گروه تعاون کره‌جنوبی سرزمینی است کوهستانی و پوشیده از جنگل و برخلاف دیگر جزایر شرق آسیا و اقیانوس آرام در خط کمربندی زلزله‌خیز واقع نشده و نیز کوه آتشفشانی فعالی در آن وجود ندارد.
در زمان کمتر از یک نسل، کشور کره به‌طور موفقیت‌آمیزی خود را از یک نمونه واقعی جامعه روستایی کشاورزی به یک جامعه صنعتی-شهری مبدل کرد. به‌خوبی می‌توان دریافت کرد که این تغییر و تحول سریع در اقتصاد کره با برنامه‌ریزی زیرکانه و مدیریت دولتی ساخته و پرداخته شد. با یک زیربنای منابع اولیه ضعف و بدون جمع‌آوری منابع سرمایه‌یی، برای شروع برنامه‌ها، همراه با جمعیت کلان دولت وارد صحنه شد و فعالیتش را براساس کار زیاد و صنایع صادراتی در سال1960 آغاز کرد.
نظام تعاونی چندمنظوره کشاورزی در سطح ملی که نتیجه تلاش اولیه دولت برای پیشبرد کشاورزی، روستایی و اصلاحات ارضی است و نیز اصول و ایده‌های اساسی برای ایجاد تعاونی‌های نوین از کشورهای دیگر اقتباس شد، ولی دولت کره برآن بود که نیازهای داخلی و محلی را برآورده کند و بهترین استفاده را از تعاونی به‌عنوان موتوری برای رشد اقتصادی ببرد.
در سال1956، تعاونی‌ها و بانک‌های کشاورزی در مناطق روستایی به‌صورت موسساتی مجزا افتتاح شدند، ولی آنها نتوانستند در ایجاد روابط همکاری بین کشاورزان کوچک موفقیتی کسب کنند. از این‌رو، بخش روستایی کشور کره نیاز فوری برای یک حرکت تعاونی ماندگار در جهت پیشبرد و توسعه کشاورزی و ارتقای درآمد کشاورزان احساس کرد. در سال1961 یک نظام تعاونی چندمنظوره در سطح ملی با از بین بردن نظام پیشین تعاونی‌ها و بانک‌های کشاورزی به‌وجود آمد. در ابتدا، تعاونی‌های چندمنظوره دارای یک نظام سه‌شاخه‌یی بود: تعاونی‌های اولیه در سطح روستاها، رده دوم تعاونی‌ها در سطح مناطق و سرانجام اتحادیه‌های ملی تعاونی در بالاترین سطح. تعداد محدودی از تعاونی‌های تخصصی که به‌وسیله باغداران و دامداران اداره می‌شدند به عضویت اتحادیه درآمدند.
در کشور کره دولت بهترین استفاده را از تعاونی‌های کشاورزی به‌عنوان نماینده‌هایی برای پیشبرد برنامه‌ها و سیاست‌های توسعه‌یی برده است. درعوض تعاونی‌ها هم منافع اقتصادی متعدد را به‌صورت معافیت‌های مالی، عملیات بازرگانی انحصاری، استفاده از منابع مالی کم‌بهره و ارزان و حمایت‌های دیگر دریافت می‌کنند. درواقع بدون حمایت و پشتیبانی دولت، تعاونی‌های کشاورزی در چنین مدت کوتاهی نمی‌توانستند حضور خود را استحکام بخشند. تعاونی‌های کشاورزی مانند واسطه‌ها عمل می‌کردند و حق‌کمیسیون‌های واسطه‌گری به آنان داده می‌شد که یکی از منابع مهم کسب درآمد تعاونی‌های اولیه بود. دولت همچنین به تعاونی‌ها وام‌هایی اعطا می‌کرد که از آن برای ایجاد امکانات نگهداری کود شیمیایی کشاورزی استفاده می‌شد.
یکی دیگر از موارد مهم تعاونی انحصاری، تامین محصولات دولتی مانند برنج و جو که از مواد غذایی اساسی مردم کره هستند است. درمجموع، تعاونی‌های کشاورزی به‌عنوان یک بانک حفاظت‌کننده کشاورزی و بخش روستایی عمل می‌کنند. جدا از تنوع خدمات بانک‌های اجتماعی آنها خط‌مشی وام‌های دولتی برای کشاورزان را تعیین می‌کنند.
سومین بخش از حمایت دولت شامل رویه و حمایت‌های خاصی است که نسبت به تعاونی‌های کشاورزی اعمال می‌شود؛ اقداماتی که خزانه‌داری‌کل همچنین در سطح محدودتر توسط خزانه‌داری بخش‌های دولتی محلی و مرکزی به کمک تعاونی‌های کشاورزی انجام دادند نه‌تنها موجب این شد که منابع مالی برای توسعه کشاورزی روستایی افزایش یابد، بلکه تعاونی‌های مستقل را هم تقویت کرد.
