همین یکی دو روز پیش بود که خبر کاهش 55درصدی غرق‌شدگی در سواحل شمالی کشور دل‌خوشمان کرد. امیدوار بودیم با نزدیک شدن به پایان تعطیلات تابستانی دیگر خبر ناراحت‌کننده غرق‌شدگی هموطنانمان به گوش نرسد اما انگار پایانی برای این مرگ تلخ نیست. این‌بار مرگ دو دانش‌آموز در اردوگاه مهر انزلی که متعلق به هلال‌احمر است، کاممان را تلخ کرد. دانش‌آموزانی که خود را آماده می‌کردند تا مهرماه به مدرسه بروند حالا جان خود را از دست داده‌اند.
وحید قبادی‌دانا، رییس سازمان جوانان جمعیت هلال‌احمر در توضیح این حادثه گفته است که این دانش‌آموزان به تذکرات مربی خود گوش نداده بودند و باوجود مخالفت مربی، داخل آب می‌روند. امدادگران مستقر در اردوگاه نسبت به احیای قلبی این دو دانش‌آموز اقدام می‌کنند اما متاسفانه یکی از این دانش‌آموزان در دم جان خود را از دست داده و دیگری نیز ساعاتی بعد جان خود را از دست می‌دهد.
کی بود کی بود، من نبودم!
حالا بار دیگر حادثه‌یی اتفاق افتاده و عده‌یی عزادار از دست دادن عزیزانشان شده‌اند، اما مسوولانی که وظیفه حفظ جان این دانش‌آموزان را برعهده داشته‌اند به راحتی از زیر بار مسوولیت شانه خالی می‌کنند و به صرف اینکه مربی جان باختگان به آنها تذکر داده بوده ، خود را تبرئه می‌کند. اما چگونه می‌توان این توجیه را پذیرفت؟ فرض می‌کنیم که کسی قصد خودکشی داشته باشد، آیا نباید به هرطریقی که شده مانع او شویم؟ آیا صرف اینکه به فرد در آستانه مرگ، تذکر دهیم مسوولیت ما را رفع می‌کند؟ اصلا ممکن است فرد موردنظر متوجه شرایطی که در آن قرار دارد نباشد و مرگ را حس نکند، در این صورت بازهم فقط باید تذکر داد؟ خانواده‌ها با اطمینان‌خاطر فرزندان خود را به این اردوها می‌فرستند و خیالشان راحت است که اگر خود نیستند، مربیان و مسوولان مراقب جان بچه‌هایشان هستند اما دست آخر چه می‌شود؟ چندسال پیش بود که چند نفر از دختران دانش‌آموز در اردوی پارک شهر، در استخر غرق شدند یا همین چند وقت پیش بود که در اردوی فوتبال دانش‌آموزان، بعضی از این بچه‌ها مورد تعرض قرار گرفتند و خیلی حوادث دیگر که در اردوهای دانش‌آموزی رخ داده است.
اردوها امن نیست
حالا دیگر اردو رفتن بچه‌ها برای خانواده‌هایشان به کابوس وحشتناکی تبدیل شده و خیلی اوقات ترجیح می‌دهند اجازه ندهند فرزندانشان به اردو بروند. جز این موارد، استفاده از وسایل نقلیه ناایمن و حوادث رانندگی نیز خیلی از اردوهای دانش‌آموزی را خبرساز می‌کند. واژگونی اتوبوس دختران دانش‌آموز بروجنی در اردوی راهیان نور هنوز فراموش نشده است، حادثه‌یی که به گفته سردار اسکندر مومنی، رییس پلیس راهور، وسیله نقلیه مورد استفاده تاییدیه فنی نداشته و سیستم ترمز آن نیز مشکل داشته است. چه زمانی قرار است مسوولان آموزش و پرورش به اردوها سر و سامانی ببخشند، معلوم نیست. اما این اردوها تنها بخش آموزشی است که فرزندان را از کتاب و درس جدا می‌کند و پرورش و آشتی فرزندان با طبیعت می‌پردازد. حالا دوباره اول مهر نزدیک است و از همان هفته‌های ابتدایی شروع سال تحصیلی، دانش‌آموزان شوق اردو رفتن دارند، اردوهایی که برای بعضی از آنها بازگشت ندارد و برای همیشه جای آنها در کلاس درس خالی می‌ماند.
