حدود یک‌سال از برجام می‌گذرد و آن چیزی که مدنظر اقتصاددانان و فعالان اقتصادی در کشور بود، دیپلماسی اقتصاد فعال برای افزایش تعاملات تجاری و اقتصادی با جهان بود. محسن مهرعلیزاده رییس کمیسیون گردشگری اتاق اعلام کرد: در یک‌سال پس از برجام، متاسفانه شرایطی ایجاد شد که بیشتر از آنچه دولت به دیپلماسی اقتصادی بپردازد، به رفع بعضی از مسائلی که در کنار مسائل برجام پیش آمد پرداخت. یعنی ناگزیر دولت مجبور شد به یکسری مسائل سیاسی توجه کند.
مهرعلیزاده در ادامه به رشد 4.4درصدی در بهار سال جاری اشاره کرد و گفت: این رشد، رشد بسیار خوبی است. بالاخره با رکود و رشد منفی 6.8درصدی سه سال گذشته، این روند، روند خیلی خوبی بوده است. اما توقع همه پس از برجام این بوده که دیپلماسی اقتصادی حاکم بشود که بتواند از شرایط پس از برجام حداکثر استفاده را بکند. اما در این یک‌سال گذشته عمده وقت دولت و طرفداران برجام صرف این شد که حمله‌هایی که به ناحق به برجام شده بود را برطرف کنند. او همچنین تاکید کرد: ما نمی‌گوییم که برجام یک اصل لامتغیر و عالی است. بالاخره از تصمیمی وجوه مثبت و منفی دارد. اما اصل برجام برای کشور نعمات بسیار خوب است و فرصت‌های بسیار خوبی را ایجاد کرد، از جمله برای گردشگری، توسعه اقتصادی، خروج از رکود. در همین مدت بیش از 180 هیات خارجی برای مذاکره به ایران آمدند. اما شرایطی در مجموع ایجاد شد که وقت دولت را مصروف کرد برای برطرف کردن جنبه‌های سیاسی منفی که برای برجام ایجاد شده بود. رییس کمیسیون گردشگری اضافه کرد: من به عنوان کارشناس به نظرم کشورمان هیچ چاره‌یی ندارد جز اینکه با اتکا به توان داخلی با تعامل به خارج کار کند. البته بعضی‌ها از این جمله برداشت خوبی ندارند و می‌گویند یعنی خارج باید داخل کشور را فعال کند. نه این طور نیست، ایران جمعیت 80میلیونی دارد، جمعیت باسواد زیاد داریم، در نسبت مهندسین، ایران جزو 10 کشور برتر دنیا است. از بعد داشتن دانشگاه و نیروهای خلاق و باسواد وضعیت ایران خوب است. از نظر داشتن شرکت‌های دانش بنیان، وضعیت ایران عالی است. همه این موارد پایه و مایه رشد هستند. همچنین درباره سابقه رشد در منطقه، ما سابقه رشد خیلی خوبی داشته‌ایم. از بعد صنعت توریسم و گردشگری، راه باز است. اما همه اینها باید با تعامل با دنیا انجام بگیرد. هرچقدر در داخل کشور با خود درگیر باشیم، می‌توانیم بخش اعظمی از نیازهای اولیه کشور را تامین کنیم، ولی خود این نیازها اولیه با تعامل با دنیا هم صورت می‌گیرد. به گفته مهرعلیزاده، ایران که نمی‌تواند همیشه 100میلیارد دلار نفت بفروشد و آن را برای کشور خرج کند و گفته شود که خودکفا هستیم. همین 100میلیارد دلار فروش نفت با توجه به جمعیت ایران باید به 200میلیارد دلار برسد. نفت درآمد دایمی نیست. در مقابل صادرات خدمات فنی مهندسی، توریسم و صادرات کالا باید جایگزین آن شود. این موارد هم با تعامل با دنیا ایجاد خواهد شد.
