عقیل بهرامی واقعیت آن چیزی است که واقع شده و جهان امروز، جهان آشکار شدن واقعیت‌هاست. حال اینکه چگونه آن را نمایان می‌کنند، خود دغدغه‌یی است بس بزرگ، چراکه واقعیت را از زوایای مختلف مشاهده کردن، خود قضاوت‌های گوناگونی را به وجود می‌آورد. مشکل آنجاست که دیگر حریم شخصی در عصر جدید معانی خود را از دست داده است و همه‌گونه به آن تجاوز می‌شود. در جای جای دنیای مدرن دوربین‌های مداربسته، وب‌کم‌ها، دوربین موبایل و شبکه‌های اجتماعی در هر لحظه و هر جا به آن تعرض می‌کنند. انسان تنها هر روز خود را با انواع و اقسام لوازم آرایشی و بهداشتی می‌شوید، جسم خود را خوشبو می‌کند و با برندهای مختلف زینت‌بخشی می‌کند. به جسم خود می‌رسد اما آیا به روح خود نیز می‌رسد؟ با خود خلوت می‌کند؟ از خود سوال می‌پرسد؟ کسی که در این میان به فکر روح و حقیقت بشری خود باشد، مطرود است و در خلوتی نهان باید آن را جست‌وجو کند اما با این هجمه درگیری‌های روزمره مگر شدنی است؟ فیلم «نهان» به کارگردانی خورشید نجم، از منظری می‌تواند جستاری باشد برای کشف حقیقت، آینه از دیرباز نماد حقیقت بوده است. به قول شاعر بزرگ حضرت مولانا: «آینه دل چون شود صافی و پاک/
نقش‌ها بینی برون از آب و خاک/ گفتم آخر آینه از بهر چیست؟ /تا بداند هر کس کاو چیست و کیست» (مثنوی - دفتر دوم/ 72و94). حال کسی که به‌دنبال آن است، در جهان امروز دچار اختلالات بسیاری خواهد شد. نشانه‌گذاری در این فیلم به‌درستی انجام شده، انتخاب صندلی، در و آینه چوبی که به فضا اصالت و گرمی خاصی می‌بخشد که درونیات شخصیت اثر را نمایان می‌کند و پرده‌های سفید و سردی حائل بین دنیای بیرون و خلوت درونی کاراکتر پرسشگر این اثر است. حتی در انتخاب بازیگر نیز دقت خاصی شده است که شاید خیلی از فیلمسازان کشور به آن توجه نمی‌کنند و آن انتخاب بازیگر زنی است که باتوجه به موضوع فیلم و عمل زیبایی انجام نداده و این نکته خود، جهان مدرن و این همه تبلیغات شبانه‌روزی برای زیبا شدن! را از طرف کارگردان به چالش می‌کشد. فیلم کوتاه «نهان» به کارگردانی خورشید نجم به پنجمین دوره فیلم کوتاه در جشنواره ادینبرگ راه یافت و در پنجم آبان در اسکاتلند به‌نمایش درمی‌آید. تهیه‌‌کننده آن محمدحسن نجم و تصویربردار، صداگذار و تدوینگر کار نیز فرهاد افسری است. همچنین تنها بازیگر این فیلم کوتاه زینب یوسفی است. «نهان» از بین سه‌هزار فیلم ازسوی دبیرخانه
فستیوال پذیرفته شده و تنها فیلم از ایران در حال بررسی نهایی در این جشنواره است. فیلم براساس داستانی به‌نام آینه از کتاب «طرح وهم» پاکسیما مجوزی ساخته شده است. دختری در اتاقی که یک آینه، قالی و صندلی در آن هست، با منولوگ‌گویی کسی را خطاب قرارمی‌دهد و به آینه توجه می‌کند: «منتظرم ببینمش... یکی توی این آینه زندگی می‌کنه... حرفمو تکرار می‌کنه... حس می‌کنم چیزی سر جاش نیست.» برای این فیلمساز جوان آرزوی موفقیت می‌کنم و امید آنکه در این جشنواره نیز سینمای ایران سربلند باشد و جوانان خلاق سرزمین‌مان هرچه بیشتر آوازه ایران عزیز را در هم‌نوع دوستی و صلح به گوش جهانیان برسانند.
جستاری برای کشف حقیقت
ارسال نظر
