ادامه از صفحه7
پس NPC قرار نیست نقش سازمان رگولاتوری مورد نظر را بازی کند؟
خیر. NPC ممکن است به آن سازمان کمک کند و عضوی از بدنه آن باشد، اما خود شرکت ملی پتروشیمی مسلما نمیتواند به تنهایی این نقش را بازی کند.
چه توافقاتی در این سازمان صورت گرفته است؟
هنوز توافقاتی در این زمینه صورت نگرفته است و در حال حاضر در مرحله مطالعات و مقایسه با کشورهای دیگر هستیم تا در مورد ایران با خصوصیات و مشکلات خاص خود به نتیجه برسیم. در زمینه امنیت وزارت کار، در زمینه محیط زیست سازمان محیط زیست و در زمینه سلامتی وزارت بهداشت درگیر است. اگر صنعت پتروشیمی بخواهد در زمینه HSE ورود کند، باید از طریق متولیان آن اقدام کند. به عنوان مثال در حوزه محیط زیست ما با سرکار خانم ابتکار صحبتهایی کردهایم تا اجازه ورود شرکت ملی پتروشیمی را به عنوان بازوی کارشناسی سازمان محیط زیست بدهد.
بهطور مشخص چه نهادهایی قرار است در این سازمان رگولاتوری حضور داشته باشند؟
در زمینه HSE اشاره کردم که چه سازمانهایی قرار است دخیل باشند. در زمینه انحصار وزارت صنعت و معدن باید حضور داشته باشد و سازمانهای دیگری که در این مسائل دخیل هستند. نتیجهیی که اخیرا به آن رسیدهایم این است که یک سازمان قدرتمند لازم است که تمام این حوزهها را پوشش دهد و به قدری قدرتمند باشد که تحت نفوذ هیچ وزیری نباشد.
فکر میکنید در سال 95 این سازمان ایجاد شود؟
ایجاد این سازمان به قدری پیچیده است که فکر میکنم بسیار به طول بینجامد و به تدریج باید ایجاد شود.
تا زمان ایجاد این سازمان آیا NPC نقش رگولاتوری را بازی خواهد کرد؟
در حال حاضر NPC هیچ نقش رگولاتوری ندارد. رگولاتورها جاهای دیگر مانند وزارت صنعت یا وزارت بهداشت یا وزارت کار و اموراجتماعی یا سازمان محیط زیست هستند. اشکال این است که با این خصوصیسازی که در صنعت پتروشیمی انجام شده، این سازمانها آمادگی ایفای نقش در این صنعت خصوصیشده را ندارند. زمانی تمام این شرکتها زیرمجموعه شرکت ملی پتروشیمی بودند و این شرکت خود را مجهز کرده بود تا در این مسائل ورود کند، اما در حال حاضر با این خصوصیسازی که صورت گرفته است از زیر مجموعه NPC خارج شده و اجازه دخالت در امور آنها را ندارد. ضمن اینکه نهادهای دیگر نیز برای چنین نقشآفرینی تجهیز نشدهاند. لذا دوره فعلی دوره برزخی در صنعت پتروشیمی است که باید پشت سر گذاشته شود.
گشت و گذار در ایران پلاست دهم
در بازدید از غرفههای واقع در سالن خلیج فارس نمایشگاه بینالمللی تهران، سراغ یکی از شرکتهای موفق ایرانی که در زمینه صادرات به کشورهای همسایه نیز فعالیت دارد رفتیم. مسوول غرفه این شرکت در مورد کم و کیف برگزاری این نمایشگاه به «تعادل» گفت: «نمایشگاه مانند سالهای گذشته بد نبوده است. اما امسال تعداد بازدیدکنندگان کمتر به نظر میآید.» وی در توضیح علت کاهش استقبال از این نمایشگاه گفت: «فکر کنم علت آن اختلافی است که در بین شرکتهای داخلی بر سر حضور در نمایشگاه به وجود آمد. البته به نظر من زمان برگزاری این نمایشگاه مناسب است و از برگزاری نمایشگاه در ماه مهر بهتر است. چون در ابتدای سال است و تجدید دیداری با مشتریان قدیم و حضور مشتریان جدید اتفاق میافتد.» از وی در مورد حضور شرکتهای خارجی نیز پرسیدیم که گفت: «امسال حضور شرکتهای خارجی بسیار محسوستر بوده است و هم در زمینه سرمایهگذاری و هم در زمینه فروش قطعات و تجهیزات مذاکرات داشتهایم، اما باید دید که در عمل به چه سرانجامی میرسد. امیدواریم با گشایشی که در تحریمهای ایران صورت گرفته است، این مذاکرات مثمرثمر واقع شود».
در حاشیه بازدید از غرفهیی که شرکتهای چینی در آن حضور داشتند به یکی از صنعتگران باسابقه پلاستیک ایران که در شهرک صنعتی البرز مشغول فعالیت است، برخوردیم. وی در پاسخ به علت تمایلش برای خرید تجهیزات از چینیها گفت: «انتخاب شرکتهای چینی، انتخاب بین بد و بدتر است. کارخانه ما از سال 47 مشغول فعالیت است و در ابتدا با شرکتهای ایتالیایی همکاری داشتیم. ما دستگاهی از ایتالیاییها خریدیم که ساخت آن برای سال 1968 است، اما هنوز هم در حال کار کردن است، اما دستگاههای چینی پس از دو سه سال تنها اسکلتشان باقی میماند.
وی هزینههای بالای گمرک ایران را یکی از دلایل عدم مراجعه به شرکتهای اروپایی با وجود برداشته شدن تحریم دانست و گفت: «عدم همکاری با شرکتهای اروپایی به دلیل بالا بودن قیمتهاست. یکی از مشکلات اصلی صنعت مملکت ما همین گمرک است که باعث افزایش زیاد هزینهها میشود. اگر هزینههای گمرکی نبود قطعا ما سراغ شرکتهای اروپایی میرفتیم». وی در مورد غیبت شرکتهای ایرانی در این نمایشگاه نیز گفت: «اگر شرکتهای داخلی در این نمایشگاه حضور نیابند، به ضرر خودشان است و جا را برای شرکتهای چینی باز میکنند. شرکتهای داخلی با چه چیزی میخواهند مبارزه کنند؟ باید اول مشکل خودمان را اصلاح و با مذاکره با مسوولان، مسائل خود را حل و فصل کنیم.
حضور چشمگیر خارجیها
حضور نمایندگان شرکتهای خارجی در تمامی غرفههای این نمایشگاه کاملا محسوس بود. با یکی از نمایندگان شرکت IFW اتریش که از گفتن نام خود اجتناب کرد به گفتوگو نشستیم. وی اظهار کرد: «نمایشگاه بسیار جالبی بود. به نظر میرسد ایران در حال پیشرفت در این صنعت است. من برای نخستین بار است که به ایران میآیم. به نظر من ایران پلاست نیز در مقایسه با دیگر نمایشگاههای بینالمللی صنعت پلاستیک به خوبی سازمان یافته است و محصولات به خوبی در غرفهها به نمایش در آمدهاند». وی در رابطه با مذاکره با شرکتهای ایرانی گفت: «در گذشته چرا، ولی در سفر فعلی هنوز مذاکرهیی نداشتهایم. معاملات قبلی با ایرانیها موفقیتآمیز بود و امیدوارم در این بازدید نیز مذاکراتی با شرکتهای ایرانی داشته باشم».
قطعا چینیها گستردهترین حضور در بین تمام شرکتهای خارجی در این نمایشگاه را داشتند. نکته جالب، محافظهکاری و عدم تمایل بسیاری از نمایندگان شرکتهای چینی برای مصاحبه بود. سرانجام توانستیم با خانم «شارون»، مدیر فروش شرکت WIDESKY Machinery چین گفتوگو کنیم. وی نظرات جالبی در مورد این نمایشگاه و خصوصا بازدیدکنندگان آن داشت: «فکر میکنم یکی از مشکلات این نمایشگاه، بازدید کم متخصصان و خریداران هدف است. بعضی از مردم به ما مراجعه میکنند که هیچ اطلاعاتی در مورد دستگاهها و خط تولید صنعت پلاستیک ندارند و اکثر آنها حتی نمیتوانند به زبان انگلیسی صحبت کنند. من در نمایشگاههای دوبی و ابوظبی در امارات نیز حضور داشتهام. در مقایسه با آنها میتوانم بگویم مشکل اصلی ما در ارتباط با مشتریان و مشکل زبان انگلیسی است».
الکس، نماینده شرکت SICHUAN Goldstone چین نیز به «تعادل» گفت: «شرکت من بارها در این نمایشگاه حاضر شده است. فکر میکنم نمایشگاه خوبی است و مشتریان بالقوه زیادی به ما مراجعه میکنند. ما برای فروش محصولات خود به ایران آمدهایم و تصمیمی برای سرمایهگذاری مشترک در ایران نداریم. ما تجربه موفقی از همکاری با شرکتهای ایرانی داشتهایم و در حال حاضر قصد معرفی محصولات جدید خود را داریم.
وی در مورد مشکلات معامله با شرکتهای ایرانی گفت: «بزرگترین مشکل ما، در زمینه پرداخت پول از طرف ایرانیهاست. ما میخواهیم پول خود را به دلار یا یوآن دریافت کنیم، اما شرکتهای ایرانی نمیتوانند این کار را بکنند؛ البته این مساله خاصی نیست و ما آن را حل میکنیم».