متاسفانه بحث اخلاق که مهمترین، پایهترین و اساسیترین مطلب در کل جامعه است تا حدودی به فراموشی سپرده شده است. اقتصاد بانک محور است و بیانضباطی مالی که در کشور حاکم است خود نشان از عدم اجرای قانون است. باید تمام تشکلها یک استراتژی عملیاتی برای خود داشته باشند. اما این استراتژی نیازمند زیرساخت است. وقتی در کشور انضباط مالی وجود ندارد چگونه میتوان در مورد زیرساختها صحبت کرد؟ بانکهای خصوصی وبال صنعت و تولید هستند. با آنکه حرف از بانکداری اسلامی میزنیم اما اگر تسهیلاتی از بانکها دریافت کنید طی مدت ۴سال باید یک برابر شود ولی این تسهیلات اگر از بانک خصوصی باشد ۲/۴برابر میشود. قانون بانکداری بدون ربا که در سال ۶۳ مصوب شده مجدد بانکداری بدون ربا در مجلس مطرح شده است. چرا تاکنون این مشکل در مجمع تشخیص نظام و مجلس حل نشده است؟ ناهنجاریهایی که به عنوان عدم انضباط مالی است پس از مدتی به هنجارهای عرف تبدیل میشود؟ فعالان اقتصادی با این هنجارهای عرف مشکل دارند.
تشکلی داریم به عنوان تشکل تعاونی تولیدکنندگان رنگ کشور. این تشکل ۲۷۰عضو دارد و انجمن مشابه که یک تشکل بخش خصوصی غیرتعاونی است فقط ۴۰ عضو دارد بنابراین جایگاه بخش تعاون فراتر از بخش خصوصی است. ما در تشکل تعاونی تولیدکنندگان رنگ کشور نیاز به تدوین استراتژی کاملی داشتیم و جهت دستیابی به آن با دانشگاه صنعتی امیرکبیر و پژوهشگاه پلیمر رنگ تفاهمنامهیی امضا کردیم که استراتژی رنگ کشور را تدوین کنیم. این رسالت تمام تشکلهاست اما ما هنوز جایگاه تشکل را باور نداریم و رسالت تشکل را از زاویه نقش مردمی نمیشناسیم. این جایگاه باید تقویت شود و مسوولیت اجتماعی، اخلاق حرفهیی و مسوولیتپذیری را باید از درون تشکلها خارج کنیم. انضباط مالی و اجرای قانون کلید راهگشای ماست که تاکنون در کشور ما اجرا نشده است. امیدواریم با میدان و فرصتی که به تشکلها میدهیم و با احساس مسوولیت مضاعف که در دل تشکلها وجود دارد، انضباط مالی و اجرای قانون را در اقتصاد کشور اجرایی کنیم.