نمایندگان مجلس روز گذشته کلیات طرح اقدام متناسب و متقابل جمهوری اسلامی ایران و طرح برجام را با 139رای موافق، 100رای مخالف و 12رای ممتنع از 253نماینده حاضر در جلسه تصویب کردند. این رایگیری و اکثریت 139رای موافق، یک هفته پس از جلسه رای اعتماد دوباره به عباس آخوندی با 175رای مخالف به استیضاح وزیر راهوشهرسازی، ضمن اینکه نوعی وزن کشی نیروهای سیاسی در فضای کنونی جامعه را نشان میدهد، حمایت اکثریت مجلس و گروههای مختلف سیاسی از برنامههای اقتصادی و سیاست خارجی دولت برای گشایش فضای کسبوکار و بهبود شاخصهای اقتصادی و معیشت مردم را به نمایش گذاشت. در چنین فضایی، فعالان اقتصادی و سیاسی کشور امیدوار به بهبود فضای تجاری کشور بعد از اجرای برجام، ارتقای اعتبار و جایگاه اقتصاد کشور، کاهش هزینههای مبادله و بهبود درآمدها هستند و در این راستا، همراهی مجلس و دولت و گروههای مختلف سیاسی و دیدگاههای مختلف اقتصادی نیز میتواند زمینهساز ایجاد رونق نسبی، خروج از رکود، ایجاد تقاضا و افزایش مصرف و فروش و تولید باشد. اما نکته حائزاهمیت این است که در فضای تصویب برجام توسط مجلس و توافق ایجاد شده بین گروههای مختلف سیاسی کشور در حمایت از برنامههای دولت و در شرایطی که فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران در انتظار اجرای برجام در ماههای آینده و گشایش در فضای تجاری کشور هستند، دولت و نهادهای نظارتی و متولی مدیریت کشور، باید از بازارهای مختلف در فضای پس از برجام مراقبت و از نوسانها و دخالتهای غیرمعمول یا حاشیهسازیهای مختلف سیاسی جلوگیری کنند. بهخصوص مراقبت از بازارهای حساس که نرخها و شاخصهای آن مورد توجه مردم و رسانههای داخلی و خارجی است باید بیش از بقیه مراقبت شود و ازجمله مراقبت از بازار ارز و طلا و سکه، بورس اوراق بهادار و برخی کالاهای اساسی از ضرورتهایی است که نهادهای نظارتی باید به آن توجه کنند. زیرا برخی گروههای مخالف دولت و بهبود فضای کسبوکار کشور، با عرضه غیرطبیعی سهام به بورس یا خروج نقدینگی از بازار سرمایه، عدم تعادل در عرضه و تقاضای کالا، افزایش تقاضای ارز یا کاهش عرضه دلار و اقداماتی دیگر در بازارهای مختلف، ممکن است نوسانهایی را در بازارها ایجاد کنند تا نشان دهند که برجام بینتیجه بوده یا دولت نتوانسته به وعدههای خود عمل کند و آنچنان که انتظار میرفت اجرای برجام به بهبود بازارها کمک نکرد. البته در کنار اقدامات گروههای قدرتمند مالی، بهطور طبیعی نیز ممکن است که افزایش تقاضا برای ارز، بالا رفتن مصرف برخی کالاها و تقاضا برای برخی داراییها و... باعث بالا رفتن قیمتها یا نوسانهای مختلف شود. همچنین رشد مصرف بخش خصوصی و سرمایهگذاریها، خریدوفروش و تولید و... ممکن است باعث به گردش درآمدن نقدینگی، بالا رفتن تقاضا برای پول، افزایش نرخ سود بانکی، تورم بیشتر و... شود.