مهدی بیک| مطالعات تجربی بسیاری درمورد تاثیر «تاریخ» بر سطح توسعه جوامع صورت گرفته که همگی این واقعیت را برجسته می‌کنند که «تاریخ» برای «اقتصاد» مهم است. با این حال سوال‌های زیادی در این زمینه بدون پاسخ مانده است. به‌عنوان مثال، با وجود شناسایی عوامل «تاریخی»، کانال دقیق و «مکانیسم» روابط متقابل «اقتصاد» و «تاریخ» کاملا مشخص نیست. مثلا اینکه گزاره‌های تاریخی با چه مکانیسمی توسعه اقتصادی را تعیین می‌کنند که احتیاج به پژوهش‌های
دامنه داری دارند.
بازهم چاپ اسکناس بی‌پشتوانه
در این روز در سال 1321 (1942) و زمانی که ایران در اشغال نظامی خارجی بود، دولت وقت دوباره از مجلس خواست که با چاپ (بی‌پشتوانه) دو میلیارد ریال، اسکناس دیگر موافقت کند. «چاپ» اسکناس‌های بدون پشتوانه، همواره به‌عنوان یکی از راه‌های به بیراهه کشاندن «اقتصاد» محسوب می‌شود که متاسفانه تا دوران معاصر هم تداوم داشته است. روایت‌های مختلفی از چاپ اسکناس بدون «پشتوانه» در زمان دولت «احمدی‌نژاد» به گوش می‌رسید که تکرار همان الگوی قدیمی است. همین طرح‌های «اقتصادی» بدون پشتوانه، آنچنان تورمی را در کشورمان خلق کرد که آثار نامطلوب آن تا سال‌ها در کشورمان ادامه خواهد داشت.
طرح نظام تازه آموزش‌وپرورش
می‌گویند هر ساختار «آموزشی» در شکل بنیادین خود، باید دریچه‌یی رو به سوی «توسعه» و «خلاقیت» را روبه سوی نسل‌های انسانی، بگشاید. طرح نظام تازه «آموزش» و «پرورش» ایران در سوم مهر 1346خورشیدی به‌صورت یک کتاب قطور جهت بررسی و اظهارنظر انتشار یافت که به موجب آن دوره ابتدایی به «پنج» و دوره متوسطه به «چهار» سال کاهش می‌یافت و در عوض یک دوره «سه ساله» راهنمایی به‌وجود می‌آمد. این الگو تا همین اواخر هم دنبال می‌شد تا اینکه یک‌بار دیگر، دوره راهنمایی از ساختار آموزشی ایران حذف شد.
وقتی کالای چینی قربانی می‌گیرد
بسیاری از تحلیلگران فرآورده‌های آلوده چین سال 2008 را بزرگ‌ترین بحران ناشی از «آزمندی اقتصادی» بشر به‌شمار آورده‌اند. افزودن مواد «ملامین» صنعتی به شیرخشک کودکان که طبق گزارش دولت چین، باعث مرگ چهار کودک و بیمار شدن 54هزار تن دیگر شده است به‌حساب آزمندی کاپیتالیست‌های تازه چینی گذاشته شد که باید مورد توجه واردکنندگان کالاهای بی‌نام و نشان «چینی» به کشورمان قرار گیرد.
اتلاف ارز در اعزام دانشجو به خارج
چهارم مهر 1308 خورشیدی 39 دانشجوی ایرانی با هزینه دولت جهت ادامه تحصیل به اروپا اعزام شدند تا در بازگشت بر پایه علوم و فنون اروپا چرخ‌های کشور را بهتر از گذشته بگردانند که البته این ایده، هیچ‌گاه رنگ واقعیت به خود نگرفت. ژاپنی‌ها یک بار محصل فرستادند و در ردیف کشورهای اروپایی قرار گرفتند و ما هنوز که هنوز است در حال صادرات دانشجو و محصل هستیم و هنوز «اقتصاد»مان، جهشی را تجربه نکرده است، تا شاید وقتی دیگر...
