این تعاونی در حال حاضر دارای یک میلیون و 300هزار عضو و حدود 44هزار کارمند است. موسسان این تعاونی مصرف را بیشتر کارگران راهآهن تشکیل میدادند. این کارگران خواهان کاهش قیمت نان بودند که قوت غالب خانوادههایشان را تشکیل میداد. آنها دو راه در پیش روی خود میدیدند: یا باید برای تامین نان روزانهشان یک نانوایی اجاره میکردند یا اینکه بهتر بود با دوراندیشی یک نانوایی برای خود بسازند؟ در پایان، آنها تصمیم به راهاندازی یک نانوایی از آن خود گرفتند که در تاریخ اول مه (مقارن با روز جهانی کارگر) سال 1922 افتتاح شد. پیشگامان این حرکت برای کنترل قیمت اقلام مورد نیازشان در ادامه اقدام به گشایش یک انبار کردند. در سال 1936، این تعاونی نخستین فروشگاه خود خارج از شهر باهیا بلانکا را گشود و در دهههای بعدی
این روند گسترش جغرافیایی حوزه نفوذ آن ادامه یافت هرچند همزمان با بحرانهای اقتصادی دهههای 1950 و 1990 این روند رو به افول گذاشت.
از همان آغاز، تعاونی ابرارا که از نوعی منش مسوولیتپذیری اجتماعی پیروی میکرد، اقدام به گشایش فروشگاههایی در مناطق محروم، اعطای تسهیلات به اعضا و استفاده از محصولات برای ارتقای سلامت مشتریان کرد. این تعاونی با وجود اینکه تنها در 4استان فروشگاه دایر کرده و در شهرهای بزرگ فاقد فروشگاه است، توانسته 2.7درصد از سهم بازار داخلی را در اختیار بگیرد. طبق اظهارات ماریانو گلاس، مدیر فروشگاههای این تعاونی، جامعه نیاز به درک این مساله دارد که «بخش تعاونی، بخشی جنبی یا فرعی نیست؛ ما بنگاههای تجاری مردم هستیم نه متعلق به سرمایه. مهمترین نقش ما حمایت از اعضایمان است نه کسب سود.» فروشگاههای تعاونی ابرارا اغلب در شهرهایی واقع شدهاند که میانگین جمعیت کمتر از 50هزار نفر بوده و نیازمند خدماتاند. این تعاونی در حال حاضر بر اساس درخواستهای واصله از ساکنان، مقامات شهرداری و اتحادیهها و همچنین صاحبان فروشگاههای کوچکی که در نتیجه شرایط سخت اقتصادی حیاتشان به خطر افتاده، اقدام به راهاندازی فروشگاههای خود در مناطق جدید میکند. این تعاونی کارگری وارد چهلمین سال توافق خود با فروشگاههای کوچک میشود.
از سال 2005 به بعد، این تعاونی تلاشی را برای افزایش تعداد اعضایش آغاز کرد و در حال حاضر 98.3درصد فروش این تعاونی به اعضا صورت میگیرد. فرآیند عضویت به میزان زیادی تسهیل شده بهطوری که تمام کاری که مصرفکنندگان باید انجام دهند، ارائه شماره ملی خود به همراه پرداخت یک پزو (0.12دلار) به عنوان سرمایه اولیه یا همان حق عضویت است. در مقابل اعضا از مزایایی چون تخفیف و اطلاعرسانی بهرهمند میشوند. به علاوه ارزش افزوده این تعاونی، نسبت به میزان خرید اعضا میان ایشان تقسیم میشود. در سال 2014، حدود یک میلیون و 300هزار عضو این تعاونی سودی معادل 84.5میلیون پزو (10.3میلیون دلار) دریافت کردند. اعضا همچنین میتوانند به رایگان و بدون پرداخت هیچ هزینهیی در برنامههای آموزشی، فرهنگی و تفریحی این تعاونی شرکت کنند. ماریانو در این رابطه میگوید «فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی این تعاونی در واقع نشانگر جایگاه این تعاونی به عنوان یک بنگاه اجتماعی است. علاوه بر این، این مساله نشان میدهد که توزیع غذا میان مصرفکنندگان از طریق یک تعاونی مصرف، برای کل جامعه سودمند است.»
در سالهای اخیر، از طریق تامین اقلامی اساسی با کیفیت بالا و قیمت رقابتی، این سوپرمارکت اقدام به تولید برندهای خاص خود کرده است. اکثر محصولات توسط شرکتهای آرژانتینی تولید میشوند، بنابراین این ادغام به نوعی حمایت از اقتصاد داخلی است و علاوه بر این، تعاونی همچنین با دادن این فرصت به تولیدکنندگان خرد و متوسط برای فروش محصولاتشان در این فروشگاهها، به آنها کمک میکند. از این گذشته، این تعاونی روزانه کمپینهایی را برای تشویق مصرف 5میوه و گیاه برپا کرده و برای ارتقا سطح سلامت مصرفکنندگان اقدام به عرضه غذاهای سالم و بهداشتی میکند. این تعاونی کارگری در حال حاضر 46 محصول غذایی و خوراکی را در خط تولید دارد که همگی مطابق با سیاستهای سلامت عمومی و دستورالعملهای سازمان بهداشت جهانی تهیه و تولید میشوند. به عنوان مثال، روغن آفتابگردان تولید شده توسط این تعاونی، دارای خاصیتی مشابه رون زیتون است اما قیمت آن5 برابر کمتر است.