گروه تعاون هادی آذری
نیجریه که به «غول آفریقا» معروف شده، دارای بیشترین جمعیت و بزرگ‌ترین اقتصاد قاره سیاه است که به لطف ذخایر غنی نفتی‌اش بیش از 500میلیارد دلار ارزش دارد. با این حال، این ثروت مانع از آن نشد که 60درصد از مردمان نیجریه در فقر مطلق زندگی کنند یا اینکه میزان بیکاری در میان جوانان به حدود 80درصد برسد. پیتر اُبیارا، رییس تعاونی چند منظوره دی پاراش، فکر می‌کند که کشاورزی می‌تواند مشکلات کشور را مرتفع کند.
او درهمین رابطه می‌گوید: «با رشد کشاورزی، فقر و گرسنگی درمیان جوانان نیجریه‌یی به دست فراموشی سپرده خواهد شد. کشاورزی باعث کاهش بیکاری و بزهکاری درمیان جوانان شده و امکانات و فرصت‌های جدیدی را حتی بیشتر از بخش نفت برای جوانان فراهم خواهد آورد. با کشاورزی علاوه برکشف پتانسیل‌های خود می‌توانند از کشور و محیط‌زیست خود حفاظت کنند.»
متاسفانه، بخش زراعت در نیجریه با چالش‌هایی جدی مواجه هستند. پیتر در این رابطه می‌گوید: «جوانان احساس می‌کنند که زراعت برای ترک‌تحصیلی‌ها یا افراد بی‌کفایت جامعه است و نه حرفه‌یی برای افراد متشخص. درجامعه این باور وجود دارد که کشاورزان متعلق به طبقات فرودست هستند. جوانان مشاغل اداری را ترجیح می‌دهند که بتوانند لباس شیک بپوشند.» علاوه بر این مشکلات، باید به مسائل مالی، مشکلات ارضی، زیرساختارهای ناکافی و غیراستاندارد، فقدان امکانات و تجهیزات ذخیره‌سازی و فرآوری مناسب، معضل قاچاق، فقدان ماشین‌آلات و تجهیزات، آموزش ناکافی، مجاری ضعیف و ناکارآمد بازاریابی نیز اشاره کرد.
تعاونی دی پاراچ با وجود اینکه تعاونی کوچک محسوب می‌شود اما درتلاش است تا حد ممکن مشکلات موجود را برطرف کند. این تعاونی که در سال2012 تاسیس شد، درحال حاضر 255 عضو دارد که 137نفر از این تعداد را جوانانی تشکیل می‌دهند که از ثبات اقتصادی برای حمایت مالی از این تعاونی برخوردار نیستند و به‌صورت رایگان به عضویت این تعاونی درآمده‌اند. ماموریت این تعاونی ترویج کشاورزی درمیان جوانان نیجری برای تقویت جایگاه اقتصادی آنهاست و همچنین کمک به زنان کم‌بضاعت مخصوصا مادران سرپرست خانوار و بیوه. حوزه‌های اصلی فعالیت این تعاونی، آموزش (برگزاری جلسات آموزشی و برنامه‌های مدیریت بازرگانی)، تامین اعتبار (پرداخت وام‌های کوچک و کمک به راه‌اندازی کسب‌وکار) و بازاریابی. از زمان تاسیس این تعاونی، در کنار دستاوردهای بسیاری که داشته، این تعاونی به جوانان و مادران سرپرست خانوار در راه‌اندازی مرغداری، تحصیل در رشته کشاورزی، کسب مهارت‌های ICT و تامین تجهیزات کشاورزی با قیمت‌های مناسب کمک کرده است.
خانم نِنا آن اگوآتا که ازجمله اعضای این تعاونی محسوب می‌شود، زن سرپرست خانواری است که در سال2010 همسرش را در یک حادثه رانندگی از دست داد. بعد از مرگ همسرش شرایط برای او و دو فرزندش بسیار سخت و دشوار شد به‌طوری که فرزندانش از ادامه تحصیل بازماندند و او برای سیر کردن شکم خود و دو فرزندش مجبور به فروش آب درحاشیه جاده‌ها شد.
او در سال2013 به دفتر این تعاونی مراجعه کرد و توانست به عضویت آن در‌آید ولی قادر به خرید سهام تعاونی نبود که شرط دریافت وام محسوب می‌شد. با این حال، به خاطر شرایط خاص و بغرنج او، تعاونی مبلغ 20 هزار نایرا (122دلار) به او قرض داد. او با این پول شروع به خرید نشاسته از کشاورزان و فروش آن در بازارهای محلی کرد و در ادامه کار خود را با خریدوفروش گندم و آرد گندم نیز گسترش داد به‌طوری که دو فرزند او درحال حاضر بار دیگر امکان ادامه تحصیل را یافته و به مدرسه می‌روند. تامین سرمایه یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های تعاونی‌ها محسوب می‌شود. پیتر درهمین رابطه می‌گوید: «از زمان تاسیس این تعاونی، ما هیچ‌گونه کمک مالی دریافت نکرده‌ایم.» تلاش‌ها برای جذب و دریافت کمک مالی همگی به شکست انجامیده است و این درحالی است که نرخ سود بهره وام‌های بانک‌های خصوصی بسیار بالاست. تا به امروز، تمام سرمایه و منابع مالی توسط اعضا تامین شده است. با این حال، ژیتر در این رابطه اینگونه تصریح می‌کند که «حتی با اینکه بنیه مالی ما بسیار ضعیف است و امکان گسترش فعالیت‌های‌مان را نمی‌دهد، با این حال وقتی من افرادی چون خانم اگاتوا را می‌بینم که با کمک‌های
ناچیز ما توانسته‌اند رو ژای خود بایستند، احساس می‌کنم در کار خود موفق بوده‌ایم.»
