پاسکال لوبان استاد بین‌المللی بازی‌سازی، آینده ساخت بازی در ایران را امیدوارکننده دانست و گفت: در پنج سال آینده حداقل یک بازی ایرانی را در سطح کلاس یک جهانی خواهیم دید. پاسکال لوبان استاد فرانسوی بازی‌های رایانه‌یی است که اواخر هفته گذشته برای برگزاری کارگاهی آموزشی به ایران آمد و با بازی‌سازان ایرانی دیدار و تبادل تجربه کرد. او در واپسین روز حضورش در ایران و پس از بازدید مستقیمش از چند استودیوی بازی‌سازی ایرانی، در گفت‌وگویی با «مهر» شرکت کرد. گلچینی از این مصاحبه در زیر فراهم آمده است.
لوبان در این گفت‌وگو با ارزیابی صنعت ساخت بازی در ایران به‌عنوان یک صنعت جوان که
6 یا 7 سال بیشتر از شکل‌گیری آن نمی‌گذرد، در ارزیابی خود از این صنعت آن را موفق خواند و گفت فکر می‌کند در پنج سال آینده حداقل یک بازی ایرانی در سطح کلاس یک جهانی خواهیم داشت. لوبان گفت در این بازدیدها استعدادهای فردی بسیار خوبی را در ایران دیدم و علاوه‌بر این شاهد یک نظام و ساماندهی دقیق هم بودم. کشورهای زیادی هستند که استعدادهای فردی بسیار شاخصی دارند ولی نمی‌توانند محصول خوبی ارایه دهند، چون بیش از اندازه فردی کار می‌کنند. استودیوهایی که در ایران دیدم حتی استودیوهای کوچک بسیار خوب سازماندهی شده‌اند و این خیلی مهم است. وی باتاکید بر اینکه ساختن یک بازی خوب مانند بازی فوتبال است و این تیم است که بازی را پیش می‌برد، افزود: این مساله نیازمند یک فهم درست از بازی‌سازی است و این دقیقا همان چیزی است که من در ایران مشاهده کردم.
این کارشناس برجسته که در این سفر از پنج استودیوی بازی‌سازی بازدید کرده بود، گفت: من کار دانش‌آموزان و دانشجویان بازی‌سازی شما را دیدم و از برخی از آنها شگفت‌زده شدم. به‌خصوص یک تیم مستقل دانشجویی که به معنای واقعی کلمه، من را شگفت‌زده کرد.
لوبان گفت: این حقیقت که دولت شما این عزم را دارد که از صنعت بازی‌سازی حمایت کند نکته‌یی بسیار مثبت برای کشور شماست. من کشورهای مشابهی را حتی در قاره اروپا می‌شناسم که استعدادهای بسیار دارند اما با مشکلات بسیاری در مسیر ساماندهی استودیوهای بازی‌سازی مواجهند.
وی با اشاره به اینکه برای ساخت بازی اول باید بدانیم که مولفه‌های بازی شامل هنر، بازیکن، هوش مصنوعی و غیره، باید رشدی همگن داشته باشند. نکته دیگر هم این است که شما نیاز به ایده‌هایی یونیک و منحصر به فرد دارید. اگر ایده منحصر به فردی نداشته باشید، دیده نمی‌شوید. این کارشناس گفت در دنیای امروز هدف از تولید بازی فقط سرگرمی است و سهمی که برای فرهنگ‌سازی درنظر گرفته می‌شود نزدیک به صفر است. او گفت: برای بازی‌سازها و کمپانی‌های بازی‌سازی و حتی منتشرکننده‌ها تنها پول مهم است. به‌عنوان مثال کمپانی «یو‌بی‌سافت» به‌عنوان یکی از ناشران بزرگ بازی در فرانسه، بسیاری از بازی‌هایش امریکایی و در فضای زندگی امریکایی است. تنها به یک دلیل؛ بازار فروش بازی در امریکا بزرگ‌ترین بازار در دنیا است. لوبان باتاکید بر اینکه بیراه نیست اگر بگوییم تنها فاکتور آنها برای سیاست‌گذاری پول است، گفت؛ برای جلب‌توجه این کمپانی‌ها از عوامل مختلفی استفاده می‌کنند که «خشونت» از مهم‌ترین آنهاست و درباره خشونت این واقعیت تلخ وجود دارد که بالارفتن آن کمک می‌کند به فروش یک بازی!او با اشاره به اینکه در فیلم‌ها، سریال‌های تلویزیونی و مواردی ازاین‌دست خشونت به کار می‌رود تا محصول نهایی هیجان‌انگیزتر باشد؛ تاکید کرد که بازی نیز از همین قانون تبعیت می‌کند. این کارشناس گفت ما متخصصان در 15سال گذشته تاثیر خشونت موجود در بازی‌ها بر زندگی فرد را بررسی می‌کردیم و امروز باور عمومی در میان کارشناسان این است که اعمال خشونت در بازی تاثیری در روان بازی‌گر ندارد مگر آنکه فرد از نظر ذهنی بیماری قبلی روحی داشته باشد. او تاکید کرد که از نظر کارشناسان، مردم بازی می‌کنند برای فائق آمدن بر چالش‌ها، نه اینکه عاشق خشونت باشند. او درباره آینده بازی‌های رایانه‌یی در ایران و جهان گفت: فکر می‌کنم در آینده نزدیک ما عناصر بازی را در خیلی از نقاط زندگی روزمره خواهیم دید. بازی برای آموزش در مدارس، برای بازپروری و توانمندسازی مصدومان و حتی برای رفع سرخوردگی افراد به کار می‌رود. از سوی دیگر بازی به‌عنوان یک ابزار تجاری حضوری پررنگ در جوانب مختلف زندگی ما در آینده خواهد داشت. به اعتقاد این کارشناس در آینده‌یی دور بازی‌ها توسط همه نقاط دنیا تولید می‌شوند.
