یدالله کابلی‌خوانساری معتقد است خطری که هنر ایران را تهدید می‌کند، امکانات مالی کلانی است که توسط کشورهای دیگر به‌کار گرفته می‌شود تا هنرمندان ما را که به‌نوعی مشکلات مالی دارند به طرف خود بکشند. این هنرمند به‌مناسبت سالروز تولدش اظهار کرد: هیچ‌وقت نمی‌توانم تصور کنم که خوشنویسی ایران با تاریخ غنی و مکتوبی که دارد، درمعرض خطر ثبت به‌نام کشورهای دیگر قرار گیرد، خطری که متوجه این حوزه است، جذب هنرمندان ما توسط امکانات مالی کلانی است که کشورهای دیگر به‌کار می‌برند. او افزود: ما هنرمندانی با ارزش‌های والا داریم که سال‌هاست کار می‌کنند، اما در کشور خودمان از آنها حمایت نمی‌شود. کشورهای دیگر از این خلأ استفاده می‌کنند و آثار هنرمندان ما را برای تامین منابع فرهنگی و هنری‌شان، به آن طرف مرزها می‌برند. ایران مظهر هنر خوشنویسی در جهان است و باتوجه به پشتوانه قوی و مواریث ارزشمندی که در موزه‌های داخل و خارج از کشور دارد، هیچ‌گاه در تزلزل قرار نمی‌گیرد. کابلی‌خوانساری به نقش مسوولان در این زمینه اشاره کرد و گفت: مسوولان باید متوجه ارزشمندی هنرمندان و کار آنها باشند و کاری کنند که میراث امروز ما به دست هنرمندان خودمان
حفظ شود. باید برای دلگرمی و انگیزه دادن به آنها، برنامه داشته باشند. نمی‌توان انتظار داشت هنرمندانی که دهه‌هاست کار می‌کنند و دستاوردهای ارزشمند دارند، حالا دست خالی بمانند، چون گذران زندگی نیازمند امکانات مالی است و می‌توان از هنرمند با برپایی برنامه‌های کلان فرهنگی حمایت کرد. این خوشنویس در بخش دیگری از سخنانش، به طی مسیر هنری خودش اشاره و اظهار کرد: آدمی که در حوزه فرهنگ و هنر عمر خود را گذرانده، همیشه به این امر خطیر فکر می‌کند و هر سالی که دفتر تازه‌یی در زندگی‌اش باز می‌شود، در این اندیشه است که حس خوب زندگی را که فعالیت در حوزه هنر است، در وجودش زنده نگه دارد. او ادامه داد: در این سال‌ها من سعی کرده‌ام در مسیری که پیش می‌روم، مفید باشم و درراستای توسعه و ترویج هنر گام بردارم. فکر می‌کنم تا کسی برای خودش مفید نباشد، نمی‌تواند برای دیگران فایده‌یی داشته باشد. من با انگیزه، آرمان‌ها و اهدافم برای تلاش بیرونی خودم مسیری را مهیا کردم تا در آن توفیق داشته باشم. انسان هر سالی که از عمرش می‌گذرد باید به پشت‌سرش نگاه کند و ببیند برای خودش، کارش و آخرتش چه کاری انجام داده است. همیشه باید این سه اصل مهم را
در‌نظر داشته باشیم. کابلی همچنین بیان کرد: اگر بتوانیم به‌عنوان معلم، کسانی را برای پیگیری اهداف‌مان تربیت کنیم، موفق شده‌ایم. هر کس بتواند یک نفر را به‌نوعی با تمام قابلیت‌ها و توانمندی‌هایش، جایگزین خودش کند به یک عمر مستمر کاری و هنری متصل می‌شود. اکنون که من نیز توانسته‌ام شاگردانی را در این سال‌ها تربیت کنم، احساس خوشحالی می‌کنم همچنین از آثاری که به‌شکل نمایشگاه در طول 48سال گذشته عرضه شده‌اند. به هر حال، من از مسیری که آمده‌ام راضی هستم، اما درنهایت تاریخ باید قضاوت کند. این هنرمند در ادامه اظهار کرد: به روان پاک همه اساتیدی که مجموعه انجمن خوشنویسان ایران قائل به آنها بوده و معلمان اصلی من بودند، درود می‌فرستم و سپاسگزارم از کسانی که در رگ‌های خفته من و سال‌های زندگی‌ام تاثیرات زیادی گذاشته‌اند. این چهره‌ها خیلی زیاد بودند و من به برکت عمری که دارم نسبت به آنها احساس دین می‌کنم. او افزود: آنها در این مسیر از من دستگیری کردند و در طول این دهه‌ها و از سال1347 تا امروز در سمت و سوی مسیری که حرکت می‌کنم، نقش داشته‌اند، به‌خصوص از استادانم سیدحسن و سیدحسین میرخانی و پدرم متشکرم و به روح پاک‌شان درود
می‌فرستم و برای مادرم از خداوند عمر باعزت می‌خواهم. پنجم دی‌ماه سالروز تولد این هنرمند خوشنویس است. یدالله کابلی‌خوانساری نخستین کسی بود که گواهینامه استادی «خط شکسته» را از انجمن خوشنویسان ایران گرفت و به این هنر در دوران معاصر جان تازه‌یی بخشید. او به‌مدت سه سال «خط نستعلیق» را نزد استاد حسن میرخانی، خوشنویس نامدار ایرانی فراگرفت و پس از آن، بدون داشتن استاد، به تمرین «خط شکسته» مشغول شد. او پس از رسیدن به درجه استادی در این خط، شاگردان بسیاری را در زمینه شکسته‌نویسی تربیت کرد. نمایشگاه‌های مختلفی از آثار در داخل و خارج از کشور برگزار شده است. انگلستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پاکستان، امارات، ترکمنستان، کویت، روسیه و امریکا از‌جمله کشورهایی هستند که این هنرمند در آنها نمایشگاه برپا کرده است. او همچنین در چند دانشگاه خارجی از‌جمله دانشگاه آکسفورد، جورج واشنگتن، هاروارد و کالیفرنیا سخنرانی کرده است.
کابلی نخستین گواهینامه استادی «خط شکسته» را در سال1368 از انجمن خوشنویسان ایران گرفت. او عضو عالی انجمن خوشنویسان ایران است و در سال1385 به‌عنوان چهره ماندگار هنر خوشنویسی ایران برگزیده شد.
